[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

สุขใจในธรรม => ไขปัญหาโลก ธรรม และความรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: มดเอ๊ก ที่ 15 มีนาคม 2554 15:33:01



หัวข้อ: ผม'สู้' ให้คนด้อยโอกาส..เปิดหัวใจไม่พิการผู้เชื่อพลังศรัทธา ไทยแลนด์ ก็อตทาเลนต์
เริ่มหัวข้อโดย: มดเอ๊ก ที่ 15 มีนาคม 2554 15:33:01
(http://www.thairath.co.th/media/content/2011/03/10/154936/hr1667/630.jpg)
 
ภาพหญิงวัยใกล้ 50 หัวยุ่งหน้าตา บุคลิก เก้ๆ กังๆ น่าเกลียดน่าชัง เดินถือไมค์อาดๆ มาหยุดกลางเวทีประกวดความสามารถ บริติช ก็อต ทาเลนต์ แต่ทันทีที่เธอร้อง เพลง I dreamed a dream (ฉันฝันว่าฉันฝัน) เปล่งออกจากปากก็สร้างความประหลาดใจให้กับคนดูมากมาย
 
อย่างปฏิเสธไม่ได้ว่า ภาพของสมศักดิ์ก็เป็นชุดความประทับใจคล้ายๆ กันเพราะทันทีที่เสียงกีตาร์ซึ่งดีดด้วยมือเดียวมาพร้อมกับ เพลง 'ศรัทธา' ของหนุ่มจาก จ.สงขลา ถูกร้องขึ้นบนเวที ไทยแลนด์ ก็อตทาเลนต์ (Thailand's Got Talent) มันก็สร้างความประทับใจ (หลายคนถึงขั้นหลั่งน้ำตา) ให้กับคนไทยที่นั่งดูอยู่หน้าจอทีวีพร้อมกับส่งให้เรื่องราวของชายหนุ่มพิการและใช้ความสามารถดีดกีตาร์ด้วยมือขวาเพียงข้างเดียวได้รับการกล่าวขาน จนเป็น "ทอล์คออฟเดอะทาวน์" กันอย่างกว้างขวางยอดคนที่เข้ามาดูใน YouTube เว็บไซต์และสื่อต่างๆ การันตรีความฮอตได้อย่างดี
 
“ผมเลือก 'เพลงศรัทธา' เพราะว่าชอบเนื้อหาเพลงนี้ ที่สำคัญมันเหมือนกับชีวิตผมมากๆโดยเฉพาะท่อนที่ร้องว่า "เส้นชัยไม่มาต้องไปหามัน รางวัล มีไว้ให้คนตั้งใจ ขวากหนาม ทิ่มแทงก็ผ่านพ้นไป โลกนี้ไม่มีอะไรได้มาง่ายดาย” แล้วตอนหลังไม่ได้เล่นเพราะกรรมการกดสัญญาณหยุดซะก่อน” สมศักดิ์ เหมรัญ หนุ่มสงขลาวัย 29 ปี พิการแขนขวาแต่กลับเล่นกีตาร์ด้วยมือเพียงข้างเดียวอย่างคล่องแคล่ว เปิดใจผ่านไทยรัฐออนไลน์และย้ำโดยเฉพาะประทับใจท่อนที่ร้องว่า “หลายคน เชื่อในเรื่องโชคชะตา บางคนเชื่อมั่นในตัวเอง ชีวิตเรากำหนดของเราเองจะแพ้ชนะไม่เกรงจะสักเท่าไร”

 
“ถามว่าหวังจะไปไกลถึงรอบไหน ผมไม่ได้หวังว่าการแข่งขันนี้ผมจะชนะเลิศ แค่อยากจะลุกขึ้นมาสู้ ก็เหมือนอย่างที่เพลงศรัทธาบอกเอาไว้ว่า วันนั้นเราไม่สู้ก็อาจจะพ่ายแพ้ คือแม้ผมจะพิการ หรือเจอเรื่องหนักๆ มา ผมไม่เคยคิดจะฆ่าตัวตาย พอเจอปัญหาผมจะรับและสู้กับมัน ผมนับถือศาสนาอิสลาม นับถือพระอัลเลาะห์ผมคิดว่าทุกๆ อย่างพระเจ้ากำหนดให้เราเป็นแบบนี้ ก็ต้องสู้ เพราะมันเป็นบททดสอบมันเป็นสิ่งที่เราต้องผ่านไปให้ได้”
สำหรับจุดเริ่มต้นในการเล่นดนตรี สมศักดิ์เล่าว่า เขาหัดเล่นและชอบเล่นกีตาร์มาตั้งแต่ ม. 1 หัดเล่นมาพร้อมๆ กับการเตะตระกร้อ ซึ่งปัจจุบันเขาเป็นนักกีฬาตะกร้อของมหาวิทยาลัยอยู่ด้วย
“การเล่นตระกร้อก็เหมือนเสียงเพลงที่ผมรัก ทุกๆ ครั้งที่ผมได้ดีดกีตาร์มันจะทำให้เรามีความสุข หลายครั้งผมบอกกับตัวเองว่าจะอยู่กับกีตาร์และเสียงดนตรีตลอดไป”
 
