พิมพ์หน้านี้ - ตัวเลขและเหตุการณ์สำคัญของอิสราเอล คาดการณ์วาระสิ้นโลก คศ.2017

ตัวเลขและเหตุการณ์สำคัญของอิสราเอล คาดการณ์วาระสิ้นโลก คศ.2017

ทฤษฏีทั้งหมดที่นำเสนอนี้ เป็นเพียงการวิเคราะห์ทางตัวเลขเพือหาความสัมพันธ์
ทางตัวเลขระหว่างพระเจ้า กับอิสราเอล
ด้วยที่ว่าพระเจ้าในพระคัมภีร์ทรงเป็นพระเจ้าของอิสราเอล(และของคนทุกชาติ)
คงต้องมีความสัมพันธ์ที่เชื่อมโยงเกี่ยวพันกันได้
ถ้าจะใช้คำว่า "แม้วเก้าชีวิต" กับอิสราเอลนั้นก็คงถูกเพียงเสี้ยวเดียว
ที่ถูกมากกว่าน่าจะเป็น "แมวอมตะ" มากกว่า นอกจากนั้นอิสราเอล
ประเทศเล็ก ๆ หรือเล็กมากก็เหมือนหนามเสี้ยนตำโลกนี้ก็ว่าได้
เพราะอยู่ในจุดที่ส่งผลทำให้โลกทั้งหมดนี้สั่นสะเทือนได้
เรามาเริ่มกันเลย แบ่งเป็นสามส่วนใหญ่ ๆ ของทฤษฏีวิเคราะห์นี้

ส่วนที่ 1 ตัวเลขปีของเหตุการณ์ที่สำคัญเกี่ยวกับอิสราเอล
1. 1897
หรือ ปีแห่งการประชุมเพื่อริเริ่มขบวนการไซออนนิสต์หรือ
ขบวนการกู้ชาติอิสราเอลนั่นเอง
2. 1917
หรือ ปีที่นายพล Allenby ของอังกฤษได้ยกพล
บุกยึดเยรูซาเล็มได้

3. 1947
หรือ ปีที่องค์การสหประชาชาติประกาศให้อิสราเอล
ได้กลับเป็นประเทศขึ้นใหม่อย่างเป็นทางการ
4. 1967
หรือ ปีที่อิสราเอลชนะชาติอาหรับรอบด้านในการรบในสงคราม 6 วัน
5. 1997
หรือ ปีที่ครบ 6,000 ปีนับจากอาดัมเมื่อ 4,004 B.C. ที่เป็น 4,004 B.C.
เพราะเนื่องจากตอนนั้นอยู่ในช่วงเวลาที่ครอบครัวของโยเซฟและมารีย์
ต้องเดินทางหลบหนีจากการวางแผนฆ่าของกษัตริย์เฮโรด จึงไปแจ้งเกิด
หรือลงทะเบียนสัมโนครัวช้ากว่าครอบครัวอื่น ๆ และยังครบรอบ 3,000 ปี
ของเยรูซาเล็มสำหรับชาวอิสราเลอนับจากดาวิดยึดได้ และดาวิด
ก็ได้เป็นกษัตริย์ของอิสราเอล

ส่วนเหตุผลที่ ทำไมพระเยซูไม่กลับมาครั้งที่สองในปี 1997 เพราะครบรอบ
6,000 ปีหรือ 6 วันของมนุษย์ นั้นมีเหตุผลที่จะอธิบายต่อไป

ส่วนที่ 2 ตัวเลขที่สำคัญที่เกี่ยวกับพระเจ้าในพระคัมภีร์
1. 20 ปี
(years number of redemption) ช่วงระยะเวลาแห่ง
การกลับใจที่พระเจ้ากำหนด และเวลาการรอคอยระหว่าง
การครอบครองและถูกทำลายจาก ผู้พยากรณ์เยเรมีที่เคยทำนายในอดีต
หรือเยรูซาเล็มยุคนี้จะรอเวลาเพื่อถูกทำลายอีกรอบจากศัตรู นับจาก
ครบวาระจากดาวิด และเยรูซาเล็มใหม่จะมาแทนที่เมื่อพระเยซูกลับมา ?
และเป็นเวลาที่ยาโคปต้องรอถึง 20 ผ่านการทำงานหนักกว่าจะได้ภรรยา
ที่ต้องการคือราเชลและทรัพย์สมบัติ (ปฐมกาล 29-30)

ซึ่งยาโคปนั้นได้เปลี่ยนชื่อเป็นอิสราเอลในภายหลัง และลูกกับราเชล
ก็คือโยเซฟซึ่งต่อมาได้เป็นนายกรัฐมนตรีของอียิปต์ และลูกสายนี้ของ
โยเซฟก็ไปถึงพระเยซู หรืออิสราเอลตามชื่อจะต้องรอคอยพระเมสิยาห์หรือ
พระคริสต์ที่จะมาเพื่อทำพิธีสมรส ดังเช่นที่ยาโคปรอแต่งงานกับราเชล ?
(เลวีนิติ 27:5 ถ้าผู้นั้นอายุห้าขวบถึงยี่สิบปี ให้เจ้ากำหนดราคาผู้ชายเป็น
ค่าเงินยี่สิบเชเขล และผู้หญิงสิบเชเขล คือค่าไถ่ redemption ความผิด)

(1ซามูเลอ 2:1 "อยู่มานับแต่วันที่หีบนั้นอยู่ที่คีริยาทเยอาริมก็เป็นเวลาช้านาน
ตั้งยี่สิบปี และบรรดาวงศ์วานอิสราเอลทั้งสิ้นก็คร่ำครวญถึงพระเยโฮวาห์")

2. 50 ปี
ความยาวของระยะเวลา Jubilee งานฉลองครบรอบพิธีเพนเทคอส
ของชาวยิว ชาวยิวนับ 7 รอบทุก ๆ 7 ปี ก็คือ 7*7=49 เข้าปีที่ 50
คือปีฉลอง 50 ปีคือ 49 สัปดาห์ทางจันทรคติ (lunar weeks)
(เลวีนิติ 27:3 "ให้เจ้ากำหนดราคาดังนี้ ผู้ชายอายุตั้งแต่ยี่สิบถึงหกสิบปี
จะเป็นค่าเงินห้าสิบเชเขลตามเชเขลของสถานบริสุทธิ์"
คือค่าไถ่ redemption ความผิด)

3. 70 ปี
= 7*10 ผลคูณของเลขสมบูรณ์ของพระเจ้าคือเลข 7 และเลข 10 = 20+50
( สดุดี 90:10 "กำหนดปีของข้าพระองค์ทั้งหลายคือเจ็ดสิบหรือถ้าเป็นเหตุ
จากมีกำลังก็ถึงแปดสิบ แต่ช่วงชีวิตนั้นมีแต่งานและความโศกเศร้า ไม่ช้าก็สูญไป
และข้าพระองค์ทั้งหลายก็จากไป")
( เยเรมีย์ 32:15 "เพราะพระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า
บ้านเรือนและไร่นาและสวนองุ่นจะมีการถือกรรมสิทธิ์กันอีกในแผ่นดินนี้'"
ในภาษาอังกฤษ เพราะพระเยโฮวาห์จอมโยธา ="Thus Saith The Lord Of Hosts"
คำนี้พบในพระคัมภีร์ 70(=7*10) ครั้งพอดี) และอีกมากที่แสดงว่าเลข 7 คือเลขของ
พระเจ้า 70 คือแทนการทรงสถิตของพระเจ้า

4. 100 ปี
คือ 2 เท่าของรอบ Jubilee หรือการอวยพรเต็มขนาด = 50+50
120 ปี คืออายุโมเสส และเป็นเวลาอายุที่พระเจ้าให้มนุษย์มีได้มากสุด
หลังจากน้ำท่วมโลกสมัยโนอาห์ = 50+70
(ปฐมกาล 6:3 "พระเยโฮวาห์ตรัสว่า "วิญญาณของเราจะไม่วิงวอนกับ
มนุษย์ตลอดไป เพราะเขาเป็นแต่เนื้อหนัง อายุของเขาจะเพียงแค่ร้อยยี่สิบปี"")
-----------------------------------------------------------

*** ส่วนที่ 3 การหาความสัมพันธ์ของตัวเลขของพระเจ้ากับอิสราเอล ***
เมื่อเรานำตัวเลขของพระเจ้ากับอิสราเอลมาดูความสัมพันธ์กัน จะพบความแปลก
หรือน่าอัศจรรย์บางอย่างให้เราต้อง ครุ่นคิดให้มากว่ามันกำลังบ่งบอกอะไรเรา?
หรือมีนัยอะไรบ่งบอกเราให้รู้หรือเตรียมตัวหรือไม่?

จากข้อมูลที่ให้มาสองส่วน เราจะได้ว่า 120*50 = 6,000 ปี หรือ 6 วัน
ของความทุกข์ยากของโลกมนุษย์ เราจะได้ความสัมพันธ์ของพระเจ้า
กับอิสราเอลดังนี้

1. 1897 + 20 = 1917
ขบวนการไซออนนิสต์ใช้เวลา 20 ปีก็กู้ชาติอิสราเอลได้ ต้องทำงานหนัก
เหมือนยาโคปอยากได้ภรรยา และเปรียบเหมือนการรอคอยเพื่อกลับใจใหม่
เมื่อกลับใจแล้วจึงได้รับการอวยพรจากพระเจ้าให้ได้ดินแดนคืนมาในปี 1917
2. 1897 + 50 = 1947
เริ่มจากขบวนการไซออนนิสต์กู้ชาติจนตั้งชาติอย่างเป็นทางการนับจากได้ดินแดน
จนได้บ้านใหม่ เปรียบเหมือนเป็นช่วงเวลาการฉลองขึ้น บ้านใหม่ ฉลองเพนเทคอส
ของคนยิวหนึ่งรอบ 50 ปี

3. 1897 + 70 = 1967
จากไซออนนิสต์กู้ชาติยิวมา 70 ปีจนถึงวันที่อาหรับยกพลมาถล่ม แต่อิสราเอล
ก็รบชนะศัตรูรอบด้านหรืออาหรับได้ภายในเวลา 6 วัน คือ ความสมบูรณ์ของ
พระเจ้าชาวยิวที่แสดงให้โลกเห็นว่า ชนชาตินี้ไม่มีใครทำลายลงได้เพราะพระเจ้าอยู่กับชาตินี้
4. 1897 + 100 = 1997
จากไซออนนิสต์กู้ชาติยิวมาครบ 100 ปีก็ครบเวลา 6,000 ปีพอดีจากอาดัม
และฉลอง 3,000 ปีนับจากกษัตริย์ดาวิดที่ยิ่งใหญ่ของอิสราเอล

5. 1897 + 120 = 2017
จากไซออนนิสต์กู้ชาติยิวมาพระเจ้านับเวลาเริ่มเสมือนมีคน ๆ หนึ่ง
เริ่มปฏิสนธิขึ้นในโลกนี้ การปฏิสนธิก็คือการเริ่มไซออนนิสต์กู้ชาตินั่นเอง
คน ๆ นั้นก็คืออิสราเอลนี้เอง จนได้เป็นชาติที่สมบูรณ์และถือเอาตามอายุโมเสส
บรรพบุรุษชาวยิว และจากกำหนดให้อายุมนุษย์ไม่เกิน 120 ปี และหากนับจาก
ครบ 100 ปี ก็บวกไปอีก 20 คือเวลาให้มนุษย์กลับใจ ก็คือบวก 120 นั่นเอง
หรือรอเวลาสมรสกับพระเมสิยาห์หรือพระคริสต์ที่จะกลับมาครั้งที่สอง
หลังปลายสงครามอารมาเกดดอน

ถ้าเราสังเกตดูอีกจะพบว่า
6. 1917 + 50 = 1967 พออิสราเอลยึดเยรูซาเล็มได้ก็เฉลิมฉลองกันได้
ครบหนึ่งรอบ Jubilee ก็ประกาศตั้งประเทศ หรือฉลองหนึ่งรอบที่อิสราเอล
ได้ดินแดนเริ่มปลูกบ้านอยู่!
7. 1917 + 100 = 2017 นับแต่อิสราเอลยึดเยรูซาเล็มได้นับไปครบร้อยปี
ถึง 2017 ก็คือสองรอบ Jubilee การอวยพรเต็มขนาด หรือฉลองอย่างเป็น
ทางการสำหรับการเปิดบ้าน ใหม่ให้ชาวโลกเห็นอีกหนึ่งรอบพอดี !

ถ้าเราสังเกตต่อไปอีกจะพบว่า
8. 1947 + 20 = 1967
นับจากอิสราเอลเปิดบ้านใหม่ต้องทำการกลับใจใหม่เป็นเวลา 20 ปี
ช่วงนี้นับแต่ได้ขึ้นบ้านใหม่ก็มีปัญหากับศัตรูรอบด้านตลอดเหมือน
ยาโคปทำงานหนักเพื่อได้ภรรยา เมื่อกลับใจแล้วพระเจ้าก็อวยพร
โดยให้ฉลองด้วยการชนะศัตรูภายในสงคราม 6 วัน
9. 1947 + 50 = 1997
นับจากอิสราเอลเปิดบ้านใหม่ฉลองหนึ่งรอบ Jubilee ก็ครบเวลา 6,000 ปีพอดี
10. 1947 + 70 = 2017
นับจากอิสราเอลเปิดบ้านใหม่พระเจ้าที่สมบูรณ์ก็อยู่ด้วยกับชาตินี้ด้วยเวลา 70 ปี
ที่เป็นเลขสมบูรณ์ของพระเจ้าเป็นตัวแทน
11. 1967 + 50 = 2017
นับจากอิสราเอลชนะศัตรูในสงคราม 6 วันแล้วก็ฉลองชัยชนะอีกหนึ่งรอบ jubilee
(หรือฉลลองรวมสองรอบ) ก็คือเวลารวมเท่ากับอายุคน ๆ หนึ่งที่พระเจ้ากำหนด
ไม่ให้เกิน 120 ปีนับจากไซออนนิสต์เริ่มปฏิสนธิอิสราเอลให้เกิดมา

ดังนั้นตั้งแต่ปี 1997 ถึง 2017 ก็คือ 20 ปี ที่พระเจ้าให้โอกาสมนุษย์ในโลกนี้
เป็นช่วงเวลากลับใจ ?
และนี่คือเหตุผลที่พระเยซูไม่กลับมาครั้งที่สองตั้งแต่ปี 1997 ซึ่งเป็นเวลา
สิ้นสุด 6 วันของมนุษย์โลก !!

คำถามที่เราจำเป็นและสามารถตั้งข้อสังเกตุสงสัยต่อไป หรือ
หาคำตอบต่อไปได้ก็คือ

1. ดังนั้นเวลา 7 ปีสุดท้ายของโลกจะเริ่มตั้งแต่ปี 2010 ?

2. กลียุคเวทนา 3 ปีครึ่งสุดท้าย หรือ "Great Tribulation"
จะเริ่มจริงจังปี 2013 หรือปลายปี 2012 จะเริ่มเกิดเหตุการณ์วิบัติจริง ๆ ?

ถ้านับตามเวลานี้หากนับจากปี 2010 ไป 3 ปีครึ่งแรกจะสงบสุขทางการเมือง
แต่ทุกข์ยากทางธรรมชาติและการเป็นอยู่ และหลังจากนั้น Anti-Christ
พี่เบิ้มตัวสุดท้ายจะปรากฏเพื่อหักพันธสัญญาสงบศึกกับอิสราเอล พร้อมกับ
ยกพวกมาถล่มอิสราเอล เข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สามหรือสงครามครั้งสุดท้าย
ของโลกนี้ และเป็นสงครามนิวเคลียร์ ซึ่งทุกอย่างจะประดังเข้ามาสุด ๆ
ทั้งภัยพิบัติชนิดที่ไม่เคยเห็นมาก่อนนับแต่เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่ เช่น
อภิมหาแผ่นดินไหว อภิมหาพายุ ฯลฯ ซึ่งอาจจะเป็นผลสะสมจาก 2012 เช่น
Super Solar Flare , Polar Shiftฯลฯ มาแสดงผลปี 2013 ก็ได้
เพราะจะเริ่มปลายปี 2012 ก็คือเข้าปีใหม่ 2013 เป็นต้นไปโลกจะปั่นป่วนตลอดนั่นเอง ?

3. จะเกิดการ Rapture หากว่าทฤษฏีนี้เป็นจริง ?
หรือพระเจ้ารับผู้เชื่อจริงในพระเยซูเอาออกไปจากโลกเกือบหมดทั่วทั้งโลก
พร้อมกันก่อนเข้ากลียุค เหมือนสมัยโนอาห์และครอบครัวหนีขึ้นเรือก่อน
น้ำท่วมโลก ครั้งแรกล้างโลกด้วยน้ำ ครั้งที่สองล้างโลกด้วยไฟ
(Super Solar Flare 2012 & ระเบิดนิวเคลียร์)
ซึ่งจะออกข่าวทีวีเป็นข่าวใหญ่ไปทั่วโลก เกี่ยวกับคนหายตัวไปอย่างลึกลับ
จำนวนมากหลายล้านคนทั่วโลกพร้อม ๆ กัน แต่จะเหลือผู้เชื่ออีกส่วนหนึ่ง
ที่ไม่ถูกรับไป เรียกว่าพวก left behind (คือพวกเชื่อไม่จริงจัง)?
ข้อมูล Rapture รวบรวมมาจากผู้เชื่อที่ได้รับการสำแดงให้เห็นภาพวันสุดท้าย
ของโลกจากพระเยซูคริสต์ หลายคนทั่วโลก พูดเหมือนกันหมดว่าจะเกิด
เหตุการณ์นี้จริง ! ถ้าไม่เป็นปี 2013 ก็อาจเป็น 2012

4. Anti-Christ และระบบของมันจะมีอำนาจปกครองโลกนี้อย่างสูงสุด
อันเนื่องจากมหาสงครามโลกนิวเคลียร์ และมหาภัยพิบัติ และบังคับ
การจัดระเบียบโลกหรือ New World Order บังคับประเทศที่ล่มจม หรือ
ล่มสลายจากสงครามและมหาภัยบัติ ให้เป็นทาส ยอมมันทุกอย่าง ไม่ว่าจะ
ศาสนา การปกครอง เศรษฐกิจ การทำมาหากิน ซึ่งการจัดระเบียบโลกน่าจะ
เริ่มจริงจังตั้งแต่ 2010 เหตุผลหลักก็คือจากความขัดแย้งในตะวันออกกลาง
กับอิสราเอลเป็นหลัก ?

