|
หัวข้อ: ธรรมโอสถ โดย พอจ.สุชาติ อภิชาโต วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี เริ่มหัวข้อโดย: Maintenence ที่ 04 มีนาคม 2567 13:14:10 (http://www.sookjaipic.com/images_upload_2/87984849264224_430948996_979105290264294_3850.jpg) ธรรมโอสถ ความกังวลใจ ความวุ่นวายใจ ความหวาดกลัวต่างๆ เป็นความทุกข์ที่พวกเรายังมีกันอยู่ทุกคน แต่เป็นสิ่งที่เราสามารถรักษาให้หายได้ ถ้านำเอาธรรมโอสถคือพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าเข้ามาสู่ใจของเรา เราจึงต้องหมั่นศึกษาฟังเทศน์ฟังธรรม อ่านหนังสือธรรมะอยู่เรื่อยๆ เพราะธรรมะคำสอนของพระพุทธเจ้า ไม่ได้เป็นของปกปิด แต่เปิดเผยให้กับทุกคน สามารถศึกษาได้ เหมือนกับหนังสืออื่นๆที่เราอ่านกัน อ่านแล้วได้รับความรู้ต่างๆ ฉันใดหนังสือธรรมะก็เป็นเช่นนั้น อ่านแล้วเราก็ได้รับความรู้ ความรู้ที่จะมาช่วยกำจัดความทุกข์ต่างๆ ที่มีอยู่ในตัวของเราอยู่ในใจของเราให้หมดสิ้นไปได้ ถ้าต้องการพ้นจากความทุกข์ ก็ต้องเข้าหาพระธรรมคำสอน เพราะไม่มีอะไรในโลกนี้ที่จะสามารถรักษาความทุกข์ใจได้ นอกจากพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าเท่านั้น ที่จะทำให้หมดทุกข์ได้อย่างแท้จริง เมื่อได้นำสิ่งที่พระพุทธเจ้าทรงสั่งสอนมาปฏิบัติแล้ว รับรองได้ว่าทุกข์ต่างๆภายในใจจะหมดสิ้นไปอย่างแน่นอน ไม่ว่าจะเป็นความทุกข์ที่เกิดจากความแก่ก็ดี ความเจ็บไข้ได้ป่วยก็ดี ความตายก็ดี การพลัดพรากจากกันก็ดี จะไม่ปรากฏขึ้นมาในใจของเราเลย จะรู้สึกเป็นเรื่องธรรมดา เป็นเรื่องปกติ เหมือนกับวันนี้อากาศเย็นลง เราก็ไม่รู้สึกทุกข์กับความเย็นของอากาศ เพราะเรารู้ว่ามันเป็นเรื่องปกติ เป็นเรื่องธรรมดา เมื่อสองวันก่อนร้อนแต่วันนี้เย็น เราก็ไม่ได้เดือดร้อนกับการเปลี่ยนแปลง ฉันใดร่างกายของเราจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร จะแก่จะเจ็บจะตายจะเป็นอย่างไร เราก็จะไม่รู้สึกว่าเป็นเรื่องแปลกประหลาด เป็นเรื่องที่จะต้องทุกข์ต้องวุ่นวายใจเลย เพราะเป็นเรื่องปกติเป็นเรื่องธรรมดา ใจของเราไม่ได้เป็นร่างกาย จึงไม่ได้แก่ไปกับร่างกายไม่ได้เจ็บไปกับร่างกาย ไม่ได้ตายไปกับร่างกาย ใจก็เป็นใจอยู่อย่างนั้น ไม่ว่าร่างกายจะเป็นอย่างไร ใจก็ไม่ได้เป็นอะไรไปกับร่างกาย แต่เหตุที่ทำให้ที่ใจวุ่นวาย ทุกข์ กังวล หวาดกลัวนั้น เพราะใจไม่ได้รับธรรมโอสถของพระพุทธเจ้าเข้าไปรักษานั่นเอง ทำให้ใจมืดบอด มีความเห็นผิดเป็นชอบ เห็นว่าร่างกายเป็นใจ เมื่อใจคิดว่าร่างกายเป็นใจแล้ว พออะไรเกิดขึ้นกับร่างกายก็ต้องมีความหวั่นไหว คิดว่าใจจะเป็นไปกับร่างกายด้วย เวลาเจ็บไข้ได้ป่วย ร่างกายเจ็บแล้วยังไม่พอ ใจยังต้องเจ็บตามไปด้วย เจ็บไปด้วยความวุ่นวายความกังวล กลัวจะรักษาไม่หาย กลัวจะตาย เป็นความเจ็บชั้นที่สอง คือเจ็บกายแล้วยังต้องมาเจ็บใจด้วย แต่ถ้ามีธรรมโอสถอยู่ในใจแล้ว จะเจ็บเพียงครึ่งเดียว คือเจ็บที่ร่างกายเท่านั้น ไม่เจ็บที่ใจ . พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี กำลังใจ ๒๕ กัณฑ์ที่ ๒๗๓ วันที่ ๑๗ ธันวาคม ๒๕๔๙ |