[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

ท่านอาจารย์ นี่ก็เป็นเรื่องซึ่งแสดงให้เห็นว่า ปัญญาที่จะต้องอบรมต้องมีตั้งแต่

ความเข้าใจที่ถูกต้องในขั้นต้นถ้าความเข้าใจในขั้นต้นไม่มีปัญญาก็เจริญไม่ได้

แล้วก็ได้สนทนาธรรมกับท่านผู้ฟังอีกท่านหนึ่งท่านก็บอกว่าเรื่องของการเจริญกุศล

เป็นเรื่องที่ละเอียดจริง ๆ เพราะว่าแต่ละท่านก็มี ฉันทะ มีอัธยาศัย มีการสะสมไม่เหมือน

กันบางคนก็ฟังพระธรรมแล้วพอใจที่จะเกิดศรัทธาในการที่จะกระทำกรรมดี  

แต่ไม่อยากที่จะรู้แจ้งอริยสัจจธรรม ดับกิเลส รู้สึกว่าเป็นสี่งที่ฝืนใจที่จะดับ

กิเลส ที่จะรู้แจ้งอริยสัจจธรรมเพราะฉะนั้นก็เพียงแต่ต้องการที่จะมีชีวิตที่

ดำเนินไปเป็นคนดีในวันหนึ่ง ๆ

นี่่ก็แสดงให้เห็นถึง โยนิโสมนสิการ ของแต่ละท่านซึ่งฟังพระธรรมด้วยกัน

แต่มีการพิจารณาธรรม มีศรัทธาต่าง ๆ กัน แต่ละท่านต้องยอมรับตามความเป็นจริง  ถ้า

ท่านยังเป็นเพียงขั้นที่ฟังพระธรรมแล้วเกิดสัทธาที่จะเป็นคนดี แล้วยังไกลนักต่อการ

ที่จะดับกิเลส เพราะว่ายังไม่ถึงขั้นที่จะดับกิเลส หรือว่าจะรู้แจ้งอริยสัจจธรรมก็เป็น

ความจริงเพราะว่าแต่ละท่านไม่เหมือนกัน

ด้วยเหตุนี้เมื่่อได้ฟังพระธรรมแล้ว กุศลศรัทธาของแต่ละท่านจะเป็นระดับใด

ก็จะเห็นได้ว่าจะต้องเป็นตามความเป็นจริงอย่างนั้นแต่ก็จะต้องฟังพระธรรมต่อไปอีก

ไม่ใช่ให้หยุดเพียงขั้นเป็นคนดีและไม่สนใจที่จะละคลายกิเลสมากกว่านั้น

ด้วยเหตุนี้ทุกท่านจึงต้องเป็นผู้ที่ฟังอย่างละเอียดเพื่อที่จะได้เห็นประโยชน์ของ

พระธรรมจริง ๆ  แล้วก็ค่อย ๆ มีศรัทธาที่จะละคลายกิเลสเพี่มขึ้น ชีวิตของแต่ละท่านซึ่ง

ดำรงอยู่ และดำเนินไปในวันหนึ่ง ๆ นั้น คือ ศีล เพระว่าศีล คือ การกระทำางกาย

ทางวาจาซึ่งมีทั้ง อกุศลศีล กุศลศีล และ อัพยากตศีล ถ้ากายวาจาเป็นไปทาง

ฝ่ายอกุศลเป็นปกติ ก็เป็นอกุศลศีลขณะใดที่กายวาจาเป็นไปทางฝ่ายกุศลเป็นปกติ

เหมือนกันก็เป็นกุศลศีลสำหรับ อัพยากตศีล ก็สำหรับผู้ดับกิเลสหมด เพราะฉะนั้น

เรื่องศีลซึ่งเป็นเรื่องของการกระทำ ทางกาย ทางวาจา ย่อมเป็นการวัดกำลังของ

กิเลส ปกติทุกคนมี โลภะ โทสะ โมหะ มีความขุ่นเคิองใจ แต่ถ้าล่วงศีลเมื่อไรเมื่อ

นั้นก็แสดงให้เห็นถึง กำลังของอกุศลว่ามีมาก

ซึ่งพระผู้มีพระภาคทรงแสดงพระ

{ธรรม}ทั้งหมดเพื่อที่จะให้พุทธบริษัท มีความประพฤติดี ให้กุศลจิตเกิดทุกระดับ  

ตั้งแต่ขั้นต้นในชีวิตประจำวันจนกว่าจะถึงการรู้แจ้งอริยสัจจธรรม

แต่ถ้าบางท่านละเลยการที่จะขัดเกลาอกุศลในเบื้องต้น

มุ่งหน้าที่จะไปสู่การรู้แจ้งอริยสัจจธรรมอย่างเดียว

ย่อมเป็นผู้ที่ประมาทเพราะว่าในขั้นต้นเบื้องต้นยังเป็นคนดีไม่ได้

แล้วจะรู้แจ้งอริสัจจธรรมได้

และสำหรับการเป็นคนดีทุกท่านที่ยังไม่ได้เป็นพระอริยบุคคล ยังไม่ดีพอ

เพราะความดีของท่านนั้นยังเสื่อมได้ ยังสามารถที่จะล่วงศืล เมื่อพร้อมด้วยเหตุปัจจัย

แต่สำหรับผู้ที่เป็นพระอริยบุคคลยั้นความหมายของ{อริยะ} คือ เป็นผู้ที่ไม่เสื่อม

เพราะฉะนั้นก็ได้อบรมเจริญคุณความดีจนถึงระดับขั้นที่ไม่เสื่อมไม่ทำให้เกิดใน

อบายภูมิ ซึ่งการที่จะอบรมเจริญกุศลจนกระทั่งรู้อริยสัจจธรรมก็จะต้องอาศัย{สัจจะ}

ความจริงใจในการที่จะเป็นผู้ที่ประพฤติดี เป็นคนดีแล้วก็ขัดเกลากิเลสโดยที่ไม่หวัง

สี่งใดตอบแทนนอกจากการที่จะรู้แจ้งสภาพธรรม ตามความเป็นจริง

สำหรับชีวิตประจำวันของทุกท่านนี้บางท่านอาจไม่ได้สังเกตโดยละเอียดว่า

ความประพฤติของคนที่ดีโดยละเอียดนั้นเป็นอย่างไร

แต่ถ้าจะศึกษาความประพฤติของพระโพธิสัตว์  

เป็นแบบอย่างของความประพฤติที่ดี

ก่อนที่พระองค์จะรู้แจ้ง{อริยสัจจธรรม} เป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า

ก็จะได้ประพฤติตามแบบอย่างชีวิตของพระโพธิสัตว์

ซึ่งมีความละเอียดในเรื่องของความดี