5. บางกลุ่มเสริมว่า โปปหรือพระสันตปะปาองค์ปัจจุบันนี้ซึ่งเป็นองค์ที่ 7 นี้
จะอยู่ได้ไม่นานแล้วองค์ที่ 8 จะมาแทน ซึ่งมาพร้อมกับการมาของ Anti-Christ
นั่นหมายความว่า Anti-Christ มีแล้วแต่ไม่แสดงตัว ว่ากันว่าองค์ที่ 8 ที่จะมาอาจไม่ใช่มนุษย์ ?

6. พระคัมภีร์กล่าวว่า หากพระเจ้าไม่ทรงย่นเวลานั้น(ก็คือกลียุค)ให้สั้นลง
อาจไม่มีใครรอดได้เลย (หมายถึงผู้เชื่อพวกLeft Behind และคนใหม่ที่
หันมาเชื่อพระเยซู ช่วงนี้จะไม่มีใครผ่านได้เพราะถูกระบบโลกกดดันข่มเหง
อย่างหนัก เช่น ถูกฆ่า แต่ใครยังไม่เชื่อตอนนี้อีกก็หมดสิทธิแล้ว)คือเวลา
ถูกย่นลงมาเป็นปี 2015 แล้วกลียุคอาจขยับมาเกิด 2012 นับเวลาได้ประมาณ
3 ปีครึ่งก็ได้ เพราะ Blood Moon จะเกิดปี 2015 ?

ข้อมูลจาก NASA ทำนายล่วงหน้าได้ว่าจะเกิด Blood Moon Eclipses
ปี 2015 ซึ่งสัมพันธ์กับปฏิทินยิว(โยเอล 2:31,3:15-17)(วิวรณ์ 6:12) (มัธทิว 24:29)

7. แล้วท่านคิดอย่างไร พวกเราคือ "Last Generation" ของโลกนี้ พระเยซูมาเร็วกว่าที่คิด ?

"ARE YOU READY FOR THE RAPTURE AND SECOND COMING OF JESUS CHRIST ?"
"คุณพร้อมสำหรับการ Rapture และกลับมาครั้งที่สองของพระเยซูหรือยัง ?"

Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2553
Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2553 23:32:17 น.

บทวิเคราะห์จุดจบแห่งกาลเวลาโลก 4024 ก่อน คศ. - คศ.2017 !!!

ต่อไปนี้จะนำเสนอบทวิเคราะห์วันเวลาสุดท้ายของโลกตามพระคัมภีร์
ที่สัมพันธ์กับตัวเลขที่เป็นเลขสำคัญใน พระคัมภีร์ซึ่งเราเชื่อว่า พระเจ้า
(YAHU’VEH,ยาเวห์) ทรงได้วางแผนการณ์ล่วงหน้าของทุกเหตุการณ์
ก่อนการทรงสร้างจักรวาลและมนุษย์แล้ว เพราะพระเจ้าทรงล่วงรู้ทุกสิ่ง
อย่างสมบูรณ์ พระคัมภีร์จึงเป็นหนังสือที่ถูกเขียนขึ้นก่อนการทรงสร้างแล้ว
และนำมาเปิดเผยผ่านการดลใจภายหลัง ทำให้ทุกคำพยากรณ์ในพระคัมภีร์
จึงไม่มีคำว่าผิดเลย สิ่งที่เรียกว่า “เส้นกรอบเวลา” หรือ “Timeline”
ของเหตุการณ์คำพยากรณ์ต่าง ๆ ในพระคัมภีร์ล้วนสัมพันธ์กับตัวเลขที่อยู่ใน
พระคัมภีร์ทั้งสิ้น ไม่มีตัวเลขใด ๆ ในพระคัมภีร์ที่ไม่มีความหมายแฝงอยู่
ประวัติศาสตร์โลกทุกเหตุการณ์นับแต่ต้นจนจบถูกกำหนดไว้แล้วและมันจะเดินไป
ตามตารางเวลาที่พระเจ้ากำหนดไว้ โดยไม่มีสิ่งใดจะหยุดยั้งหรือขัดขวางตารางเวลา
ที่พระเจ้ากำหนดไว้แล้วได้ ถ้าเราค้นหา Timeline นี้ได้เราก็สามารถล่วงรู้วันเวลา
แห่งวาระสิ้นยุคหรือช่วงเวลาที่พระคริสต์ (YAHU’SHUA,โยชัวร์) จะเสด็จกลับมา
พระคัมภีร์หลายตอนกล่าวในทำนองว่าเราไม่สามารถรู้วันเวลาเหล่านั้นได้เช่น

มัธทิว 24:36 “แต่วันนั้น โมงนั้น ไม่มีใครรู้ ถึงบรรดาทูตสวรรค์
ในสวรรค์ก็ไม่รู้ รู้แต่พระบิดา(YAHU’VEH)ของเราองค์เดียว”

1 เธสะโลนิกา 5:1 “แต่พี่น้องทั้งหลาย เรื่องวันและเวลาที่ทรงกำหนดไว้นั้น
ไม่จำเป็นจะต้องเขียนบอกให้ท่านรู้”

พระคัมภีร์ข้อเหล่านี้ไม่ได้หมายความว่าวันเวลานั้นเราไม่สามารถรู้อะไรเลย
(know nothing) แต่หมายความว่าเราไม่สามารถรู้วันเวลาที่เป็นเวลาเฉพาะ
ตายตัวได้อย่างละเอียด (Exact Time) ต่างหาก คือไม่สามารถรู้ละเอียดเป็น
วัน เดือน ปี โมง ยาม ชั่วโมง นาที วินาที แต่เราสามารถล่วงรู้ฤดูกาล หรือช่วงปีได้
(มัธทิว 24:32-33) เช่นเรารู้ว่าฤดูไหนที่ฝนจะตก แต่เราไม่รู้ว่ามันจะเริ่มตกวันไหน
เวลาไหน เดือนไหน เราจะรู้อย่างแท้จริงก็ต่อเมื่อมันได้ตกแล้ว

มัธทิว 24:42-43 “เหตุฉะนั้นจงเฝ้าระวังอยู่ เพราะท่านไม่รู้ว่าองค์พระผู้เป็นเจ้า
ของท่านจะเสด็จมาเวลาใด

จงจำไว้อย่างนี้เถิดว่า ถ้าเจ้าของบ้านล่วงรู้ได้ว่าขโมยจะมายามใด
เขาก็จะเฝ้าระวัง และไม่ยอมให้ทะลวงเรือนของเขาได้”

พระคัมภีร์กล่าวว่า ท่านไม่รู้ว่าเวลานั้นจะมาเมื่อใด แต่จงจำไว้
หรือระลึกไว้ว่า หากเรา “ล่วงรู้” ได้ว่าจะมาเมื่อใด ก็จะเฝ้าระวัง
เป็นไปได้ที่เราอาจเฝ้าระวังตลอดเวลาเพราะไม่รู้ แต่เราจะเฝ้าระวัง
ก็ต่อเมื่อเรารู้ว่ามีช่วงเวลาที่จะต้องเฝ้าระวัง การเฝ้าระวังมีสองความหาย

หนึ่ง คือเราไม่รู้ว่าชีวิตของเราจะสิ้นสุดเมื่อใดนั่นทำให้เราต้องเฝ้าระวัง
ตลอดเวลาในแง่การกลับมาของพระเจ้าในชีวิตเราแต่ล่ะคน และ

สอง ในกรณีที่เราล่วงรู้วันเวลาที่พระคริสต์จะมาในช่วงอายุของเราและ
คาดว่าเราสามารถอยู่ถึงวันนั้นได้ หรือเห็นกาลเวลามีขอบเขตดังพระคัมภีร์ข้อนี้

ฮีบรู 10:25 “ซึ่งเราเคยประชุมกันนั้นอย่าให้หยุด เหมือนอย่างบางคน
เคยกระทำนั้น แต่จงเตือนสติกันและกัน และให้มากยิ่งขึ้น
เมื่อท่านทั้งหลายเห็นวันเวลานั้นใกล้เข้ามาแล้ว”

พระค้มภีร์ตอนนี้กล่าวว่าว่าเมื่อท่านเห็นถึงการเข้าใกล้ (approaching)
เวลานั้น ก็แสดงว่าวันเวลานั้นมีระยะเวลาที่มีขอบเขตในช่วงหนึ่ง ๆ แน่นอน
จนเราเห็นได้ (Time has an End) คือเห็นจุดเริ่มต้นและสิ้นสุดของกาลเวลา
ทำให้เราเฝ้ารอดูได้ ส่วนผู้ที่ไม่เชื่อพระเจ้า (Atheist)หรือเชื่อแต่ไม่เฝ้ามองนั้น
การกลับมาของพระเจ้าสำหรับพวกเขาก็เหมือนขโมยในเวลากลางคืนอยู่ตลอดเวลา
แต่ไม่ใช่สำหรับคนที่เชื่อและเฝ้ามองเห็นกาลเวลา คำถามก็คือเฝ้าดูอะไรนั่นคือ
ประเด็นหลัก การกล่าวว่าพระเยซูจะกลับมาเหมือนขโมยในเวลากลางคืนสำหรับ
ทุก ๆ คนและไม่มีการล่วงรู้ใด ๆ (2 เปโตร 3:10)(วิวรณ์ 3:3) น่าจะเป็น
ความเข้าใจผิดสามารถขยายความในเรื่องนี้ได้จากพระคัมภีร์ตอนอื่น ๆ อีกหลายตอน
แต่จะไม่ขอกล่าวละเอียดในที่นี้ พระคัมภีร์บอก “ใบ้” หรือให้ข้อมูลอย่างมากมาย
ในคำพยากรณ์เกี่ยวกับวันสิ้นยุคหรือการกลับมาครั้งที่ 2 ของ พระคริสต์ ทั้ง
พระคัมภีร์เก่าและใหม่ (มัธทิว 24:34) หลายคนพยายามตีความและทำนาย
วันสิ้นโลกแล้วผิดมาหลายครั้งเหตุผลแห่งความผิดพลาดคือ

1. คำพยากรณ์ในพระคัมภีร์ไม่แสดงภาพเรียงลำดับเหตุการณ์ชัดเจน
หลายเหตุการณ์มีช่วงเวลาเหลื่อมล้ำกัน
2. บันทึกวันเวลาทางประวัติศาสตร์จริงของมนุษย์นั้นมีความคลาดเคลื่อน
แตกต่างกัน ยากจะรู้เวลาแท้จริง

3. การเชื่อมโยงเหตุผลในบริบทต่าง ๆ ยังมีความสมเหตุสมผลไม่เพียงพอ
หรือไม่ครอบคลุมเหตุการณ์ทั้งหมด อาจยากจะเชื่อในการวิเคราะห์
คำพยากรณ์ต่าง ๆ เกี่ยวกับวันสิ้นยุค เพราะพระคัมภีร์ได้เขียนโครงเรื่อง
เอาไว้สลับซับซ้อนมากจนยากที่จะหาเงื่อนไขที่ถูกในการวิเคราะห์ออกมาได้
และส่วนหนึ่งนั้นมนุษย์คนบาปไม่ปรารถนากับเรื่องวาระสิ้นยุค เพราะโลกแห่ง
ความบาปนี้มีสิ่งดึงดูดมากมายจนไม่ปรารถนาวันแห่งพระผู้เป็นเจ้า
(มัธทิว 24:37-39)บางคนกล่าวว่าหากเราทำนายวันสิ้นโลกไปเรื่อย ๆ ไม่หยุด
มันต้องถูกเข้าสักวันจนได้ นั่นก็ถูกต้องแล้ว เพราะการแก้ไขข้อผิดพลาดใน
อดีตนั้นนำเราไปสู่คำตอบที่ถูกต้องมากขึ้นเรื่อย ๆ ดั่งเช่นการต่อจิ๊กซอร์เพื่อ
ต่อหาภาพที่สมบูรณ์ของคำพยากรณ์ต่าง ๆ และเราก็เข้าใกล้คำตอบมากขึ้นทุกที

ยากอบ 5:8 “ท่านทั้งหลายก็จงอดทนเช่นนั้นเหมือนกัน จงตั้งอกตั้งใจให้ดี
ด้วยว่าการเสด็จมาขององค์พระผู้เป็นเจ้าก็จวนจะถึงอยู่แล้ว”

ตอนที่ 1 ตัวเลขกำเนิดปฏิทินกาลเวลาของพระเจ้า

ตัวเลขทุกตัวในพระคัมภีร์ล้วนมีความหมายทั้งฝ่ายกายภาพและ
ฝ่ายวิญญาณเชื่อมโยงกัน เช่น

2 - หมายถึงผู้นำข่าวสารหรือพระกิตคิคุณของพระเจ้าสู่โลก
3 - จุดประสงค์ของพระเจ้า หรือแทนตรีเอกานุภาพ ช่วงเวลา
การทดสอบของพระเจ้า
3 ½ - การพิพากษา ช่วงเวลาแห่งการทดสอบหรือทดลองของผู้อ่อนแอ
4 - แทนความกว้างขวางทุกอาณาเขต ทุกทิศ ในภาพการคลอบคลุมฝ่ายวิญญาณ
5 - การชดเชยแก้ไข หรืออาจหมายถึงการพิพากษา และความรอดด้วย
6 - เลขของมนุษย์
7 - ความสมบูรณ์ตามพระประสงค์ของพระเจ้า หรือเวลาของพระเจ้า
10 - ความสมบูรณ์ในทุก ๆ ความหมาย หรือความชอบธรรมที่สมบูรณ์
11 - การเสด็จมาครั้งแรกของพระเยซู
12 - การเติมเต็มในทุก ๆ ความหมาย หรือประชากรของพระเจ้า
13 - จุดจบ
14 - ความรอด
17 - สวรรค์ หรือชัยชนะ
20 - ช่วงเวลาการกลับใจใหม่สวรรค์ การรอคอย เวลาของยาโคป
22 - การสำแดง การเปิดเผย
23 - การพิพากษาของพระเจ้าหรือการลงโทษจากพระเจ้า
24 - ประชากรของพระเจ้าบนสวรรค์
37 - การพิพากษาของพระเจ้าหรือการลงโทษจากพระเจ้า
40 - ระยะเวลาแห่งการทดสอบผู้เชื่อ
42 - ระยะเวลาแห่งการทดสอบผู้อ่อนแอ เลขแห่งการ Rapture
การกลับมาของพระเยซู
43 - การพิพากษาของพระเจ้าหรือการลงโทษจากพระเจ้า
49 - เวลาของพระเจ้า
70 - จำนวนเท่าเพื่อชดเชยลงโทษ เวลาสมบูรณ์ของพระเจ้า

เลข 7 นั้นคือเลขของพระเจ้า (YAHU’VEH) เป็นเลขแห่งความสมบูรณ์
เป็นจำนวนเฉพาะ (Prime Number) ในวิชาคณิตศาสตร์ เลข 23
คือเลขประจำตัวของพระคริสต์ (YAHU’SHUA) จะได้ 2×3=6
ก็หมายถึงว่าพระคริสต์เป็นทรงเป็นมนุษย์ และ 2+3=5 หมายถึง
พระคริสต์คือผู้ชดเชยความบาปมนุษย์ เลข 3 แทนความเป็นพระเจ้า
ในตรีเอกานุภาพ คือ พระบิดา พระบุตร พระวิญญาณบริสุทธิ์
เลข 2 คือพระคริสต์เป็นผู้นำข่าวดีของพระเจ้ามายังมนุษย์

พระเจ้าทรงสร้างปฏิทินเวลาของพระองค์ด้วยเลข 7 เป็นแกนหลัก
เริ่มจากปฐมกาล (ปฐมกาล 1:5) เลข 7 คือการแบ่งช่วงระยะเวลาสูงสุด
แห่งการทำงานต่าง ๆ ทั้งหมดออกเป็น 7 ช่วง เช่น การทรงสร้าง 6 วัน
วันที่ 7 คือวันพักผ่อนและการอวยพร (ปฐมกาล 2:2-3)

สำหรับมนุษย์ หนึ่งวันมี 24 ชม. หนึ่งสัปดาห์มี 7 วัน พระเจ้าทรงให้มนุษย์
ทำงาน 6 วันและให้พักวันที่ 7 ด้วยเช่นกัน เรียกว่า “วันสะบาโต”
(อพยพ 20:10) และก็ให้มีสะบาโตสำหรับปีด้วยเช่นกัน มาจากใช้ผืนแผ่นดิน
ทำงาน 6 ปีและหยุดปีที่ 7 (เลวีนิติ 25:3-4) เรียกว่า “ปีสะบาโต” ถ้ามองใน
ระดับโลกหรือขนาดเวลาสำหรับพระเจ้า 1 วันของ พระเจ้าเท่ากับ 1,000 ปี
ของมนุษย์ (2 เปโตร 3:8) (สดุดี 90:4) โลกก็มีวันสะบาโต ที่เรียกว่า
“ยุคพันปี(Millennial)” อาจเรียกว่า “สะบาโตโลก” (วิวรณ์ 20:3-7)

“สะบาโต(Sabbath) เริ่มจากพระอาทิตย์ตกดิน(sunset)วันศุกร์
ถึงพระอาทิตย์ตกดินวันเสาร์ ”

ตอนที่ 2 ประวัติศาสตร์ที่สำคัญ และความคลาดเคลื่อนทางตัวเลข

ตอนนี้จะกล่าวถึงตัวเลขที่เกี่ยวข้องกับอิสราเอล และพระคริสต์ ซึ่งเป็น
ตัวสำคัญที่จะนำไปสู่การหากรอบเวลาของกาลเวลาต่าง ๆ แต่เนื่องจากว่า
ระยะเวลาต่าง ๆ ทางประวัติศาสตร์จากหลาย ๆ แห่งนั้นให้ข้อมูลตัวเลขไม่ตรงกัน
ถึงจุดเริ่มต้นและสิ้นสุด เป็นเหตุทำให้วันและโมงที่แท้จริงไม่มีใครรู้อย่างชัดเจน
ว่าเมื่อไหร่ ตัวเลขเหล่านี้คือตัวแปรสำคัญที่จะนำไปใช้วิเคราะห์ เพราะเราทราบว่า
กรอบเวลาโลกนั้นขึ้นกับอิสราเอลและพระคริสต์เป็นหลัก

1. เวลา 40 ปี แห่งการอพยพของอิสราเอล ที่เป็นไปได้มากที่สุด

(http://i617.photobucket.com/albums/tt252/aiandyai/yodab.jpg)

ให้กรอบเวลาเริ่มอพยพ อยู่ระหว่าง 1510 – 1400 ก่อนคศ.
และเข้าคานาอัน อยู่ระหว่าง 1470 – 1360 ก่อนคศ.