บุรุษผู้มีหัวใจไม่พิการ เล่าว่า เขาไม่ได้พิการมาตั้งแต่กำเนิดแต่เนื่องจากได้รับอุบัติเหตุรถกระบะชนในปี 2544 ทำให้คือปีที่ทำให้ผมเสียใจมากที่สุด เพราะว่าผมประสบอุบัติเหตุขับมอเตอร์ไซค์อยู่ดีๆ ก็โดนรถกระบะที่เมามาชน นอกจากทำให้เส้นประสาทที่แขนซ้ายขาด ส่งผลให้เป็นอัมพาตทันที จากเหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้ผมเสียคุณแม่ที่นั่งซ้อนท้ายมาด้วย
 
“เป็นช่วงเวลาที่ผมเสียใจมากๆ จำได้แม่นว่าหลังรถชนจนผมสลบไป พอรู้สึกตัวอีกที โอ้โห้...ผมรู้สึกคำว่าโลกถล่มเลยครับ เพราะว่าแขนมันชากระดิกไม่ได้ แต่ที่หนักกว่านั้นก็คือผมพาแม่ผมเสียตอนรถชนด้วย (เสียงเศร้า) ยอมรับว่าเครียดมาก จนระยะหลัง เพื่อนรักเขาอยากให้เราหาอะไรทำและบังเอิญไปเห็นคนเล่นกีตาร์มือเดียวในโทรทัศน์ ผมถามว่าเล่นอย่างไร เขาก็บอกว่าเอากีตาร์นอนหงาย ผมก็เออๆ... ก็เลยลองฝึกดู”
 
โชคดีที่ก่อนพิการเขาพอจะมีพื้นฐานในการเล่นกีตาร์มาบ้าง จึงใช้วิธีประยุกต์กับต้นทุนแขน 1 ข้างที่เรามี คือ แทนที่จะจับทั้งหมด ก็เอาแค่ 2-3 สาย แล้วก็เอาเอานิ้วหัวแม่โป้งดีดอย่างเดียว
“ผมฝึกอย่างตั้งใจอยู่อย่างนั้นกว่า 2 ปี จากที่แรกๆ กำลังนิ้วไม่มาก บางคอร์ดมันมีเสียงบอดคือดีดแล้วไม่ดังทั้งหมดก็เริ่มคล่อง ส่วนใหญ่เพลงที่ชอบจะเป็นเพลงเพื่อชีวิต ศิลปินคนโปรดของผมคือ พี่ “แอ๊ด คาราบาว” และ “น้าหมู- พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ”
จนกระทั่งวันหนึ่ง พี่ที่รู้จักกันที่ภูเก็ต ขณะที่สมศักดิ์แบกกีตาร์ตัวเดียวไปเที่ยวตระเวนขอออดิชั่นขอเล่นดนตรีกลางคืน เพื่อจะได้มีรายได้เลี้ยงชีพบังเอิญเห็นรายการนี้เข้า จึงโทรมาจากเชียงใหม่ให้ไปสมัคร
 
“ตอนพี่เขาโทรมาผมอยู่ จ.สงขลา เขาก็โทรมาบอกว่าทำอะไรอยู่ยังเล่นดนตรีกลางคืนไหม ผมบอกว่าไม่ได้เล่นแล้วครับตอนนี้กลับมาเรียน เขาก็แนะนำว่ามีรายการดีๆ แบบนี้อยู่ด้วย ที่สำคัญไม่มีค่าสมัครใดๆ ใบสมัครก็ไปพรินซ์ผ่านอินเทอร์เน็ตได้ วันนั้นผมจำได้ว่าผมขอบคุณที่เขาชี้ช่องทางให้มากมาย ซึ่งวันนี้ผมได้แสดงความสามารถและส่งผ่านกำลังใจไปยังคนที่ไม่มีแต้มต่อทั่วประเทศก็ต้องขอบคุณพี่เขาอีกครั้ง”
 
