|
หัวข้อ: พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ เรื่องที่ เรื่องที่ ๑๙ เภริวาสชาดก : ช่างตีกลองกับบุตรชาย เริ่มหัวข้อโดย: Kimleng ที่ 15 กรกฎาคม 2563 20:06:56 (http://www.sookjaipic.com/images_upload_2/13576513404647__500_320x200_.jpg) พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ เรื่องที่ ๑๙ เภริวาสชาดก ช่างตีกลองกับบุตรชาย กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว พระโพธิสัตว์เกิดเป็นช่างตีกลอง อาศัยอยู่ในเมืองพาราณสีกับลูกชายอีก ๑ คน ในช่วงเทศกาลงานประจำปีของเมืองพาราณสี เขาได้พาลูกชายไปตีกลองในงานได้เงินมาจำนวนมาก วันสุดท้ายก็เดินทางกลับบ้าน ลูกชายด้วยความดีใจที่ได้เงินมามากโข จึงตีกลองตลอดทาง ครั้นไปถึงดงโจร ในระหว่างทางพ่อได้เตือนลูกว่า “ลูกเอ๋ย! อย่าตีกลองรัวอย่างนั้นซิลูก จงตีเป็นระยะ เป็นจังหวะๆ เหมือนกลองทหารเดินทางสิลูก” ลูกชายกลับสวนว่า “ตีอย่างนี้แหละพวกโจรจะได้หนีไป” แล้วยิ่งกระหน่ำตีกลองรัวไปตลอดทาง พวกโจรได้ยินเสียงกลองทีแรกคิดจะหนีไป แต่พอฟังไปฟังมาก็เอะใจว่าไม่ใช่ทหาร จึงซุ่มดูข้างทาง พอเห็นสองพ่อลูก เลยออกมาทุบตีแย่งชิงเงินจนหมดตัว ธรรมนิทานชาดกเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า “การทำอะไรที่เกินพอดี อาจสร้างความลำบากได้ในภายหลัง” พุทธศาสนสุภาษิตประจำเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อนตฺถชนโน โลโภ ความละโมบโลภมาก ก่อให้เกิดความฉิบหาย (๒๕/๒๘๖) (http://www.dhammathai.org/chadoknt/pic/nt121.gif) ขอขอบคุณเว็บไซต์ dhammathai.org (เจ้าของภาพ) |