2. ปีเสียงแตร (Jubilee Year)
เลวีนิติ 25:8-12 “เจ้าจงนับปีสะบาโตเจ็ดปีคือเจ็ดคูณเจ็ดปี
เวลาปีสะบาโตเจ็ดปีจึง

เป็นสี่สิบเก้าปีแก่เจ้า เจ้าจงให้เป่าแตรดังสนั่นในวันที่สิบเดือนที่เจ็ด
เจ้าจงให้เป่าแตรทั่วแผ่นดินในวันทำการลบมลทิน เจ้าจงถือปีที่ห้าสิบไว้
เป็นปีบริสุทธิ์ และประกาศอิสรภาพแก่บรรดาคนที่อาศัยอยู่ทั่วแผ่นดินของเจ้า
ให้เป็นปีเสียงแตรแก่เจ้า ให้ทุกคนกลับไปยังภูมิลำเนาอันเป็นทรัพย์สินของตน
และกลับไปสู่ครอบครัวของตน ปีที่ห้าสิบนั้นเป็นปีเสียงแตรของเจ้า ในปีนั้น
เจ้าอย่าหว่านพืชหรือเกี่ยวเก็บผลที่เกิดขึ้นมาเองหรือเก็บองุ่นจากเถาที่มิได้ตกแต่ง
เพราะเป็นปีเสียงแตร จะเป็นปีบริสุทธิ์แก่เจ้า เจ้าจงรับประทานพืชผลที่งอกมาจากนาในปีนั้น”

ปีเสียงแตรหรือ Jubilee Year เริ่มนับเมื่อลูกหลานอิสราเอลเข้าคานาอัน
นับไปทุก ๆ 7 รอบของปีสะบาโตคือ 7×7 = 49 ปีให้เป่าแตรเฉลิมฉลอง
และในปีที่ 50 ในวันที่ 10 เดือนที่ 7 ซึ่งตรงกับฤดูไบไม้ร่วง (Fall)
เป็นปีหยุดพัก เป็นปีเสียงแตร หนึ่งรอบ Jubilee ก็คือ 49 ปี
ปีที่ 50 คือปีทีหนึ่งของรอบ Jubilee ถัดไป เนื่องจาก 1 สัปดาห์มีได้แค่ 7 วัน

3. อิสราเอลเป็นเชลยที่บาบิโลน 70 ปี จนถึงรื้อฟื้นเยรูซาเล็ม
นับแต่ปี 609 ก่อนคศ. ถึง 539 ก่อนคศ. คือการลงโทษของพระเจ้า
ต่ออิสราเอลเพราะการไม่เชื่อฟังที่ไม่หยุดพักในฤดูแห่งสะบาโต ได้มี
ผู้เผยพระวจนะไปเตือนอิสราเอลหลายคน แต่ก็ไม่เชื่อ เหตุการณ์นี้ได้เกิดขึ้น
อย่างเที่ยงตรง ผลก็คือทำให้ฤดูสะบาโตต้องว่างเว้นไปจากเยรูซาเล็มเป็นเวลา 70 ปี
(เลวีนิติ 26:27-35) (เอเสเคียล 4:1-6) (เยเรมีย์ 25:8-12)
(2 พงศาวดาร 36:15-21) (ดาเนียล 9:2) และเวลาที่เยรูซาเล็มได้ถูก
สร้างใหม่โดยกษัตริย์ อารทาเซอร์ซีสแห่งเปอร์เซีย (เอสรา 6:14,7:1-28)
ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นรื้อฟื้นกฎสะบาโตขึ้นมาใหม่คือระหว่างปี 457 ก่อนคศ. - 458 ก่อนคศ.

4. เวลาของพระเยซูคริสต์ ที่เป็นไปได้มากที่สุด
- เวลาเกิดปีที่ 4 ก่อนคศ. - 7 ก่อนคศ.
- รับบัพติศมา คศ. 27 - คศ. 29
- ถูกตรึงกางเขน คศ. 31 - คศ. 33
- ช่วงอายุบนโลก 34 - 40 ปี

ตอนที่ 3 วิเคราะห์หากรอบเวลา "กว้าง"ที่สุดที่เป็นไปได้

พระคัมภีร์ตอนสำคัญที่พยากรณ์ถึงช่วงระยะเวลานับจากอิสราเอล
ได้รื้อฟื้นเยรูซาเล็มขึ้นมาใหม่จนถึงวาระสิ้นยุค มาจากดาเนียลที่ถูกจับ
ไปเป็นเชลยที่บาบิโลนด้วย ได้รับนิมิตรเป็นคำพยากรณ์ในวาระสิ้นโลก
(ดาเนียล 9:3-19) ซึ่งจะเริ่มเมื่อรื้อฟื้นเยรูซาเล็มขึ้นมาใหม่ซึ่งสอดคล้อง
กับที่ พระเยซูคริสต์ได้กล่าวไว้ในพระคัมภีร์ใหม่ (มัธทิว 24:15) ดังนี้

ดาเนียล 9:24-27
" 24 : มีเจ็ดสิบสัปดาห์กำหนดไว้สำหรับชนชาติของท่าน
และนครบริสุทธิ์ของท่านเพื่อให้เสร็จสิ้นการละเมิด ให้บาปจบสิ้น
และให้ลบความชั่วช้าเพื่อนำความชอบธรรมนิรันดร์เข้ามา
เพื่อประทับตราทั้งนิมิตและคำพยากรณ์ไว้ และเพื่อจะเจิมสถานบริสุทธิ์ที่สุด
25 : เพราะฉะนั้นจงทราบและเข้าใจว่า นับตั้งแต่การที่พระบัญชานั้นออกไปให้
สร้างกรุงเยรูซาเล็มขึ้นใหม่ จนถึงสมัยพระเมสสิยาห์ ผู้เป็นประมุขก็เป็นเวลาเจ็ดสัปดาห์และ
เป็นเวลาหกสิบสองสัปดาห์ และถนนจะถูกสร้างขึ้นพร้อมด้วยกำแพงเมือง แต่ในยุคลำบาก

26 : หลังจากหกสิบสองสัปดาห์แล้ว พระเมสสิยาห์ก็จะถูกตัดออก
แต่มิใช่เพื่อตัวท่านเอง และประชาชนของประมุขผู้หนึ่งที่จะมานั้น
จะทำลายกรุงและสถานบริสุทธิ์เสีย ที่สุดปลายของมันจะมาถึงด้วยน้ำท่วม
และจนสงครามสิ้นสุดลงก็มีการรกร้างกำหนดไว้
27 : ท่านจะยืนยันพันธสัญญากับคนเป็นอันมากอยู่หนึ่งสัปดาห์
และในระหว่างกลางสัปดาห์นั้นท่านจะกระทำให้การถวายสัตวบูชา
และเครื่องบูชาอื่นๆหยุดไป และเพราะเหตุมีความสะอิดสะเอียน
แพร่กระจายไปทั่ว ท่านจะกระทำให้มันร้างเปล่าจนสำเร็จเสร็จสิ้น
และสิ่งที่กำหนดไว้จะถูกเทลงเหนือผู้ที่ร้างเปล่านั้น"

พระคัมภีร์ดาเนียลตอนนี้พยากรณ์ปีหรือฤดู ไม่ได้บอกวัน เวลา
และมีเวลา 2 ช่วงสำหรับคนสองกลุ่ม

กลุ่มที่ 1 เวลา 70 สัปดาห์ (สะบาโต) แห่งอิสราเอล จากรื้อฟื้นเยรูซาเล็ม
ถึงการมาของพระเมสิยาห์เป็นกษัตริย์

“มีเจ็ดสิบสัปดาห์กำหนดไว้สำหรับชนชาติของท่าน
และนครบริสุทธิ์ของท่านเพื่อให้เสร็จสิ้นการละเมิด ให้บาปจบสิ้น..”

ความหมายคือจะมีการทำให้ธรรมบัญญัติที่มนุษย์คนบาปทำไม่ได้ให้
สำเร็จอย่างสมบูรณ์ คำพยากรณ์นี้ได้เล็งไปถึงการมาของพระเมสิยาห์
เพื่อไถ่บาปมนุษย์ เป็นช่วงเวลาสำหรับอิสราเอลในการรอคอยพระเมสิยาห์
70 สัปดาห์ ตามภาษาเดิมหมายถึง 7 กับอีก 70 สัปดาห์ หรือ
7x70 = 490 วัน/ปี หรือ 70 รอบสะบาโต เริ่มต้นเมื่อปี 457 ก่อนคศ.
ที่รื้อฟื้นเยรูซาเล็ม และไปจบที่

457 ก่อนคศ. + 490 ปี = คศ. 34 (ครบ 33 เข้าปีที่ 34)

“..จนถึงสมัยพระเมสสิยาห์ ผู้เป็นประมุขก็เป็นเวลาเจ็ดสัปดาห์
และเป็นเวลาหกสิบสองสัปดาห์..”

พระคัมภีร์ตอนนี้จากข้อ 25-26 บอกว่า นับจากเยรูซาเล็มได้ถูกสร้างใหม่
จนถึงการมาของพระเมสิยาห์ในฐานะประมุขก็คือมีการเจิมแต่งตั้ง การแต่งตั้ง
เป็นกษัตริย์ในที่นี้ก็คือการรับบัพติศมานั่นเอง ในความหมายเดียวกับ
70 สัปดาห์แรก คือ 7 กับอีก 7 สัปดาห์ และ 7 กับอีก 62 สัปดาห์
หรือ (7×7)+(7×62) = (7+62)×7 = 483 วัน/ปี ดังนั้นจากปี 457 ก่อนคศ. จะได้

457 ก่อนคศ. + 483 ปี = คศ. 27 (ครบ 26 เข้าปีที่ 27)

“..และในระหว่างกลางสัปดาห์นั้นท่านจะกระทำให้การถวายสัตวบูชา
และเครื่องบูชาอื่นๆหยุดไป..”

คำพยากรณ์กล่าวถึงการไถ่บาปที่กางเขนซึ่งจะทำให้การถวายสัตวบูชาต่าง ๆ สิ้นสุด
(โรม 10:4) (ฮีบรู 9:25) พระคริสต์ถูกตรึงกางเขนฤดูใบไม้ผลิในช่วงพิธีปัสกา
(Passover) ของยิว หรือพระเมสิยาห์ได้ทำให้ทุกสิ่งเสร็จสิ้นสมบูรณ์ เราลองเขียน
เส้นเวลาหรือ Timeline จะพบความแม่นยำทางตัวเลขของคำพยากรณ์ดังนี้
(1 วัน = 1 ปี , 1 สัปดาห์ = 7 ปี)

(http://i617.photobucket.com/albums/tt252/aiandyai/yodac.jpg)

หากนับย้อนหลังจาก 490 ปีมาจนถึงรับบัพติศมาจะได้เวลา 7 ปีพอดี จะได้
รอบสัปดาห์ที่ 70 พอดี เริ่มในฤดูใบไม้ร่วง คศ.27 เวลานั้นคนคิดว่าพระคริสต์
มีอายุประมาณ 30 ปี (ลูกา 3:23) แต่จริง ๆ พระคริสต์เกิดปีที่ 4 - 7 ก่อน
คศ. ดังนั้นพระเยซูรับบัพติศมาเมื่ออายุประมาณ 33 – 36 ปี ซึ่งไม่ใช่ปัญหาใด ๆ
เพราะเราถือเอาปี 457 ก่อนคศ.เป็นจุดเริ่มต้น ถ้าพระคริสต์ถูกตรึงกางเขน
ปี คศ.33 เยรูซาเล็มก็จะรื้อฟื้นเมื่อ 453 ก่อนคศ. ซึ่งก็ไม่ใช่ปัญหาอีกถ้าจะเป็น
การคลาดเคลื่อนทางบันทึกประวัติศาสตร์เพราะยังอยู่ในกรอบที่รับได้ และเราไม่
อาจรู้ว่าเริ่มนับเมื่อเริ่มต้นหรือช่วงกลางหรือเมื่อเสร็จสิ้นการรื้อฟื้นแล้ว ปีสะบาโต
ที่ 70 จะตกที่ คศ. 34 – 36 คือช่วงเวลาออกประกาศพระกิตติคุณนอกกรุงเยรูซาเล็ม
พระคัมภีร์บังคับว่าจะมีช่วง 7 ปีสุดท้ายในเยรูซาเล็ม หรือ 7 ปีแรกแห่งการเริ่มต้น
เป็นกษัตริย์ฝ่ายวิญญาณของพระคริสต์ในเยรูซาเล็มก่อนออกไปสู่โลกภายนอก
และ “การตรึงกางเขน” นั้นคือจุดศูนย์กลางของแผนการพระเจ้า และเป็น
ศูนย์กลางแห่งสะบาโต และอุปนัยได้ว่าน่าจะเป็นจุดศูนย์กลางรอบ Jubilee ด้วย
คือเป็นจุดเริ่มต้นของแผนการณ์ พระเจ้า ทั้งหมดนี้มีความสมเหตุสมผลอย่าง
น่าประหลาดได้อย่างไร จะอธิบายต่อไป

กลุ่มที่ 2 เวลา 70 สัปดาห์ (Jubilee) แห่งประชาชาติ ที่เข้าสู่
ความชอบธรรมโดยความเชื่อ

“..และให้ลบความชั่วช้าเพื่อนำความชอบธรรมนิรันดร์เข้ามา..”

ในข้อ 24 นี้คือความชอบธรรมมาโดยความเชื่อในการไถ่บาป
ถ้าใช้ความหมายเดียวกันคือ 7 กับอีก 70 สัปดาห์ หรือปีสะบาโต
7x70 = 490 วัน/ปี ก็คือแค่ถึงสิ้นสุดธรรมบัญญัติที่กางเขน แต่ข้อ 24
กล่าวว่าเพื่อประทับตรานิมิตและ คำพยากรณ์ซึ่งก็จะรวมความหรือไปถึง
วิวรณ์และดาเนียลตอนอื่น ๆ ดังนั้นจึงเป็นวาระของทุกประชาชาติมากกว่า
สำหรับเวลาโลก 1 สัปดาห์มี 7 ปี ก็จะได้เป็น 7x(70x7) = (7x7)x70
= 49x70 = 3,430 ปี หรือ 70 Jubilee นั่นเอง เริ่มต้นจากระหว่าง
ปี 1470 ก่อนคศ. ถึง 1360 ก่อนคศ. ตามกรอบเวลาเข้าคานาอันที่กล่าว
จะได้ปีสิ้นสุด 70 Jubilee คือ

1470 ก่อนคศ.+ 3,430 ปี = คศ. 1960 หรือ
1360 ก่อนคศ.+ 3,430 ปี = คศ. 2070

เริ่มนับ Jubilee ตอนอิสราเอลเข้าคานาอันเพราะเป็นจุดเริ่มต้นเทศกาลนี้
จริง ๆ แล้วความชอบธรรมมาโดยความเชื่อก่อนที่พระคริสต์จะมาไถ่บาปเสียอีก
โดยผู้เชื่อก่อนหน้านั้นได้เชื่อไปล่วงหน้าสำหรับพวกเขา จึงไม่ต้องเริ่มนับ Jubilee
จากกางเขน คานาอันเปรียบเหมือนดินแดนที่ประทานให้ลูกหลานอิสราเอลที่มี
ความเชื่อ ถ้ามองว่า 70 Jubilee นี้ก็คือการลงโทษหรือการชดเชยจากที่
อิสราเอลไม่เชื่อฟังก็ได้ และเป็นช่วงเวลารวบรวมประชาชาติต่าง ๆ
เข้ามาด้วยความเชื่อก็ได้

สำหรับประวัติศาสตร์ชนชาติอิสราเอล ได้เป็นไปตามคำพยากรณ์ใน
มัธทิว 24:32-34 ต้นมะเดื่อคือประเทศอิสราเอล (คศ.1948)
ใบมะเดื่อคืออิสราเอลได้ครอบครองดินแดนเยรูซาเล็ม (คศ.1967)
อายุของคนในปลายยุคสุดท้ายที่พระคริสต์กล่าวใน มัธทิว 24 นี้
เมื่อคำพยากรณ์จะสำเร็จก่อนที่จะล่วงลับสูงสุดคือ 120 ปี
(ปฐมกาล 6:3) โดยเริ่มนับอายุคนจากเริ่มประเทศอิสราเอล
หรือคนที่เกิดตั้งแต่ปี คศ.1948 เป็นต้นมาจะไม่ล่วงลับไปก่อน จะได้

คศ. 1948 + 120 ปี = คศ. 2068

จะได้ว่าปี “ปีสิ้นโลก (The Year of The End of World)”
อย่างกว้างที่สุดอยู่ระหว่างปี

คศ.1960-คศ.2068 (ช่วงกรอบเวลาสิ้นโลกที่ถูกต้องตามพระคัมภีร์)

ปัจจุบันนี้เราอยู่ระหว่างปี คศ.2009-2068 คำถามคือกาลเวลา
จะไปสิ้นสุดที่ปี คศ.2068 หรือไม่ ? หากเดาไปทุกปีนับจาก
2010-2068 ปีล่ะครั้ง หรือ 58 ครั้งต้องมีถูกแน่นอนสักปี !
นี่คือข้อพิสูจน์ว่า มัธทิว 24:36 หมายถึงไม่รู้อย่างเจาะจงไม่ใช่
ไม่รู้อะไรเลย แต่การเดาไปเรื่อย ๆ ทุกปีนั้นไม่ใช่วิธีที่ฉลาด
เพราะพระคัมภีร์ให้ข้อมูลแก่เราจำนวนมาก ดังนั้นจึงตอบคำถามได้ว่า
เรารู้ได้ว่าโลกจะสิ้นเมื่อใด ไม่ใช่ไ่ม่รู้อะไรเลย !!!