สำหรับแผนการในอนาคตข้างหน้า สมศักดิ์ บอกว่า นอกจากความตั้งใจในการเรียนให้จบปริญาตรีสักหนึ่งให้ครอบครัวโดยเฉพาะคุณแม่ที่เสียไปได้เห็นแล้ว ก็อยากจะเล่นดนตรี และมีงานที่มั่นคงทำในวันข้างหน้า
 
“สิ่งหนึ่งที่ผมจำได้ก็คือวันนี้ผมยังยืนยันว่า วันนี้ถ้าหากผมจะเข้าไปจบที่รอบไหนผมก็พอใจแล้ว เพราะคิดว่าผมได้ทำและมาไกลพอ เกินกว่าที่ตั้งเอาไว้แล้ว อย่างที่บอกผมไม่ได้หวังว่าจะชนะ แต่ผมอยากให้กำลังใจกับคนทั้งประเทศ ผมจำได้แม่นว่าพี่เบนซ์ พิธีกรถามผมว่า คุณคิดอย่างไรถึงจะมาออกรายการนี้ ผมบอกว่าผมจะได้มาแสดงความสามารถและเป็นกำลังใจให้คนอื่น ไอ้เรื่องแพ้ชนะค่อยว่ากันทีหลัง แต่ถึงไม่ชนะก็ดีใจ ผมอยากให้กำลังใจกับคนที่ท้อแท้ทั่วไปว่า “ขนาดผมพิการผมยังลุกขึ้นมาสู้และทำให้ได้ แล้วคุณมัวแต่ท้อแท้ทำไมไม่ลุกขึ้นมาสู้” สมศักดิ์พูดเสียงสั่นเครือสรุป
 
*************************************************
 
ประวัติ
 
ชื่อ นาย สมศักดิ์ เหมรัญ อายุ 29  ปี
 
สถานที่ศึกษา เทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย สงขลา
 
ประสบการณ์ อุบัติเหตุ ตอนปี 2544 มารดาเสียชีวิต เพราะนั่งซ้อนมอเตอร์ไซค์ คันเดียวกัน ตัวเอง เส้นประสาทขาด เป็นอัมพาตแขนข้างซ้าย ปีแรกท้อมาก เพราะชอบดนตรี เมื่อก่อนเล่นกีต้าร์สองมือ ปีที่ 2-3 ก็ฝึกมาจนสามารถเล่นได้ถึงทุกวันนี้
สาเหตุที่เลือกมาเวที เพราะอยากแสดงความสามารถและเป็นกำลังใจให้คนอื่น

คนที่เป็นกำลังใจ
พี่ชาย
 
ความรู้สึกต่อพี่ชาย ภูมิใจที่มีพี่ชายคนนี้ ถ้าเป็นไปได้ ขอมาเกิดเป็นพี่น้องกันอีก ผมอยากทดแทนบุญคุณพี่ชาย
 
http://www.thairath.co.th/content/life/154936 (http://www.thairath.co.th/content/life/154936)

สมศักดิ์ (29) Thailand's Got Talent S1 - Audition (http://www.youtube.com/watch?v=sl0pIGLZKPE#)


หัวข้อ: Re: ผม'สู้' ให้คนด้อยโอกาส..เปิดหัวใจไม่พิการผู้เชื่อพลังศรัทธา ไทยแลนด์ ก็อตทาเลนต์
เริ่มหัวข้อโดย: มดเอ๊ก ที่ 15 มีนาคม 2554 15:33:59
อันนี้พิการแขน 2 ข้างเลย

โทนี่เล่นกีต้าร์ (http://www.youtube.com/watch?v=Jah4TmHY2lA#)


หัวข้อ: Re: ผม'สู้' ให้คนด้อยโอกาส..เปิดหัวใจไม่พิการผู้เชื่อพลังศรัทธา ไทยแลนด์ ก็อตทาเลนต์
เริ่มหัวข้อโดย: หมีงงในพงหญ้า ที่ 15 มีนาคม 2554 19:38:07
ผมและผู้คนอีกมากมาย (จากที่ได้ติดตามข่าวมา)

ไม่ชอบลักษณะของรายการนี้ (ของประเทศไทย)

การแสดงออกมันเฟค สีหน้าที่ท่า การแสดงความสุดยอดหลังเวที (ของพิธีกรทั้งคู่)

การพูดของกรรมการ ทุกอย่างมันเหมือนเราไปยึดติดกับต้นฉบับเกินไป

เลยพยายามแสดงอารมณ์ออกมาแบบเว่อร์ ๆ ผลที่ได้รับมา มันคือความเฟค

ลองดูในคลิปก็ได้ครับ

เทียบกับของฟรั่ง

หมดกัน...