อาโมส 3:7 “แท้จริงองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าจะมิได้ทรงกระทำอะไรเลย
โดยมิได้เปิดเผยความลึกลับให้แก่ผู้รับใช้ของพระองค์ คือผู้พยากรณ์”

ปัญญาจารย์ 8:5 “ผู้ที่รักษาพระบัญชาจะไม่ประสบความชั่วร้าย
และจิตใจของคนที่มีสติปัญญาก็เข้าใจทั้งวาระและคำตัดสิน”

ตอนที่ 4 วิเคราะห์หากรอบเวลา"แคบ"ที่สุดที่เป็นไปได้

ต่อไปคือการหาคำตอบว่า ระหว่าง คศ.2009 - คศ.2068 ที่เป็นคำตอบ
จากการประเมินที่กว้างที่สุดนั้นเราจะหาคำตอบที่แคบหรือเป็นได้มากที่สุด
อย่างสมเหตุสมผล ได้จากอะไร อย่างไร การจะตอบคำถามนี้ เราจะต้องใช้
การเปรียบเทียบจากการเชื่อมโยงภาพฝ่ายกายภาพบนโลกและฝ่ายวิญญาณ
บนสวรรค์ เรามักจะเห็นว่าประวัติศาสตร์พระคัมภีร์นั้นมีการ “เลียนแบบ” หรือ
“ย้อนรอย” กันในทุกเรื่องระหว่างพันธสัญญาเก่าและใหม่ ซึ่งเราจะใช้วิธี
เทียบเคียงสิ่งที่น่าจะเกิดขึ้นเหมือนกัน แบ่งประเด็นหลักที่สำคัญได้ 2 เรื่อง

1. ชนชาติ - ความสัมพันธ์ระหว่าง ชนชาติอิสราเอล และ ผู้เชื่อพระคริสต์
(อิสราเอลฝ่ายวิญญาณ)

เรามีข้อมูลดังนี้ พระคริสต์เกิดปี 4-7 ก่อนคศ. หากจะนับอายุนับแต่เกิด
ถึงตรึงกางเขนจริงก็ประมาณ 40 ปี สังเกตว่าเลข 40 นั้น ถูกใช้ในพระคัมภีร์
เป็นจำนวนมาก (ปฐมกาล 7:4,12,17) (อพยพ 24:18) (โยนาห์ 3:4)
(มัธทิว 4:2) (กิจการ 1:3) ฯลฯ เลข 40 คือบอกระยะเวลาการทดสอบ
ผู้ชอบธรรมหรือผู้เชื่อ จะได้้ข้อมูลที่น่าสนใจดังนี้

(http://i617.photobucket.com/albums/tt252/aiandyai/yodae.jpg)

เรารู้ว่ากางเขนก็เป็นจุดศูนย์กลางของหนึ่ง Jubilee ด้วย หนึ่งรอบคือ
49 ปี ครึ่งรอบคือ 24 ½ ปี จึงเป็น คศ.55-57 ซึ่งตรงกับช่วงเริ่มต้น
เขียนพระธรรมโรม วางรากฐานหลักคำสอนสำหรับคริสตจักร โดยเปาโล
เพื่อประกาศกับคนต่างชาติพอดี

พระคัมภีร์กล่าวว่าช่วงเวลาแห่งการทำงานของมนุษย์ที่มีกำลังเรี่ยวแรงนั้น
คือ 70 ปี หรือ 80 ปี (สดุดี 90:10) หากลองคิดจากเมื่ออิสราเอล
เริ่มประเทศ จะได้ 2 ปีดังนี้

คศ. 1948 + 70 ปี = คศ. 2018

หรือ คศ. 1948 + 80 ปี = คศ. 2028

เป็นไปได้ว่าทั้งปี คศ. 2018 และ คศ. 2028 อาจเป็นปีสิ้นสุดโลก
แต่จะมีเหตุผลที่จะให้เวลาใกล้เข้ามาอีกได้หรือไม่ ลองพิจารณาต่อซึ่ง
ดาเนียล 9:24-27 ดูเหมือนจะให้ภาพแก่เราสองภาพซ้อนกันอยู่ คือ

1. เมื่ออิสราเอลอพยพเข้าคานาอันได้ดินแดนพันธสัญญา
เริ่มต้นชนชาติจนถึงพระคริสต์มาครั้งที่ 1
2. เมื่ออิสราเอลสิ้นชาติไปอีกและกลับมารวมประเทศอีกครั้ง
เมื่อ คศ.1948 จนถึงพระคริสต์มาครั้งที่ 2

สำหรับคำพยากรณ์ วัน สัปดาห์ และ ปี สามารถมีความหมายเหมือนกันได้
(เอเสเคียล 4:5-6) (กันดารวิถี 14:34) (ปฐมกาล 29:27) หากสัปดาห์
แทนปีเราจะได้ภาพที่สอดคล้องกับ (สดุดี 90:10) ที่เป็นไปได้ 2 ภาพดังนี้

(http://i617.photobucket.com/albums/tt252/aiandyai/yodad.jpg)

จากภาพที่ 1 หากถือว่านับจากอิสราเอลเข้าคานาอันจนถึงพระคริสต์
มาเป็นกษัตริย์ฝ่ายวิญญาณในครั้งแรก คือ 69 สัปดาห์ โดยการรับการรับ
บัพติศมาก็คือการเจิมเป็นกษัตริย์ ดังนั้น จากจุดเริ่มต้นประเทศอิสราเอล
จนถึงการกลับมาครั้งที่ 2 ของพระคริสต์เพื่อเป็นกษัตริย์ของโลก ก็คือ
69 ปี ด้วยเช่นกัน ถ้าเรามองที่การมาเพื่อเป็นกษัตริย์ของพระคริสต์
และช่วงกลียุค 7 ปีก็รวมอยู่ในเวลานี้ด้วย
ภาพนี้ให้มุมมองว่า พระคริสต์ทรงปกครองโลกและซาตานไปกระทั่ง
จนวาระสุดท้าย ถึงแม้จะมีการพิพากษาโลกและรับผู้เชื่อบางส่วนไปก่อน
(Rapture) แต่แผนการณ์ไถ่บาปและช่วยเหลือมนุษย์จะมีไปจนวาระสุดท้าย
ทุก ๆ เหตุการณ์สำเร็จรวบยอดพร้อม ๆ ในช่วงเวลานี้ทั้งหมดโดยพระคริสต์
มาครั้งที่ 2 รับผู้เชื่อหลังจากนั้นคือเวลาของ Anti-Christ และการพิพากษาโลก
และพระคริสต์กลับมาครั้งที่ 3 หลังกลียุคเพื่อพิพากษาโลก

จากภาพที่ 2 คืออีกความเป็นไปได้ที่ดูคล้ายกับภาพของอิสราเอล
เมื่อตอนรื้อฟื้นเยรูซาเล็ม หากคิดว่าหลังจาก รื้อฟื้นเยรูซาเล็มแล้ว
69 สัปดาห์ ก็เข้าสู่เวลาแห่งพระคริสต์ที่ทำพันธกิจอย่างสมบูรณ์
ในช่วง 7 ปีสุดท้าย โดยช่วงกลางได้ทำพันธสัญญาใหม่ที่กางเขน
และ ดังนั้น จากอิสราเอลเริ่มตั้งประเทศใหม่จนครบ 69 ปี ก็คือ
เวลาแห่งกลียุคที่ Anti-Christทำงานเต็มที่ และในช่วงกลางก็ได้
หักพันธสัญญากับอิสราเอล

ภาพนี้ให้มุมมองว่า ในช่วง 7 ปีสุดท้ายนั้น พระคริสต์หรือพระเจ้า
จะไม่ปกครองโลกอีกต่อไปนี้แต่จะเป็นเวลาของ Anti-Christ
อย่างสมบูรณ์แบบ โดยถือว่าเมื่อครบ 69 ปีพระคริสต์กลับมา
ครั้งที่ 2 เพื่อรับผู้เชื่อกลับไป หรือแผนการณ์ ทุกอย่างของพระเจ้า
ในการไถ่บาปได้จบสิ้นสมบูรณ์แบบแล้ว หลังจากนี้จะไร้การช่วยเหลือใด ๆ
จากพระเจ้าเพราะคือเวลาของซาตานและการพิพากษาโลก และ
พระคริสต์กลับจะกลับมาครั้งที่ 3 หลังกลียุคเพื่อพิพากษาโลก

คำถามคือ ภาพไหนที่ดูสมเหตุสมผลมากกว่ากัน ? ซึ่งก็ตอบได้ยาก
เราคงต้องไปดูประเด็นอื่น ๆ เพื่อหาความสอดคล้องกับประเด็นอื่น ๆ ต่อไป
โดยใช้หลักการเทียบเคียงประวัติศาสตร์ที่เลียนแบบกัน ซึ่งเราได้ว่า
ภาพที่ 1 นั้นดูลงตัวและสอดคล้องกับเรื่องอื่น ๆ มากกว่าภาพที่ 2 ได้อย่างไร
(แต่ก็เป็นไปได้ทั้งสองภาพ) ดูคำอธิบายต่อไป

2. ผู้นำ - ความสัมพันธ์ระหว่าง กษัตริย์ดาวิด และ พระเยซูคริสต์

กษัตริย์ดาวิดคือกษัตริย์องค์ที่ 2 ของอิสราเอลจากเผ่ายูดาห์ และ
เป็นกษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของอิสราเอล เป็นเหมือนตัวแทนหรือ
ภาพการปกครองฝ่ายเนื้อหนังของพระคริสต์บนโลก (ลูกา 1:31-33)
เราคาดว่าพระคริสต์น่าจะใช้เวลาปกครองโลกฝ่ายวิญญาณโดยเทียบเคียง
กับกษัตริย์ดาวิด แผนภาพข้างล่างนี้ยึดปี คศ.31 เป็นปีที่ถูกตรึงกางเขน
ท่านอาจใช้ปี คศ.33 ก็ได้ถ้านับรอบ Jubilee จากปีที่พระเมสิยาห์
มาไถ่บาปที่กางเขนเมื่อปีระหว่างปี คศ. 31-33 ไปอีก 40 ½ Jubilee
จะได้ปี คศ.2015 - คศ.2017 เราได้ภาพและข้อสรุปที่แปลกประหลาดน่าสนใจดังนี้

(http://i617.photobucket.com/albums/tt252/aiandyai/yodaf.jpg)

เลข 70 จะใช้บอกช่วงเวลาสมบูรณ์ของเหตุการณ์นับแต่ต้นจนจบ
ตามพระประสงค์ของพระเจ้าอย่างสมบูรณ์ ์หรือกล่าวได้ว่ามีการชดเชย
หรือปรับโทษของสิ่งที่หายไปด้วยจำนวน 7 หรือ 70 เท่า (เลวีนิติ 26:18,21,24,28)

(http://i617.photobucket.com/albums/tt252/aiandyai/yodag.jpg)

มัทธิว 18:21-22 “ขณะนั้นเปโตรมาทูลพระองค์ว่า "พระองค์เจ้าข้า
หากพี่น้องของข้าพระองค์จะกระทำผิดต่อข้าพระองค์เรื่อยไป
ข้าพระองค์ควรจะยกความผิดของเขาสักกี่ครั้ง ถึงเจ็ดครั้งหรือ"
พระเยซูตรัสตอบเขาว่า "เรามิได้ว่าเพียงเจ็ดครั้งเท่านั้น
แต่เจ็ดสิบครั้งคูณด้วยเจ็ด”

พระเจ้าใช้ระยะเวลาหน่วย Jubilee กับชนชาติ อิสราเอลโดนลงโทษ
ที่ไม่เชื่อฟังให้ไปเป็นเชลย 70 ปี ซึ่งทำให้ว่างเว้นฤดูสะบาโตไป 70 ปี
จึงมีการชดใช้จากที่หายไปของทั้ง ปีสะบาโต และ Jubilee ส่วนวิหาร
โซโลมอนถูกทำลายในปี คศ.70 หรือจะมองว่าพระเจ้าให้ประชาชาติ
ในโลกต้องชดใช้หรือชดเชยความผิดบาปเป็นเวลา 70 Jubilee
จากเข้าคานาอันถึงกางเขนประมาณ 1,500 ปี และจากกางเขนถึง
พระเยซูมาครั้งที่ 2 ประมาณ 2,000 ปี รวมกันประมาณ 3,500 ปี
หรือ 3 ½ วันสุดท้ายของโลกหรือของพระเจ้า ตัวเลขเดียวกับที่
พระคริสต์ได้ทำพันธกิจบนโลก 3 ½ ปี (รับบัพติศมาถึงถูกตรึงกางเขน)

ตอนที่ 5 ลำดับช่วงเวลาของเหตุการณ์ในพระคัมภีร์

รูปแบบทางคณิตศาสตร์ (Mathematical Time Model)
ของกาลเวลาโลกจากพระคัมภีร์ และข้อสรุปที่น่าใจมีดังนี้

(http://i617.photobucket.com/albums/tt252/aiandyai/yodaj.jpg)

(http://i617.photobucket.com/albums/tt252/aiandyai/yodai.jpg)

ในที่นี้เลือก คศ.31 คือปีแห่งกางเขน BC คือ ก่อนคศ. AD คือ หลังคศ.
ตารางคือการประเมินคร่าว ๆ ย้อนหลังจากบันทึกที่มีอยู่ที่เป็นไปได้ได้
ระยะเวลารวม 6,038 ปี ได้กาลเวลาโลกที่ประมาณ 6,000 ปีที่อยู่ในบาป
แสดงว่าอาดัมได้ทำบาปหลังจากถูกสร้างแล้ว 38 ปี (หรืออาจจะ 40 ปี)
ผลรวมเวลา Jubilee ทั้งหมดจากเริ่มต้นเป็น 3,430 ปีหรือ 70 รอบ
Jubilee พอดี ทุกอย่างสมบูรณ์ในภาพรวมแม้อาจจะคลาดเคลื่อนบ้าง
ในช่วงระหว่างรอยต่อของเหตุการณ์ต่าง ๆ แต่เราก็ได้ภาพจิ๊กซอร์ของ
พระเจ้าที่เป็นไปได้อย่างลงตัวที่สุด (Perfect Matching)

พระเจ้าทรงสร้างดวงอาทิตย์ให้ส่องสว่าง นำความสว่างมาสู่โลกในวันที่ 4
(ปฐมกาล 1:15-19) และพระคริสต์เปรียบเหมือนแสงสว่างของโลก
(ยอห์น 8:12) ซึ่งได้เข้ามาในโลกวันที่ 4 หรือประมาณ 4,000 ปี
ของโลกแห่งความบาป หลังจากอาดัมทำบาปและนำความมืดเข้ามาในโลก

ตอนที่ 6 สรุปการวิเคราะห์

(http://i617.photobucket.com/albums/tt252/aiandyai/yodak.jpg)

- การตรึงกางเขนเป็นศูนย์กลางของ สะบาโต และ Jubilee
และศูนย์กลางแผนการณ์พระเจ้า
- ในช่วง 7 ปีสุดท้ายของพระคริสต์ ทำพันธสัญญาในช่วงกลาง
ของ 7 ปีคือถูกตรึงกางเขน
- ในช่วง 7 ปีสุดท้ายของโลก Anti-Christ จะหักพันธสัญญา
กับอิสราเอลในช่วงกลาง

มัทธิว 24:22 "และถ้ามิได้ทรงให้วันเหล่านั้นย่นสั้นเข้า จะไม่มี
เนื้อหนังใดๆรอดได้เลย
แต่เพราะทรงเห็นแก่ผู้ที่เลือกสรรไว้ จึงทรงให้วันเหล่านั้นย่นสั้นเข้า"

วันเหล่านั้นก็คือยุคสุดท้ายที่เริ่มจากการตรึงกางเขนไปจนวันสิ้นโลก
จากความเกี่ยวพันอย่างสมเหตุสมผลในเวลานี้ยังไม่มีเงื่อนไขใด ๆ
จากพระคัมภีร์ที่จะทำให้กาลเวลายืดไปจนถึง คศ.2068 ได้ มีแต่
จะย่นเวลาลงเพื่อเห็นแก่ผู้เชื่อ 1 ปีปกติคือ 365 วัน แต่ปฏิทินฮีบรูคือ
360 วัน นั่นก็หมายความว่าวันเวลาปกติถูกย่นโดยใช้ปฏิทินฮีบรูนั่นเอง
จากความ ลงตัวที่สมบูรณ์แบบ “Perfect Matching” ของข้อมูลส่วนต่าง ๆ
ซึ่งยังไม่นับรวมการครบรอบเทศกาลที่สำคัญและเวลาทางดาราศาสตร์ของยิวด้วย
ซึ่งจะนำเสนอในโอกาสต่อไป ได้ว่ากาลเวลาโลกจะสิ้นสุดในช่วง

คศ.2008 - คศ.2017

และจะมีช่วง 7 ปี สุดท้ายของโลก แบ่งเป็น 3 ½ ปีแรกที่ “สงบสุขและสันติ”
(Peace) ก่อนจะเข้าสู่ “กลียุค” (Great Tribulation) ใน 3 ½ ปีสุดท้าย
แต่บางทัศนะกล่าวว่ากลียุคนั้นกินเวลาทั้ง 7 ปีเลย เส้นแบ่งระหว่างกลางคือ
การเกิดหมายสำคัญบางอย่างที่จะทำให้เห็นภาพได้ชัดเจนแค่นั้น สรุปได้ภาพ
ที่เป็นไปได้ดังนี้ ซึ่งท่านสามารถเปลี่ยนวันเวลาได้เองหากคิดว่าเป็นช่วงเวลาอื่น ๆ

(http://i617.photobucket.com/albums/tt252/aiandyai/yodal.jpg)

ช่วงสงบสุข (Peace) นี้ไม่ได้หมายความว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย แต่ความหมาย
คือดูสงบหรือกำลังจะเข้าสู่ความสงบสุขสันติในแง่ความรู้สึกของคนในโลก
เพราะจริง ๆ แล้วความทุกข์ยากลำบากมีมาตั้งแต่คริสตจักรยุคแรกแล้ว หรือมี
ภัยพิบัติธรรมชาติรุนแรง สงครามต่าง ๆ มาตลอดก่อนถึงช่วง 7 ปีสุดท้ายนี้
(1 เธสะโลนิกา 5:3) พระคัมภีร์ให้ภาพว่าเป็นช่วงที่คนในโลกกำลัง “รู้สึก”
ว่าพวกเขากำลังจะได้มีความสงบสุขและสันติเสียทีหลังจากผ่านสงครามและ
ภัยต่าง ๆ ช่วงกลียุคคือช่วงที่มีความทุกข์ยากมากที่สุดเมื่อเทียบกับทุกช่วงที่ผ่านมา
บางคนจึงกล่าวว่า กลียุคก็คือทั้งช่วง 7 ปีเลย

หมายสำคัญแห่งความสงบสุขและสันติที่สำคัญในช่วงนี้ (2008-2013)
คือ “รางวัลโนเบลสาขาสันติภาพ” ของประธานาธิบดี บารัก โอบาม่า
แห่งสหรัฐอเมริกา เรื่องโลกาวินาศ Doomsday (21 Dec 2012)
ที่หลายคนกลัวกันอาจจะเกิดขึ้นจริง แต่ไม่ใช่วันสิ้นโลกแต่เป็นวันเริ่มต้น
แห่งกลียุคก็ได้

แต่หากไม่เกิดอะไรขึ้นหรือไม่ว่าจะเริ่มเมื่อไหร่ช่วง 3 ½ ปี สุดท้ายของโลก
(บางทัศนะกล่าวว่าแค่ 1 ปี) ก็คือ “นรกบนดิน(Hell on Earth)” ตามที่
วิวรณ์ บทที่ 16 บรรยายไว้ คือช่วงเวลาแห่งการพิพากษาโลก สิ่งที่ต้องเกิดขึ้น
ก่อนวันแห่งบุตรมนุษย์ เช่น แผ่นดินไหวครั้งใหญ่ที่สุดทั่วโลก , ภูเขาไฟระเบิด ,
พายุสุริยะเผาโลก (Super Solar Flare) , น้ำท่วม , สงครามโลกครั้งที่ 3
(Nuclear War) , พายุอุกกาบาตจากนอกโลก , จราจล ฯลฯ จนทำให้
มนุษย์ทั้งโลกไม่สามารถจะใช้ชีวิตปกติได้อีกต่อไป วิวรณ์ตอนนี้ไม่สามารถ
จะตีความเป็นภาพฝ่ายวิญญาณหรือภาพเปรียบเทียบได้ โลกจะไม่เป็นปกติ
ไปเรื่อย ๆ จนวันกระทั่งวันสุดท้าย ดังนั้นเวลาที่เหลืออยู่ที่ดูเป็นปกติจึงถูก
หักออกเหลือ 4 ปี (2017) หรือ 11 ปี (2024) หรือ 14 ปี (2028)
ก่อนกลียุค (ถ้ากลียุคมีเพียงแค่ 1 ปีท่านก็บวกเพิ่มไปอีก 2 ปี)

Rapture” คือการรับผู้เชื่อตัวจริงหรือเจ้าสาวของพระคริสต์ (มัธทิว 24:40-41)
(มัธทิว 25:1-11) ออกไปจากโลกก่อนการพิพากษาโลกและน่าจะเกิด
ในวันสะบาโต ดั่งที่พระเจ้ารับเอโนคขึ้นไปสวรรค์ก่อนน้ำท่วมโลกสมัยโนอาห์
(ปฐมกาล 5:24) (ฮีบรู 10:5) ซึ่งน่าจะเกิดขึ้นในช่วงปีที่แสดงให้เห็น
มี 4 ความเห็นในเรื่องนี้คือ

1. Rapture ก่อน 7 ปี
2. Rapture ก่อน 3 ½ ปี
3. มีทั้งสองช่วง
4. ไม่มี Rapture

ถ้าหากมี ผู้เชื่อที่ไม่ถูก Rapture ไปก็คือ “Left Behind” ที่ต้องเผชิญ
กลียุคไปตลอดจนครบวาระ หลังจาก Rapture จะเกิดภัยธรรมชาติและ
สงครามใหญ่อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนนับแต่กำเนิดโลกมาอย่าง “ทันที”
โดยที่คนในโลกไม่ทันตั้งตัวเพราะเขาคิดว่าสงบสุขแล้ว (ลูกา 17:26-30)
พร้อม ๆ กับ Anti-Christ ที่มีอำนาจปกครองโลกจะปรากฎตัว (Anti-Christ
ในความหมายปกติคือผู้ที่ปฏิเสธการไถ่บาปที่กางเขนของพระเมสิยาห์)
วันและเวลา Rapture นั้นยังไม่รู้จริงและเกิดแบบชั่วพริบตา (1 โครินธ์ 15:52)
ซึ่งในความจริงแล้วพระคัมภีร์ มัธทิว 24:36 ตอนนี้กล่าวถึงเหตุการณ์ Rapture
ไม่ใช่การกลับมาครั้งที่ 2 เพื่อพิพากษาโลกหรือสิ้นสุดโลก ส่วนการทำนาย
ลงลึกในรายละเอียดกว่านี้จะไม่ขอกล่าวถึง แต่ให้ท่านสังเกตได้จากช่วงสะบาโต
และเทศกาลของยิวที่สำคัญเป็นหลัก เพราะเป็นเงื่อนไขสำคัญที่คำพยากรณ์ต่าง ๆ
จะต้องสำเร็จในช่วงเทศกาลสำคัญเหล่านี้ (ไม่สำเร็จก่อนหรือหลัง)

(http://i617.photobucket.com/albums/tt252/aiandyai/yodam.jpg)

หากท่านต้องการบทความนี้ในแบบไฟล์ pdf
เป็นเล่มสมบูรณ์แบบ ติดต่อขอมาที่

jesuscomingthailand@gmail.com

Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2553
Last Update : 5 กุมภาพันธ์ 2553 1:04:03 น.

เกร็ดความรู้เทศกาล (Feasts) และวันสำคัญของชาวยิว
เพื่อการพยากรณ์อนาคต

เทศกาลที่สำคัญเหล่านี้ นอกจากจะมีความหมายในเชิงจิตวิญญาณแล้ว
ยังมีความหมายในด้านการพยากรณ์เหตุการณ์สำคัญในอนาคตที่จะ
เกิดขึ้นด้วย เช่น การ Rapture การพิพากษาโลก การกลับมาของพระคริสต์ ฯลฯ

1. The Feast of Trumpets (เทศกาลระลึกด้วยเสียงแตร)

เป็นวันประชุมบริสุทธิ์ประกาศเป็นที่ระลึกด้วยเสียงแตร ซึ่งแตรนี้ทำจาก
เขาแกะตัวผู้ อ้างอิงจากพระคัมภีร์ที่มี เช่น (เลวีนิติ 23:24) (กันดารวิถี 29:1)
เริ่มในวัน 1 เดือนที่ 7 เป็นที่รู้กันอีกชื่อหนึ่ง คือวันศักดิ์สิทธิ์ของยิวที่เรียกว่า
วัน “Rosh Hashanah” ในการตีความแบบยิวก็เรียกวันพิพากษา
"The Day of Judgment" (Yom ha-Din) หรือวันแห่งการระลึก
"The Day of Remembrance" (Yom ha-Zikkaron) เทศกาลฉลองนี้
เป็นเหมือนหมายสำคัญแห่งช่วงปลายยุคก็ว่าได้ โดยเฉพาะสำหรับการทำนาย
คำพยากรณ์ และเชื่อว่าเป็นวันฉลองเพื่อเริ่มชนชาติ เริ่มปักเขตแดนอาณาเขต
หรือเป็นวันปีใหม่ของยิวก็ได้

วันนี้ตรงกับวันแรกของเดือน Tishrei และตรงกับเดือนกันยายนหรือ
ตุลาคมตามปฏิทินสมัยใหม่ จะมีการฉลองไปยาวถึง 2 วันตามปฏิทินฮีบรู
วันในปฏิทินฮีบรูจะเริ่มเมื่อพระอาทิตย์ตกดินซึ่ง Rosh Hashanah
จะเริ่มเมื่อพระอาทิตย์ ตกดินของสิ้นวันที่ 29 ในเดือน Elul หลายคน
เชื่อว่านี้คือวันแห่งพระผู้เป็นเจ้า "The Day of the LORD" (โยเอล 2)
คือวันเริ่มต้นเทการพิพากษาสู่โลก และเป็นวันเป่าแตรเพื่อรับผู้เชื่อหรือ
Rapture ไปด้วยซึ่ง Rosh Hashanah มีอีกชื่อหนึ่งว่า Yom HaKeseh
หมายถึงวันแห่งการหลบซ่อน "The Day of the Hiding" หรือ
"The Hidden Day" และเริ่มต้น กลียุคแห่ง 7 ปีสุดท้ายตามที่พยากรณ์ไว้
(ดาเนียล 9:27) วัน Rosh Hashanash ที่จะเกิดขึ้นอีกที่ตรงกับ
ปฏิทินปกติ (Gregorian calendar) มีดังนี้

ปียิว 5771 : จากพระอาทิตย์ตกดิน 8 กันยายน 2010 ถึง หัวค่ำ 10 กันยายน 2010
ปียิว 5772 : จากพระอาทิตย์ตกดิน 28 กันยายน 2011 ถึง หัวค่ำ 30 กันยายน 2011
ปียิว 5773 : จากพระอาทิตย์ตกดิน 16 กันยายน 2012 ถึง หัวค่ำ 18 กันยายน 2012

2. Day of Atonement (Yom Kippur)

ถือว่าเป็นวันบริสุทธิ์ที่สุดของชาวยิว งานเกือบทุกประเภทถูกห้ามทำ
มีศูนย์กลางที่การชำระชดเชยและกลับใจจากบาป (เลวีนิติ 16:29,23:27)
เป็นวันที่ต้องสารภาพบาปและแก้ไขตนเอง คือวันที่ 10 ของเดือน Tishrei
งานฉลองเริ่มเมื่อพระอาทิตย์ตกดินจนถึงหัวค่ำของวันถัดไป เริ่มต้นด้วย
การสวดมนต์ก่อนหัวค่ำ เมื่อสิ้นสุดก็จะทำการเป่าแตร หรือนับจากวัน
Rosh Hashanah จะมาสิ้นสุดที่ Yom Kippur และถือว่าเป็นวันที่โมเสส
ได้รับบัญญัติสิบประการในครั้งที่สอง ภายหลังจากครบ 40 วันที่รับพระบัญญัติ
จากพระเจ้า และเป็นวันหยุดตามกฎหมายของอิสราเอลในปัจจุบัน

3. Feasts of Tabernacles (เทศกาลอยู่เพิงถวาย)

หรือ Feast of Booths หรือ “Sukkot” คำว่า Sukkot เป็นพหูพจน์ของ
คำว่า Sukkah หมายถึงเพิง อ้างอิงจากพระคัมภีร์ที่มี เช่น (เลวีนิติ 23:34)
(เฉลยธรรมบัญญัติ 16:13) (เศคาริยาห์ 14:16-19) (ยอห์น 7:2)
(เนหะมีย์ 8:14) เพื่อระลึกถึงครั้งที่ได้ออกจากอียิปต์อพยพไปในถิ่นทุรกันดาร
เริ่มในวันที่ 15 เดือน 7 เป็นการอยู่เพิงถวาย 7 วัน หลังสิ้นสุดเทศกาลจะ
ตามมาด้วยวันที่ 8 ที่เป็นวันอันยิ่งใหญ่ที่เรียกว่า “The Eighth Day”
(เลวีนิติ 23:36-39) (ยอห์น 7:37) เป็นวันประชุมอันบริสุทธิ์
วันนี้เริ่มในวันที่ 15 ของเดือน Tishrei ในปฏิทินฮีบรูซึ่งตรงกับเดือนตุลาคม
เป็นเทศกาลวันหยุดที่ยาวนานที่สุด และคาดว่าน่าจะเป็นช่วงวันเกิดที่แท้จริง
ของพระคริสต์ คริสเตียนบางกลุ่มเชื่อว่าพระคริสต์ได้ทรงทำการรักษาถือ
เทศกาลนี้ด้วย (ยอห์น 7:8-26) เพราะพระคริสต์ไม่ได้มาเพื่อล้มเลิก
ธรรมบัญญัติ (มัทธิว 5:17-19)

มีช่วงระหว่าง Rosh Hashanah ถึง Yom Kippur คือ 10 วัน
ซึ่งน่าจะเกี่ยวพันกับใน วิวรณ์ 2:10 คือช่วงเวลาแห่งความทุกข์ยาก
เราตั้งข้อสังเกตุได้ว่ามีช่วงเวลา Rosh Hashanah หรือเป่าแตร 2 วัน
กับอีกหนึ่งวันของ Yom Kippur ที่เหลืออีก 7 วันก็คือช่วงแห่งความยากลำบาก
ลองเปรียบเทียบภาพในพระคัมภีร์เหล่านี้คือ ปฐมกาล 29:22-28 และ
ผู้วินิจฉัย 14 และ วิวรณ์ 19 ที่กล่าวถึงเรื่องเจ้าสาวและการสมรส
ในพิธีสมรสของชาวยิวจะมีสัปดาห์ของเจ้าสาว “Bridal week” ซึ่งเจ้าบ่าว
จะมารับตัวเจ้าสาวแยกตัวไปอยู่ในห้องเฉพาะเป็นส่วนตัว และเจ้าบ่าวจะมารับ
เจ้าสาวไปยังบ้านของบิดาเจ้าบ่าวโดยไม่บอกล่วงหน้าให้รู้วันเวลาที่แน่นอนด้วย
พระคัมภีร์ที่ให้เปรียบเทียบกันนี้กล่าวถึงงานเลี้ยงและความทุกข์ยากที่เกิดขึ้น
พร้อมกันในช่วง 7 ปี ในเวลาที่มีงานเลี้ยงฉลองสมรสก็มีความทุกข์ยากด้วย

The Feast of Trumpets จึงเป็นเหมือนการมารับเจ้าสาวของพระเมสิยาห์
ไปจากโลกในขณะที่บนโลกจะเกิดกลียุคเวทนาพร้อมกันด้วยเป็นเวลา 7 สัปดาห์
หรือเป็นเวลา 7 สัปดาห์ของงานมงคลสมรส การพิพากษานั้นไม่ได้มีไว้เพื่อ
เจ้าสาวของพระเมสิยาห์แต่มีไว้สำหรับผู้ไม่กลับใจหรือเจ้าสาวที่ไม่พร้อมจะ
ถูกรับไป ความคิดที่ว่าคริสตจักรทั้งหมดต้องผ่านกลียุคไปจนวาระสุดท้ายนั้น
จึงน่าจะเข้าใจผิด หรือที่ว่าพระเจ้าจะปกป้องผู้ที่เป็นเจ้าสาวแท้จริงของพระเมสิยาห์
ในช่วง กลียุคโดยไม่มีการรับออกไป (Rapture) แต่ให้อยู่ในโลกต่อไปจนสิ้นสุด
ก็ดูขัดกับธรรมเนียมของชาวยิวและข้อพระคัมภีร์ที่กล่าวมา ซึ่งไม่มีเหตุผลที่เจ้าสาว
จะต้องแยกตัวออกไปจากคนอื่น ๆ เพื่อไปอยู่ในที่เฉพาะเช่นนั้น

Day of Atonement ความหมายแท้จริงก็ไม่ใช่เวลาแห่งการทดสอบผู้เชื่อที่เป็น
เจ้าสาวที่พร้อมเข้าพิธีงานเลี้ยงสมรสของพระเมสิยาห์อีกต่อไป แต่เป็นเวลาแห่ง
การพิพากษาไม่มีเหตุผลอะไรที่เจ้าสาวของพระเมสิยาห์ต้องทนอยู่มีส่วนร่วมใน
การพิพากษานี้ด้วย เพราะจุดประสงค์และวิธีการต่างกันโดยสิ้นเชิง หรือ
Rapture เป็นเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นจริง

Create Date : 05 กุมภาพันธ์ 2553
Last Update : 5 กุมภาพันธ์ 2553

นิมิตรเหตุการณ์วันสิ้นโลกโดย ซาร่า ฮอฟแมน

ก็ขอนำเสนอโดยเทียบกับต้นฉบับภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจที่สมบูรณ์
และมีขยายความเพิ่มบางส่วนเพื่อความเข้าใจ อาจแปลไม่ตรงบ้าง

Tuesday, March 14, 2006
Vision of the End of the World
เขียนเมื่อ วันที่ 14 มีนาคม 2006 นิมิตรของวันสิ้นโลก

Sarah Hoffman committed suicide in 1979 and was told
she had to come back and finish her earth life but first
she was shown the end of the world…
ซาร่า ออฟแมน ได้ตัดสินใจฆ่าตัวตายเมื่อปี 1979 (แต่ไม่สำเร็จ)
เธอกล่าวว่าเธอจำต้องฟื้นกลับขึ้นมาและทำบางสิ่งในชีวิตให้สำเร็จ แต่สิ่งแรกก็คือ
เธอได้รับการสำแดงเกี่ยวกับวาระสิ้นโลก (หลายคนอาจจะสงสัยว่า ทำไม
คนที่คิดฆ่าตัวตายอย่าง ซาร่า ถึงได้รับเลือกจากพระเจ้าให้ได้เห็นนิมิตร
พระเจ้าทรงมีหนทางในแบบที่เราไม่อาจคาดคิดได้ ดังตัวอย่างหลาย ๆ ตอน
ในพระคัมภีร์ที่พระเจ้าไม่ได้เลือกคนที่เราคิดว่าดีพร้อมหรือสมบูรณ์แบบ)

This panoramic view of the earth came into view and then
came closer and closer like I had been out into space and
was flying towards it.

ต่อไปนี้คือภาพมุมกว้างของโลกที่ข้าพเจ้าเห็นจากมุมกว้างและแคบใกล้
เข้ามาเรื่อย ๆ เหมือนกับเราอยู่นอกโลก ในอวกาศและกำลังบินเข้ามาใกล้โลก

I knew that this was to help me make my decision
to go back to earth, to my terrible life, because part
of me wanted to go back to the beautiful spirit world
or paradise and part of me felt the need to go back
into my body and change my life. It was kind of a tug
of war and what I was going to see was to help me ี
understand what I would go through if I went back
into my clay body.

ข้าพเจ้ารู้ว่านี้คือสิ่งที่ทำให้ข้าพเจ้าต้องตัดสินใจกลับมายังโลก(ฟื้นขึ้นมา)
กลับมาสู่ชีวิตที่น่าระทมอีกครั้ง ร่างกายส่วนหนึ่งข้าพเจ้าต้องการไปสู่โลก
ฝ่ายวิญญาณหรือสวรรค์

แต่อีกส่วนหนึ่งก็อยากกลับไปสู่ร่างกายเดิมและดำเนินชีวิตใหม่ ความรู้สึก
ภายในเหมือนว่ากำลังชักเย่อกันอยู่ และสิ่งที่ข้าพเจ้ากำลังจะไปพบเห็นนั้น
ก็ช่วยให้ข้าพเจ้าได้เข้าใจถึงสิ่งที่ข้าพเจ้าจะต้องไปบอกเมื่อข้าพเจ้าได้กลับมา
ยังกายเดิม (จิตวิญญาณกลับมาเข้าสู่ร่าง)

It played out again just like a video tape in fast forward
motion and yet again I could assimilate and see everything
clearly and perfectly. As the world zoomed up to me I saw
the whole world and then the various countries.

ทุกอย่างวนกลับมาอีกเหมือนเล่นวีดีโอเทปไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วและ
เป็นอีกครั้งที่ข้าพเจ้าได้ซึมซับเห็นทุกสิ่งอย่างชัดแจ้งและสมบูรณ์ ขณะที่โลก
เคลื่อนใกล้เข้ามาข้าพเจ้าได้เห็นโลกทั้งใบและเห็นหลาย ๆ ประเทศ

I don't know the countries of the world very well,
but as I looked at these lands I instinctively knew
what countries they were. I was looking at the Middle East
and watched as a missile flew from Libya and hit Israel
with a big mushroom cloud. I knew that the missile
was actually from Iran but people from Iran had been
hiding it in Libya and fired it. I knew that it was a
nuclear bomb. Almost immediately missiles started flying
from one country to another, quickly spreading to all over
the world. I also saw that many nuclear explosions did not
come from missiles but from ground bombs of some kind.
I knew that in the future there would be a nuclear war
throughout the world and this is how it would start.

ข้าพเจ้าไม่รู้จักประเทศต่าง ๆ ดีนัก แต่ขณะที่ได้มองเห็นผืนแผ่นดินก็พอจะรู้ว่า
เป็นประเทศอะไรบ้าง ข้าพเจ้ามองไปที่ตะวันออกกลางได้เห็นมิสไซต์พุ่งออก
จากลิเบียพุ่งเข้าโจมตีอิสราเอลเกิดระเบิดเป็นรูปดอกเห็ดใหญ่โตมาก
ข้าพเจ้ารู้ว่ามิสไซต์นั้นแท้จริงแล้วเป็นของอิหร่านที่ได้แอบนำมาซ่อนเก็บไว้
ที่ลิเบีย นั่นคือระเบิดนิวเคลียร์ และเกือบในทันทีทันใด

ก็มีมิสไซต์พุ่งออกจากประเทศหนึ่งไปยังอีกประเทศหนึ่ง มิสไซต์พุ่งข้ามไปมา
ทั่วทั้งโลก ข้าพเจ้าได้เห็นการระเบิดของนิวเคลียร์ที่ไม่ได้มาจากมิสไซต์
อย่างมากมายแต่เป็นการระเบิดจากใต้ดินชนิดหนึ่ง ข้าพเจ้ารู้ว่าในอนาคตจะมี
สงครามนิวเคลียร์แน่นอนทั่วทั้งโลก และต่อไปนี้คือภาพการเริ่มต้นของ
สงครามว่าเริ่มต้นได้อย่างไร

Then, my focus changed from the Middle East to America.
I understood that I was about to see some of the things
that would lead up to the nuclear holocaust I had just witnessed.
ข้าพเจ้าเปลี่ยนการเพ่งมองจากตะวันออกกลางไปที่อเมริกา และกำลัง
จะได้เห็นสิ่งที่นำไปสู่สงครามนิวเคลียร์ล้างเผ่าพันธุ์มนุษย์
ซึ่งข้าพเจ้าจะเป็นพยานถึงสิ่งนี้

As I looked upon the continent of North America,
I zeroed in on the East Coast and then to New York.
I saw New York with all of its buildings and people.
Then I saw some tall buildings crashing to the earth
with tremendous smoke, debris and dust
everywhere (World Trade Towers?). I saw a woman
holding a little girl’s hand, running from the crashing
buildings. The lady had long dark hair past her shoulders,
curled inward a little. She had on a beige business suit,
heels of a slightly darker color, perhaps a tan color.
No glasses. The little girl appeared to
be about 6-7 years old with short brown hair, below
the chin, in a sort of a pageboy haircut. They were
holding hands and running together from the falling
buildings in the heavy smoke and dust and they were
forced to let go of hands and thereby they got separated.
The little girl was terrified and I could hear the little girl
screaming “mommy, mommy” over again and again.
I don't know if they lived or died. I can still see the face
of the lady clearly and could identify her if I saw a picture
...or could describe her to an artist to draw her. I asked if
an earthquake caused the buildings to fall down
and the impression was ‘no,’ but I don't know what
caused them to fall.

ขณะที่มองดูไปทั่วทวีปอเมริกาเหนือนั้น ข้าพเจ้าได้เพ่งดูไปที่แถวชายฝั่ง
ตะวันออกขึ้นไปจนถึงนิวยอร์ก ได้เห็นตึกมากมายและผู้คน และก็ได็เห็น
ตึกสูงกำลังพังทลายลงมาที่พื้นดินมีควันกระจายอย่างน่ากลัว ซากปรักหักพัง
ฝุ่งคลุ้งไปทั่ว (เธอเห็นภาพตึกเวิร์ดเทรดถล่มหรือเปล่า?) ข้าพเจ้าเห็น
ผู้หญิงอุ้มเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ในอ้อมแขนวิ่งหนีจากจากตึกที่ถล่ม
ผู้หญิงผมยาวสีดำ หยิกเล็กน้อยพาดไหล่ ใส่ชุดสูทผ้าขนสัตว์สีแดง
ปลายสีเข้มหรือออกสีเปลือกไม้ ไม่ใส่แว่นตา เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ดูอายุ
ประมาณ 6-7 ปีผมสั้นเลยคางสีน้ำตาลทรงผู้หญิง พวกเขาจับมือกันวิ่งหนี
จากตึกสูงที่กำลังถล่มลงมา ฝุ่นควันหนาทึบมากและทำให้พวกเขาแยกจากกัน
เด็กร้องอย่างตกใจกลัวหาแม่หลายครั้ง ข้าพเจ้าไม่รู้ว่า พวกเขาจะเป็นหรือตาย
ข้าพเจ้าเห็นหน้าของผู้หญิงคนนี้ได้อย่างชัดเจนและระบุตัวถ้าหากได้เห็น
รูปของเธอ หรือบอกให้นักวาดรูปวาดภาพของเธอได้ ข้าพเจ้าสงสัยว่า
ตึกถล่มเพราะแผ่นดินไหวหรือไม่ แต่ในความรู้สึกที่เห็นก็คือ ไม่ใช่
แต่ไม่รู้ว่าเพราะสาเหตุใดแน่

The next thing that I felt more than I saw was that
shortly after this there was no commerce, no shopping,
buying, and was impressed that there was no economy.
The economy had almost failed completely and no one
had any money.

สิ่งต่อมาก็คือข้าพเจ้ารู้สึกได้มากกว่าที่เห็นแม้จะช่วงสั้น ๆ คือหลังจาก
เหตุการณ์นี้ไม่นาน การค้าขาย การซื้อขายก็หยุดชงักหรือกล่าวได้ว่า
เศรษฐกิจยุติลง หรือเกือบล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง ไม่มีใครมีเงินถืออยู่เลย

The next thing I saw was people being sick and dying.
I saw this particularly in four cities: New York, Los Angeles,
San Francisco and Salt Lake. The disease started by having
white blisters, some the size of dimes appear on their hands,
arms and face. This quickly developed into white puffy sores
and blisters. People would stumble about and fall and then
many died within a short time, maybe 24 hours. I also saw
other people with blood coming from their nose, mouth, eyes
and ears. It started like a flu virus and it spread very quickly,
faster than the other white blister disease. The people who had
this disease died even faster. This was more wide spread across
the entire United States. There were hundreds of thousands
of people stricken with these two diseases.

ต่อมาข้าพเจ้าเห็นผู้คนล้มป่วยและค่อย ๆ ตายไป สิ่งที่เห็นนี้เจาะจงลงไปยัง
เมืองใหญ่ ๆ 4 เมืองคือ นิวยอร์ก ลอสแองเจลิส ซานฟรานซิสโก และ ซอร์ลเลค
เชื้อโรคก็เริ่มแพร่กระจายโดยเกิดตุ่มสีขาว ๆ ไปทั่วตัวคน บางตุ่มก็ขนาดเท่า
เหรียญบาทอยู่บนมือ แขนและหน้า และพัฒนาไปอย่างรวดเร็วกลายเป็นตุ่ม
พองฟูสีขาวอย่างน่ากลัว

ผู้คนเริ่มเดินสะดุดหกล้มลงและตายในเวลาอันรวดเร็วอย่างมากมาย หรือภายใน
24 ชม. ข้าพเจ้าเห็นบางคนมีเลือดออกมาจากจมูก ปากตา และหู
มันเริ่มต้นคล้ายไว้รัสไข้หวัดใหญ่และแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว เร็วกว่าเชื้อผุพอง
สีขาวที่เห็น ประชาชนที่ได้รับเชื้อโรคนี้ตายเร็วกว่าเดิมเสียอีก สิ่งนี้แพร่กระจาย
ไปทั่วทั้งอเมริกา คนหลายแสนเริ่มอ่อนแอเจ็บป่วยด้วยเชื้อโรคสองชนิดนี้
(ถูกโจมตีด้วยอาวุธเคมีชีวภาพ?)

I knew that the diseases, and there were several
different kinds, but at first primarily these two,
came from small containers that had been brought
into the United States. These containers were like
quart jars and I was impressed that the people carrying
them would just drop them on the ground in large crowds
of people and the people would become infected without
realizing it.

ข้าพเจ้ารู้ว่ามันคือเชื้อโรค และมีหลายชนิดมาก แต่สองตัวแรกบรรจุใส่ภาชนะ
ขนาดเล็ก ๆ ที่ขนเข้ายังอเมริกา มันมีลักษณะคล้ายกับเหยือกเบียร์ และข้าพเจ้า
เห็นเหมือนกับมีคนถือมันและนำมันไปลงบนพื้นในที่ ๆ มีฝูงชนเยอะ ๆ
และคนก็ติดเชื้อโรคโดยไม่รู้ตัว

In these cities as the disease spread, the people tried to flee
from the cities out to the countryside. There was complete
chaos in these cities and a breakdown of normal society.
There was no electricity in them either, but I don't know why
or how that came to be. There were cars piled up everywhere,
blocking roadways and most people then had to walk out
with nothing. The disease started to spread beyond
these initial cities.

ในเมืองเหล่านี้ที่บอกมามีเชื้อโรคกระจายไปทั่ว ประชาชนก็พยายามหนี
ออกจากเมืองไปนอกเมือง มีจราจลวุ่นวายาทั้งเมือง สังคมแตกสาแหรกขาด
ไม่มีไฟฟ้าอีกต่อไป โดยข้าพเจ้าไม่รู้ว่าทำไม และไม่รู้ว่าจะมีได้อย่างไร
มีรถยนต์เต็มไปหมดขวางกั้นถนนและคนจำนวนมากได้เดินเท้าเปล่า
เชื้อโรคกระจายออกไปทั่วโดยเริ่มต้นที่เมืองเหล่านี้

As these people were fleeing the cities, there were gangs
attacking them and killing them. In the cities that were
struck with the disease, there was complete chaos,
looting, rioting, murdering, a complete breakdown.
Many people seemed to go absolutely crazy.
I sensed that the electricity had failed everywhere now
and that nothing was running, there was no communication
or anything anywhere in the country. Nothing worked,
no radios or TVs. I watched people throw rocks and break
windows to steal TVs which I thought was really crazy
because they wouldn't work.

ประชาชนเริ่มหนีไปยังเมืองอื่น ๆ และก็มีแก็งอันธพาลโจมตีและฆ่าประชาชน
ในเมืองที่ถูกโจมตีด้วยเชื้อโรคนั้นก็จราจลวุ่นวายทั้งเมือง มีการปล้นสะดม
ฆาตกรรม พังพินาศสิ้นคนจำนวนมากดูเหมือนกับเสียสติบ้าคลั่ง
ข้าพเจ้ารู้สึกว่าระบบไฟฟ้าล้มเหลวไปทั้งเมืองและไม่มีอะไรนอกจาก
การวิ่งหนีวุ่นวาย ไม่มีการติดต่อสื่อสารหรืออะไรเลยไม่ว่าที่ไหนในประเทศ
ไม่มีการทำงาน ไม่มีการออกอากาศวิทยุหรือโทรทัศน์ ข้าพเจ้าเห็นประชาชน
ขว้างปาก้อนหินใส่กระจก หน้าต่าง เพื่อขโมยทีวีในร้าน ซึ่งข้าพเจ้าคิดว่า
มันเป็นความบ้าคลั่งจริง ๆ เพราะขโมยทีวีไปก็ใช้ไม่ได้

Immediately, as I watched this happen in the United States,
I jumped back to the Middle East and saw the same thing
in Israel, the same sores, and I realized that it was the same
types of disease or sickness happening there. I knew somehow that
whatever diseases had been used in the United States
were also being used in Israel.

ในทันใดนั้น ในขณะที่ข้าพเจ้าได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในอเมริกา ข้าพเจ้าก็
กระโดดกลับมามองแถวตะวันออกกลางและได้เห็นบางสิ่งในอิสราเอล
เป็นความเลวร้ายเช่นเดียวกัน คือข้าพเจ้าได้เห็นเชื้อโรคบางชนิดหรือ
โรคร้ายบางอย่างที่นั่น ข้าพเจ้ารู้โดยไม่ทราบสาเหตุเลยว่าเชื้อโรคที่ใช้ใน
อเมริกานั้นก็เป็นชนิดเดียวกับที่นำมาใช้ในอิสราเอลด้วย

This lasted for only an instant and I was back in
the United States. There was a tremendously long winter
that lasted into summer. It caught everyone by surprise
and started the full famine. Actually, I realized that
the long winter actually just increased the famine greatly
to its full measure, because the famine had already been
in progress because of the storms, droughts, floods and
other plagues that had been happening over the few years
leading up to the long winter. .

ในชั่วขณะหนึ่งข้าพเจ้าก็ได้พุ่งกับมาที่อเมริกา ได้เกิดฤดูหนาวที่น่ากลัว
อย่างยาวนานขึ้นซึ่งยาวไปจนถึงหน้าร้อน นั่นทำให้หลายคนประหลาดใด
และเป็นจุดเริ่มต้นของความอดอยากขาดแคลนอาหารอย่างเต็มที่
แต่จริง ๆ แล้วที่ข้าพเจ้าได้เห็นนั้นเพิ่งจะเริ่มความอดอยากครั้งยิ่งใหญ่
อย่างเต็มขนาด เพราะความอดอยากได้เริ่มมาแล้วตั้งแต่เกิดเพราะพายุ
ความแห้งแล้ว น้ำท่วมหรือโรคระบาด ซึ่งเกิดมาเป็นเวลาหลายปีนำหน้า
ฤดูหนาวที่ยาวนานนี้แล้ว

It seemed then that the year following the long winter
was when everything started to go down hill very quickly
or things piled up one on top of the other without any breaks.
The sense of time though was not very clear because I was
seeing several things that seemed to happen all at
the same time or very close together.

มันดูเหมือนเป็นปีที่ตามมาด้วยฤดูหนาวที่ยาวนาน เริ่มเมื่อทุกสิ่งเริ่มต้น
ล่มสลายลงอย่างรวดเร็วหรือ ทุกสิ่งพังทลายหักทับถมกันโดยไม่มีสิ้นสุด
ข้าพเจ้าไม่แน่ใจเรื่องเวลาชัดเจนนักเพราะข้าพเจ้าเห็นหลาย ๆ สิ่ง
ดูเหมือนเกิดขึ้นพร้อม ๆ กันในเวลาใกล้เคียงกันมาก

During and after the long winter, the disease spread
everywhere and increased in severity. The economy
was completely gone and the electricity was also gone.
There was complete chaos and anarchy all over
the United States. There was no government,
just a total breakdown. There was no food at all.
I saw people trying to get food and were completely
panicked because there was no food. I saw people
digging in the ground for worms and eating them because
they were so hungry.

ในช่วงระหว่างและหลังจากฤดูหนาวที่ยาวนานนี้ เชื้อโรคได้แพร่กระจาย
ไปทุกที่ และเพิ่มความเลวร้ายขึ้นอีก เศรษฐกิจล่มสลายอย่างสมบูรณ์
พร้อมทั้งระบบไฟฟ้าด้วยมีการจราจล ไร้กฎหมายบ้านเมืองอย่างสมบูรณ์
ทั่วทั้งอเมริกา ไม่มีรัฐบาลเพราะทุกอย่างล่มสลาย ไม่มีอาหารอีกต่อไป
ข้าพเจ้าได้เห็นประชาชนพยายามค้นหาอาหารและประสาทเสียอย่างสุดขีด
เพราะไม่มีอาหารกิน และได้เห็นประชาชนขุดดินเพื่อหาหนอนกิน
เพราะความหิวอย่างมาก

Also, during this time I became aware that there was
very little water and that almost all of the water had
become poisoned so that if a person drank the water
they would get the disease and die. Many did even
knowing that they would die, because they were so thirsty.

ในระหว่างนี้ข้าพเจ้าได้คิดถึงเกี่ยวกับน้ำ เพราะมีน้ำอยู่เพียงน้อยนิด
และน้ำที่เหลือเกือบทั้งหมดเป็นพิษหากว่ามีใครดื่มเข้าไปก็จะติดเชื้อและตาย
คนจำนวนมากไม่รู้ว่าพวกเขากำลังจะตายเพราะพวกเขาหิวน้ำอย่างมาก

Some of the people seemed to go crazy and went around
in gangs killing people just for the sake of killing. Others killed
for food or for things but the people who killed just to kill
were absolutely terrible. They seemed like beasts, animals
completely out of control as they raped, looted, burned
and butchered people. I saw them go into people's homes
and drag families out who were hiding there and rape
them and butcher them.

ประชาชนบางส่วนดูเหมือนจะบ้าคลั่งเสียสติ และเข้าร่วมไปกับแก็งอันธพาลต่าง ๆ
เพื่อไล่ฆ่าคนอื่น ๆ โดยเหตุผล เพราะอยากฆ่า ซึ่งเป็นความเลวร้ายสุดขีด
ในขณะที่บางส่วนก็ฆ่าฟันคนอื่นเพราะต้องการอาหาร พวกเขาดูเหมือนสัตว์ร้าย
สัตว์ป่าที่ไร้ซึ่งการควบคุมตนเองอย่างสิ้นเชิง มีการขมขื่น ปล้นสะดม เผาทำลาย
ไล่ฆ่าสับประชาชนข้าพเจ้าเห็นพวกเขาเข้าไปยังบ้านของคนต่าง ๆ
และเข้าไปฉุดลากคนในบ้านที่ซ่อนตัวออกมาและข่มขืน และฆ่าสับพวกเขา

There was such a fear and hatred that came upon
the people -- families, wives, husbands -- loving ties
no longer mattered; it became survival only.
Husbands would kill their wives and children for food
or water. Mothers would kill their children.
It was absolutely horrible beyond description.

ดูเหมือนกับความกลัวและความเกลียดชังได้พุ่งออกมาจากตัวของคน
ครอบครัว ภรรยา สามิ ความรักระหว่างกันไม่มีเหลืออีกต่อไป มีแต่
ความอยู่รอดเท่านั้น สามีจะฆ่าภรรยาและลูก ๆ ของเขาเพื่ออาหารและน้ำดื่ม
แม่จะฆ่าลูก ๆ เป็นความเลวร้ายอย่างถึงที่สุดเกินจะบรรยายได้

The air seemed to be filled with smoke as many buildings
and cities burned and no one put them out. As I looked
upon the scene of chaos, destruction and smoke, I noticed
that there were these little pockets of light scattered all over
the United States. There were, I would guess, about twenty
or thirty of them. I noticed that most of these places of light
were in the western part of the United States, with only three
or four in the East.

ในอากาศดูเหมือนจะเต็มไปด้วยหมอกควันและตึกจำนวนมากถูกเผาทำลาย
ไม่มีใครดับไฟ ในขณะที่ข้าพเจ้ามองดูฉากแห่งความวุ่นวาย การพังทลายและ
หมอกควัน ก็สังเกตุเห็นกลุ่มแสงกระจายไปทั่วอเมริกา ข้าพเจ้าคาดว่าน่าจะ
ประมาณยี่สิบหรือสามสิบ และส่วนมากจะวางอยู่บริเวณตะวันตกของอเมริกา
เพียงสามหรือสี่กลุ่มอยู่ทิศตะวันออก

These places of light seemed to shine through the darkness
and caught my attention and so I concentrated on them,
asking, "What are these things?"

กลุ่มแสงเหล่านี้ดูเหมือนจะส่องผ่านความมืดออกมาและทำให้ข้าพเจ้า
รู้สึกสนใจและเพ่งดู สงสัยว่ามันคืออะไร

I could then see that they were people who had gathered
together and they were on their knees and they were praying.
The light was coming from them and I understood that it
represented their goodness and love. I understood that
they had gathered together for safety and that they cared
more for each other than for themselves. Some of the groups
were small, with only a hundred people or so, but in other
groups there were what seemed several thousand.

ข้าพเจ้าได้เห็นว่ามันคือกลุ่มของประชาชนที่รวมตัวกันและคุกเข่าอฐิษฐาน
แสงเหล่านี้ออกมาจากตัวพวกเขา ข้าพเจ้านึกได้ทันทีว่ามันคือความดีและ
ความรักของพระเจ้าข้าพเจ้าเข้าใจว่าพวกเขาคงมารวมตัวกัน เพื่อความปลอดภัย
และห่วงใยคนอื่นมากกว่าตัวเอง บางกลุ่มเล็ก ๆ มีคนเพียงไม่กี่คนเท่านั้น
แต่บางกลุ่มก็มีคนหลายพันคน

I realized that somehow many, if not most of these cities
of light had been established just before the disease attack
and that they were very organized. It was like they had known
what was coming and had prepared for it. I didn't see who
or what had organized them, but I saw many people struggling
to get to them with nothing but what they could carry.

ข้าพเจ้าระลึกได้ว่า ถ้าไม่ใช่เพราะส่วนใหญ่ของเมืองนี้รวมตัวกันก่อนการโจมตี
ด้วยเชื้อโรคและพวกเขามีการจัดเตรียมการอย่างดีแล้ว ก็ดูเหมือนพวกเขารู้ว่า
จะเกิดอะไรขึ้นและได้เตรียมรับมือไว้ ข้าพเจ้าไม่เห็นมีผู้นำหรืออะไรควบคุม
แต่เห็นคนจำนวนมากเกาะติดพวกเขา แม้ไม่มีอะไรแต่อะไรทำให้พวกเขายึดถือไว้ได้

These cities of light had food and were sharing their food
with those who joined them in their groups. There was
peace and safety in the groups. They were living in
tents, all kinds of tents, many of which were just blankets
covering poles. I noticed that the gangs left these groups
alone, choosing to pick on easier targets and unprotected
people. They also preyed on the people who were trying
to get to the cities of light. Many people in these cities
of light had guns to defend themselves with and so the gangs
left them alone but it seemed that the gangs just
didn't want to come against them.

ในเมืองแห่งแสงสว่างนี้มีอาหารและการแบ่งปันอาหารให้คนที่เข้ามาร่วม
ในกลุ่ม มีสันติและความปลอดภัย พวกเขาอาศัยอยู่ในเต้นท์ มีเต้นท์หลายชนิด
ส่วนมากจะเป็นผ้าห่มคลุมขึงกับเสา ข้าพเจ้านึกถึงพวกแก็งอันธพาลที่ไม่ยุ่งกับ
กลุ่มประชาชนเหล่านี้ แต่จะเลือกโจมตีประชาชนที่ไร้การป้องกัน พวกเขา
ยังคงอธิษฐานต่อผู้ที่พยายามจะมายังเมืองแห่งแสงสว่างนี้ คนจำนวนมาก
ในเมืองนี้มีปืนเพื่อป้องกันตนเองจากพวกแก็งและดูเหมือนพวกแก็งไม่ต้องการต่อสู้กับพวกเขา

I realized that these cities of light, which is what
I began to think of them, were only for a short time
and then the people in them would go somewhere else;
however, I don't know where they went but I seem
to think that they gathered to the mountains, to the high places.

ข้าพเจ้าเห็นว่าเมืองแห่งแสงสว่างเหล่านี้ นับแต่แรก ๆ ที่ข้าพเจ้าคิดถึง
ในช่วงเวลาสั้น ๆ หลังจากนั้นประชาชนในกลุ่มก็เริ่มออกไปยังที่ต่าง ๆ
ข้าพเจ้าไม่รู้ว่าพวกเขาไปที่ไหนแต่ดูเหมือนพวกเขาจะรวมตัวกันที่ภูเขาหรือที่สูง

As I was looking at the cities of light, I then saw missiles
coming and hitting some cities and mushroom clouds
started happening all over the United States. Some were
from missiles that I knew came from Russia and others
were not from missiles, but were from bombs that were
already in the United States. They were hidden in trucks
and in cars and were exploded.

ขณะที่ข้าพเจ้ามองดูเมืองแห่งแสงสว่างนี้ ก็เห็นมิสไซร์พุ่งออกมาและโจมตี
บางเมืองและมีควันรูปดอกเห็ดพุ่งขึ้นเกิดขึ้นทั่วอเมริกา บางส่วนเป็นมิสไซร์
ซึ่งข้าพเจ้ารู้ว่ามาจากรัสเซียแต่บางส่วนเป็นระเบิดที่อยู่ในอเมริกาแล้วนั่นเอง
พวกเขานำมาซ่อนไว้ในรถบรรทุกหรือรถยนต์และระเบิด

I specifically saw Los Angeles, Las Vegas and
New York hit with bombs. New York was hit with
a missile, but I think that Los Angeles was hit by
a truck bomb or actually several, because I didn't see
any missile. I also saw north of Salt Lake City have
a mushroom cloud, a small one, but no missile.

ข้าพเจ้ามองอย่างเจาะจงไปที่ ลอส แองเจลิส ลาสเวกัส และนิวยอร์ก
ที่ถูกโจมตีด้วยระเบิด นิวยอร์กถูกโจมตีด้วยมิสไซร์ แต่ ลอสแองเจลิส
ดูเหมือนถูกโจมตีด้วยระเบิดในรถบรรทุกหรือหลาย ๆ อย่าง
แต่ข้าพเจ้าไม่เห็นมิสไซร์ ส่วนทางเหนือของเมือง ซอล์ค เลค
มีระเบิดดอกเห็ดกลุ่มหนึ่งแต่ไม่มีมิสไซร์

In the darkness I also saw little fireballs. I don't know
if this happened just before or during the mushroom
clouds, but there were millions falling everywhere.
They were very hot, of different sizes with most about
the size of golf balls. As they fell from the sky they left
a streak of flame and smoke behind them. Whatever
they touched they started on fire: people, buildings,
trees, grass, it didn't matter. I didn't ask what they
were or where they came from, because by this time
I was getting sick of the whole scene and so I just
observed and didn't ask many questions..

ในความมืดมิดข้าพเจ้าเห็นลูกไฟเล็ก ๆ แต่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ถ้าสิ่งนี้
อาจเกิดก่อนหรือหลังกลุ่มควันดอกเห็ด แต่มีลูกไฟเป็นล้าน ๆ ตกลงทุกที่
และร้อนมาก มีขนาดเท่ากับลูกกอล์ฟ ขณะที่มันตกลงมาจากฟ้า
มันก็มีสายเปลวไฟเป็นหางมีควันตามหลัง และไม่ว่ามันตกกระทบอะไร
ก็จะเกิดไฟลุก ไม่ว่าจะตัวคน ตึก ต้นไม้ กระจก และทุกสิ่ง
ข้าพเจ้าไม่รู้ได้ว่ามันคืออะไรหรือมาจากไหน เพราะในเวลานี้ข้าพเจ้ารู้สึก
เหมือนคนป่วยที่ต้องได้เห็นภาพเหล่านี้และเพียงได้แต่มองโดยไม่สามารถถามอะไรได้

Almost right on top of these mushroom clouds I saw
Russian troops invading the United States. I saw them
parachuting into a lot of places, primarily from the East
Coast. I saw them parachute into Salt Lake City. I also
saw Chinese troops invade from the West Coast, near
Los Angeles. The people who were still alive started
fighting them with their own guns. I didn't see any military.

หลังจากควันดอกเห็ดลอยพุ่งขึ้นเบื้องบนแล้ว ข้าพเจ้าได้เห็นกองทหารรัสเซีย
เคลื่อนพลบุกเข้ามาในอเมริกา มีพลร่มลงตามที่ต่าง ๆ จำนวนมากมาก่อนหน้านั้น
จากฝั่งตะวันออก และเห็นพลร่มลงที่เมือง ซอล์ค เลค และข้าพเจ้าเห็นกองทหารจีน
เคลื่อนพลเข้ามาทางฝั่งตะวันตกใกล้ ลอส แองเจลิส และประชาชนที่ยังคงอยู่ก็เริ่ม
ต่อสู้ด้วยปืนของพวกเขาแต่ไม่เห็นทหาร(อเมริกา)ใด ๆ

This was the nuclear war that I had seen earlier and I knew
that it was also happening all over the world like I had seen
previously. I did not see much of this war, but I was impressed
that it was not very long and the Russians and Chinese lose,
but I don't know how exactly.

นี่คือสงครามนิวเคลียร์ ที่ข้าพเจ้าได้เห็นตอนเริ่มแรกและรู้ว่ามันจะเกิดขึ้นทั่วทั้งโลก
อย่างที่ได้เห็นมาก่อนหน้านี้ ข้าพเจ้าไม่เห็นสงครามมากนัก แต่พอรับรู้ได้ว่ามันจะ
กินเวลานานมากนัก และรัสเซียและจีนจะแพ้ แต่ข้าพเจ้าไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด

Now the smoke turned to a very thick, heavy dark
smoke. Just as things appeared to be as bad as it
could get, then the earthquakes happened.
This happened during a winter. It seemed that this
was the winter following the very long one and so
the chaos had been almost for a full year.
The earthquakes seemed to start in the West,
around Idaho and Wyoming, and then quickly
spread everywhere.

กลุ่มควัน(จากระเบิดนิวเคลียร์)จะหนามาก ๆ ทั้งมืดและหนัก
เป็นสิ่งที่ดูจะเลวร้ายพอ ๆ กับจุดกำเนิดของมัน และในทันใดนั้น
ก็เกิดแผ่นดินไหว สิ่งนี้จะเกิดในฤดูหนาว ซึ่งดูเหมือนเป็นฤดูหนาว
ที่ยาวนานมาก จนทำให้เกิดความโกลาหลวุ่นวายขึ้นเกือบทั้งปี
แผ่นดินไหวดูเหมือนจะเริ่มในฝั่งตะวันตกรอบ ๆ รัฐ ไอดาโฮ และ
ไวโอมิ่ง และแผ่กระจายไปทั่วทุกที่

I saw a huge earthquake strike Utah and then California.
There were earthquakes all over California, but were
especially devastating in the Los Angeles and
San Francisco areas.

ข้าพเจ้าเห็นแผ่นดินไหวใหญ่โจมตีเมือง ยูทาห์ และ แคลิฟอร์เนีย มีแผ่นดินไหว
ทั่วแคลิฟอร์เนียร์ แต่ ลอส แองเจลิส และ ซานฟรานซิสโก ถูกทำลายพินาศ

I saw a big wall of water, taller than many of the buildings,
perhaps as high as 20 feet, sweep over Salt Lake City.
I thought this was strange because it was so far from
the ocean and I wondered how a wave from the ocean
could travel all the way to Salt Lake City. I was impressed
that it was not from the ocean but from the ground.
I quickly saw great cracks in the earth around
Salt Lake City open up and water just shoot out of
the ground. I felt that under the ground, very deep,
there was a tremendous amount of water in the ground
and the earthquakes forced it up to the surface.
When the water swept over the city, there weren't
very many buildings left, in fact there was a tremendous
destruction with hardly anything left at all, just a few
buildings. The water went from Idaho down to near
Cedar City and was very bad.

ข้าพเจ้าเห็นกำแพงน้ำ สูงกว่าตึกจำนวนมาก บางทีอาจสูงถึง 20 ฟุต(6 เมตร)
พัดถล่มเมือง ซอล์ค เลค ซิตี้ ข้าพรู้สึกแปลกใจมากเพราะเมืองนี้ตั้งอยู่
ห่างจากมหาสมุทรมากและสงสัยว่าคลื่นเดินทางจากมหาสมุทรมาตลอดทาง
จนถึงเมือง ซอล์ค เลค ซิตี้ได้อย่างไร ข้าพเจ้าเห็นได้ว่ามันไม่ได้มาจาก
มหาสมุทรแต่มาจากใต้ติด ข้าพเจ้าเห็นการแตกออกของพื้นดินอย่าง
รวดเร็วรอบ ๆ เมือง ซอล์ค เลค ซิตี้ เปิดออกและมีน้ำพุ่งออกมาจากใต้ดิน
ที่ลึกมาก มีน้ำจำนวนมากมหาศาลอยู่ใต้ดินและแผ่นดินไหวได้ผลักดันมันออกมา
เมื่อน้ำพัดทำลายเมือง ก็ไม่มีตึกหลงเหลืออยู่อีก เป็นการทำลายล้าง
อย่างน่ากลัวจนไม่มีอะไรเหลืออยู่ และน้ำไหลไปจาก ไอดาโฮ
ลงไปยังเมือง ซีดาห์ ใกล้ ๆ เลวร้ายอย่างมาก

In the cities there was great destruction, and
most of the buildings had been destroyed and
there was a lot of rubble. Though the earthquakes,
disease, floods, volcanoes and tidal waves killed
a lot of people, most people died because of the
gangs and everyone killing each other, not from
the terrible devastations.

ส่วนในเมืองมีการพังทลายอย่างใหญ่หลวง ตึกส่วนมากพังทลายสิ้น
มีเศษอิฐปูนกระจายไปทั่ว แม้ว่าแผ่นดินไหว เชื้อโรค น้ำท่วม ภูเขาไฟ
และคลื่นยักษ์ จะฆ่าคนไปจำนวนมากแต่คนส่วนใหญ่ก็ตายเพราะถูก
แก็งอันธพาลฆ่า และฆ่ากันเอง ไม่ได้มาจากภัยพิบัติทำลายล้างที่น่ากลัว

As I thought a moment about it, it seemed that the earth
itself had become sickened at the terrible things that were
happening upon it and was finally reacting. I was impressed
that the earth wanted to cleanse itself of the terrible chaos
and evil that had engulfed the people.

ขณะนั้นเองข้าพเจ้าก็ได้เห็นโลกทั้งหมดดูเหมือนย่ำแย่ เพราะสิ่งเลวร้ายที่เกิดขึ้น
บนโลก และก็มีการปฏิกิริยาต่อต้านในที่สุด ข้าพเจ้าเห็นเหมือนว่าโลกนี้ต้องการ
ทำความสะอาดตัวเองต่อสิ่งเลวร้ายวุ่นวายและความความชั่วร้ายที่ครอบงำมนุษย์อยู่

Because of the volcanoes erupting everywhere,
there was now ash mixed with the heavy smoke.
Ash was falling and it was almost complete
darkness everywhere.

เพราะภูเขาไฟระเบิดทุก ๆ ที่ ทำให้มีฝุ่นขี้เถ้าผสมกับอากาศ
ขี้เถ้าได้ตกลงทุกที่ ทำให้ทุก ๆ ที่เกือบจะมืดสนิท

The diseases had become very bad. I saw people
literally die on their feet. There was another disease
I saw. People had these red blotches on them and
then they quickly started bleeding everywhere,
from every opening. Then, they literally
disintegrated or melted into unrecognizable masses
of flesh and bone. I cannot even begin to describe
what I saw. The dead were everywhere

เชื้อโรคก็กลับมาเลวร้ายเพิ่มอีกอย่างมาก ข้าพเจ้าได้เห็นประชาชน
ล้มตายบนพื้นอย่างชัดเจน และมีเชื้อโรคอื่น ๆ อีกด้วย ประชาชนมี
ตุ่มแผลบนตัวและเริ่มออกเลือดไปทั่วตัว และก็เริ่มแตกกระจาย
หรือรวมตัวกันไปเป็นอะไรบางอย่างที่บอกไม่ได้ เป็นก้อนเนื้อและกระดูก
ข้าพเจ้าก็ไม่อาจจะบรรยายสิ่งที่เห็นได้ ศพคนตายมีอยู่ทุกที่

After this terrible winter, I saw the survivors pile up
the dead into huge piles and burn them. The smell
was absolutely terrible. I could smell it just a little
and the smell itself would make you sick. This burning
of bodies had happened a little during the chaos,
but not much because people were so worried about
surviving that they just ignored the dead.

หลังจากฤดูหนาวที่น่ากลัวนี้ ข้าพเจ้าได้เห็นหน่วยกู้ภัยได้เก็บศพคนตาย
กองทับถมกันและเผารวมกัน ส่งกลิ่นเหม็นสุดขีด ข้าพเจ้าสามารถ
ได้กลิ่นได้แม้จะเพียงเล็กน้อยการเผาศพคนตายเหล่านี้เกิดขึ้นช่วงเล็ก ๆ
ในระหว่างเกิดจราจลวุ่นวาย แต่มีคนไม่มากนักที่กังวลถึงเรื่องความอยู่รอด
มากกว่าจนไม่ใส่ต่อคนตาย

I then saw four more things.
สิ่งที่ข้าพเจ้าได้เห็นมากกว่าสี่อย่าง

I saw a huge earthquake in the middle of the United States.
It was tremendous and seemed to split the United States
in half about where the Mississippi River is. The crack in
the earth that resulted was huge and that area totally
sank. It was miles wide and it opened up and the earth
fell down. It seemed to swallow everything.
Then water flowed in from the Gulf of Mexico all the way
up to the Great Lakes, only they weren't lakes anymore,
they became all part of a big inland sea.

ข้าพเจ้าได้เห็นแผ่นดินไหวใหญ่ใจกลางอเมริกา มันน่ากลัวมากดูเหมือน
จะแยกอเมริกาออกเป็นครึ่งหนึ่งตรงบริเวณเริ่มแม่น้ำ มิสซิบซิบปี้
รอยแตกนี้เปิดออกและทำให้แผ่นดินจมหายลงไปทั้งหมด
มันกว้างเป็นไมล์และแผ่นดินก็จมลงไปในนั้น ดูเหมือนมันกลืน
ทุกสิ่งลงไปและน้ำจากอ่าวเม็กซิโกก็ไหลลงไปด้วยทำให้เกิด
ทะเลสาบขนาดใหญ่แต่มันไม่ได้เป็นทะเลสาป แต่กลายเป็นส่วนหนึ่ง
ของทะเลในพื้นแผ่นดิน

I then saw a series of tremendous earthquakes
all over the world. But it wasn't lots of separate
earthquakes, it was all part of one huge, gigantic
earthquake that shook the entire earth. Because of
this earthquake, water came upon the land all over
the world. Huge walls of water along all of the coasts.
This earthquake and the walls of water made the earlier
ones seem small by comparison. I don't know if
the earthquake that split the United States
into two parts was part of this worldwide quake or not.

และข้าพเจ้าเห็นแผ่นดินไหวที่น่ากลัวเป็นชุด ๆ ไปทั่วโลก แต่มีไม่มาก
ที่เป็นแผ่นดินไหวเดี่ยว ๆ มันจะเป็นคลื่นแผ่นดิวไหวอันเดียวกัน
เป็นแผ่นดินไหวที่ใหญ่โตอย่างมากสุด ๆ ที่เขย่าโลกทั้งโลก
และเพราะแผ่นดินไหวนี้ ทำให้น้ำไหลเข้ามาท่วมแผ่นดินทั่วทั้งโลก
กำแพงน้ำยักษ์พัดถล่มชายฝั่งทั่วโลก แผ่นดินไหวและกำแพงน้ำ
ที่เกิดก่อนหน้านี้ ดูจะเล็กกว่าข้าพเจ้าไม่รู้ว่าแผ่นดินไหวที่แบ่งอเมริกา
ออกเป็นสองส่วนนี้ เป็นส่วนหนึ่งของแผ่นดินไหวที่เกิดทั่วโลกด้วยหรือไม่

I then saw a tremendous wind come upon the earth.
As the wind hit I saw people go into caves and into
the cracks of rocks to escape it. It was tremendous
and it blew trees and everything away. It appeared
to be stronger than any hurricane or tornado.
It seemed like everything was blown away.

และข้าพเจ้าได้เห็นลมที่พัดอย่างรุนแรงมากพัดผ่านบนแผ่นดินโลก
ขณะที่ลมพัดข้าพเจ้าเห็นประชาชนวิ่งหนีเข้าถ้ำต่าง ๆ หรือรอยแตก
ของเปลือกหินต่าง ๆ เพื่อหนี มันน่ากลัวมาก ลมพัดต้นไม้และทุกสิ่ง
ปลิวหมด มันดูเหมือนจะรุนแรงกว่าเฮอร์ริเคนหรือทอร์นาโด
ทุก ๆ สิ่งถูกพลัดปลิวหมด

I understood, without asking, that the great worldwide
earthquake and the wind were somehow caused by
a huge object, like a planet or something, that had
come very close by the earth and disrupted everything
and that it was near the end that this happened.

ข้าพเจ้าเข้าใจโดยไม่ต้องถามว่า แผ่นดินไหวใหญ่ทั่วโลกนี้และลมนี้
เกิดจากวัตถุขนาดใหญ่อันหนึ่ง มันดูเหมือนดาวเคราะห์หรือบางสิ่ง
(ดาว Nibiru ที่กำลังมา?) โดยมันเคลื่อนที่เข้ามาใกล้โลก
และมีผลกระทบต่อทุกสิ่งบนโลก และนั่นคือจุดจบที่กำลังจะเกิดขึ้นที่ใกล้เข้ามา

I then was back into space viewing the entire
earth from a distance. I saw this huge fireball,
two or three times bigger than the earth,
approach the earth. It was extremely bright red
and gold in color and then engulfed the entire earth.
When I saw this, because it was so different than
everything else, I asked what it was. I was impressed
that it was the burning of the earth that is described
in the scriptures. I understood that just before it came
Jesus had appeared to the earth and the good people
that I had seen earlier had left the earth with Him and
were no longer on the earth. The only people left were
the few wicked who had survived the devastations
earlier, but there were not many.

และข้าพเจ้าก็กลับมาสู่อวกาศนอกโลกมองเห็นโลกทั้งโลกจากระยะไกลอีกครั้ง
ข้าพเจ้าเห็นลูกบอลไฟขนาดใหญ่ ใหญ่กว่าโลกสองหรือสามเท่า
(ลูกไฟที่ดาว Nibiru ปล่อยออกมาเพราะถูกกระตุ้นจากดวงอาทิตย์ ?)
วิ่งเข้ามาที่โลกมันมีสีแดงเจิดจ้ามากและมีสีทองผสม และทันใดนั้นมันก็พุ่งมา
ห่อหุ้มโลกทั้งโลก เมื่อข้าพเจ้าเห็น เนื่องจากมันเป็นสิ่งที่ประหลาดกว่าสิ่งใด ๆ
ก็ได้สงสัยว่าคืออะไรข้าพเจ้าได้เห็นมันกำลังพุ่งมาเผาโลกซึ่งเป็นไป
ตามที่พระคัมภีร์กล่าวไว้

2 เปโตร 3:7 "แต่ว่าท้องฟ้าอากาศและแผ่นดินโลกที่อยู่เดี๋ยวนี้ พระองค์
ทรงเก็บงำไว้โดยคำตรัสนั้นสำหรับให้ไฟเผา คือเก็บไว้จนถึง
วันทรงพิพากษาและวันพินาศแห่งบรรดาคนอธรรม"

ข้าพเจ้าเข้าใจได้ว่าก่อนที่มันจะเกิดขึ้นนั้น (ก่อนลูกไฟวิ่งมาเผาโลก)
พระเยซูคริสต์จะปรากฎต่อคนทั้งโลก และพวกประชาชนที่เป็นคนดีที่ข้าพเจ้า
ได้เห็นแต่แรกนั้น
(ที่อยู่ในเมืองแห่งแสงสว่าง และที่อื่น ๆ ทั่วโลกและรวมตัวอธิษฐาน)
จะถูกรับขึ้นไปจากโลกพร้อมกับพระคริสต์ไม่หลงเหลืออยู่อีกต่อไป
แต่พวกประชาชนที่หลงเหลืออยู่ที่เป็นพวกคนชั่ว คนไม่ดีต่าง ๆ คนทำบาป
จำนวนหนึ่งที่รอดตายจากภัยพิบัตินับแต่ครั้งแรก แต่ก็มีไม่มากและที่เหลือก็จะถูกไฟเผา

--------------------------- จบ ---------------------------------

สรุปจากสิ่ง ซาร่า เห็นก็คือก็คือ
1. จะมีสงครามนิวเคลียร์หรือสงครามโลกครั้งที่ 3 อเมริกาเป็น
ประเทศที่ควรจะรีบหนีออกมา
2. ภัยธรรมชาติ วับัติ ล่มลสาย กลียุคเวทนา
2. ดาว NIBIRU หรือ PLANET X ที่กำลังมานี้มีจริงแน่ มันกำลัง
เคลื่อนใกล้เข้ามาและก่อหายนะอย่างที่กล่าวและมันนำจุดจบของโลกมา
ไม่มีใครรอดแม้จะรอดจนถึงที่สุด เพราะสุดท้ายมันคงจะปลดปล่อย
ลูกเปลวไฟเผาโลก

นี่คือคำเฉลย ว่าพระเจ้าใช้ไฟอะไรเผาโลกในวาระสุดท้าย ซาร่า ไม่บอกวันเวลา
แต่ที่คาดการณ์ก็คือ ดาว NIBIRU นี้จะมาในปี 2012แต่เข้าใกล้โลกที่สุดจริง ๆ
จะอยู่ในช่วง 2013-2014แ่ต่วันเวลาแท้จริง ไม่ควรจะระบุเพราะคลาดเคลื่อนได้
ไม่มีใครจะระบุวัดได้จริง อาจเป็น 2014-2015 ก็ได้

ในตอนจบนี้ ก็คงมีคำถามต่อ

คำถาม - แล้วคนที่ไม่เชื่อในพระเยซูล่ะ จะถูกรับไปไหม
ก็คงตอบไม่ได้แน่ชัด พระเจ้าอาจรับคนดี ๆ (บางคน) ไปด้วย
แต่อย่าคาดหวังว่าเป็นคนดีก็รอดเพราะในพระคัมภีร์บอกว่า
ความรอดมาทางเดียวคือทางพระคริสต์ คือถ้าท่านตัดสินใจเชื่อ
และรับพระคริสต์เป็นพระเมสิยาห์หรือผู้ช่วยให้รอด
ท่านจะถูกพระคริสต์รับไปก่อนไฟเผาโลกแน่นอน
ถ้าท่านเป็นคนดีในช่วงเวลาเลวร้ายที่จะเกิดขึ้นในอนาคตเร็ว ๆ นี้
แล้วล่ะก็ ก็หวังว่าพระเจ้าคงจะสำแดงให้ท่านรู้ว่า
พระคริสต์คือผู้ช่วยให้รอดแท้จริง

คำถาม - แล้วเด็กเล็ก ๆ ที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่หรือคนสติไม่ดี ปัญญาอ่อน
ไม่สบประกอบ คนเหล่านี้ ที่ต้องมารับสิ่งเลวร้ายที่จะเกิดขึ้น
แล้วตายไปจะเป็นยังไง

คำตอบคือพระเจ้าทรงรับจิตวิญญาณพวกเขาไว้แล้ว เพราะพวกเขา
ไม่รู้ความ ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ แต่พวกเขาก็ต้องตายฝ่ายร่างกายไปก่อน
เพราะบาป ส่วนจิตวิญญาณได้ถูกรับไว้แล้ว พระเจ้าพิพากษาเฉพาะ
คนที่มีสติดี มีความคิด มีสัปปะชัญญะหรือคิดอ่านได้ แต่ไม่ต้องกลัว
เพราะ ในเวลานั้น จะมีการประกาศเรื่องพระคริสต์ทั่วโลก โดยพยาน
2 คนที่จะตายแล้วฟื้น (ถ้าทัศนะเรื่องพยานสองคนในวิวรณ์นี้ถูก)
พวกเขาและยิวกลุ่มหนึ่งที่ถูกเลือกไว้ 144,000 คนจะประกาศ
ไปทั้งโลกเรื่องพระคริสต์ที่จะกลับมา

คำถาม - แล้วหลังจากไฟเผาโลกสิ้น จะมีอะไรต่อ

ตอบ แน่นอนว่าไ่ม่มีจะเหลืออยู่ต่อไปในโลก หลังจากนี้ก็จะมีการสร้าง
โลกขึ้นมาใหม่ อาจเป็นการเนรมิตสร้างแผ่นดินโลกที่ถูกไฟเผาทำลายสิ้น
ขึ้นมาใหม่ทั้งโลก หรือเริ่มอาณาจักรพันปีดังที่วิวรณ์กล่าวไว้
เรื่องยุคพันปีนี้ อธิบายยากจริง ๆ ว่าจะเป็นเช่นไร แต่คงไม่สำคัญเท่าตอนนี้
การพิพากษาจริง ๆ จะเริ่มหลังยุคพันปี

หรือโลกนี้จะสิ้นสุดเร็วเกินกว่าที่เราคิด พระเยซูกลับมาเร็วกว่าที่เราคิด
ไว้มาก ๆ หรือบทวิเคราะห์เรื่อง 2010-2017 คือช่วงเวลาสิ้นโลกจริง ๆ ???

Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2553
Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2553 23:08:26 น.

อ้างจาก: ไอย ที่ 18 กุมภาพันธ์ 2553 23:41:25

โองการแช่งน้ำ กล่าวถึงเหตุการณ์ โลกประลัยด้วยไฟ ไว้ความว่า

นานา อเนกน้าว เดิมกัลป์ :จะขอกล่าวถึงเรื่องต่างๆ เมื่อครั้ง ปฐมกัป (เดิมกัลป์)
จักร่ำ จักราพาฬ เมื่อไหม้ : จะกล่าวร่ำร้อง บอกถึงคราวเมื่อ จักรวาล ถูกไฟไหม้
กล่าวถึง ตระวันเจ็ด อันพลุ่ง :จะกล่าวถึง ดวงตะวัน อันลุกพลุ่ง มีเจ็ดดวง
น้ำแล้งไข้ ขอดหาย ฯ : น้ำแห้งแล้ง แห้งขอด เหือดหายไปจากโลก
เจ็ดปลา มันพุ่งหล้า เป็นไฟ : ปลาใหญ่เจ็ดตัวต้องตาย ไขมันของปลาลุกเป็นไฟ
วะวาบ จัตุราบาย แผ่นขว้ำ : ไฟไหม้ลุกวาบๆ ไปถึง จตุระ+อบาย (อบายภูมิทั้งสี่)
ชักไตรตรึงษ์ เป็นเผ้า : ไฟทำลายสวรรค์ชั้น ไตรตรึงษ์/ดาวดึงส์ เป็นผงเผ้า
แลบ่ล้ำ สีลอง ฯ : แสงแห่งไฟนั้นเรืองลอง บ่มีแสงไฟใด สีสว่างล้ำกว่าแสงนี้

เพราะมี ตระวันเจ็ด(ดวง) อัน (ลุกไหม้) พลุ่ง (พล่าน) ดังนั้น น้ำ จึง แล้ง ไข้ ขอดหาย ทวีปทั้ง 7 เกิดโกลาหล เพราะ หินเหลวร้อนพุ่งปะทุสู่ท้องฟ้า คนโบราณเชื่อว่า ใต้เปลือกโลกมีปลา ตัวใหญ่ชื่อปลาอานนท์ หนุนเปลือกโลกอยู่ ที่จริงปลาอานนท์ นี้ก็คือเปลือกโลกของทวีปต่างๆนั่นเอง
โองการแช่งน้ำ นี้ น่าจะได้รับความเชื่อมาจาก ศาสนาพุทธ ที่ว่าด้วยเรื่องโลกถูกทำลายโดยไฟประลัยกัลป์ ความเชื่อนี้ปรากฎอยู่ในหนังสือ ไตรภูมิพระร่วง/เตภูมิกถา ที่ว่าด้วยเรื่อง โลกถูกทำลายโดยไฟประลัยกัลป์

ไฟจะทำลายภพภูมิต่าง ๆ 14 ภพภูมิ คือ

1. ภพอบายทั้งสี่ คือ นรก เปรต อสุรกาย
2. ภพมนุษย์
3. ภพสวรรค์ทั้งหก คือ จาตุมหาราชิกา ดาวดึงส์ ยามา ดุสิตา นิมมานรดี และปรนิมมิตวสวัตดี
4. ภพของพรหมที่ได้ปฐมฌาน ๓ คือ พรหม ปาริสัชชา พรหมปุโรหิตา และมหาพรหมา

Credit by: http://www.thaipoet.net/index.php?lay=boardshow&ac=webboard_show&WBntype=1&Category=thaipoetnet&thispage=36&No=293118 (http://www.thaipoet.net/index.php?lay=boardshow&ac=webboard_show&WBntype=1&Category=thaipoetnet&thispage=36&No=293118)

(:-_-:) (:NOY:) (:SHOCK:)

(sc!)

ขอบคุณ น้องไอยนะคะ (:88:)