[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

ใครขี้เกียจอ่านก็ดาวน์โหลดเอา  http://www.oknation.net/blog/3155/2010/08/05/entry-1 (http://www.oknation.net/blog/3155/2010/08/05/entry-1)



จิตนั้นเห็นได้แสนยากละเอียดอ่อนยิ่งนัก มักตกไปหาอารมณ์ที่ใคร่ - สุทุทฺทสํ สุนิปุณํ ยตฺถ กามนิปาตินํ (ธรรมบท ๒๕/๑๗)








ท่านอาจารย์ สุจินต์ ไม่ใช่เรื่องอนุญาตแต่เป็นเรื่องสภาพธรรมตามความเป็นจริง  

นามธรรมทั้งหมด ไม่ว่าริษยา ก็เป็นนามธรรม หมั่นใส้ก็เป็นนามธรรม

เพราะฉะนั้น.......ถ้าไม่ใช่เป็นผู้มีปกติเจริญ{สติปัฏฐาน}จะไม่เข้าใจพยัญชนะที่ว่า

ผู้เจริญ{สติปัฏฐาน}คือผู้ที่อบรมเจริญปัญญาเหมือนนักรบที่ยิงไกลและยิงไว

จะไม่เข้าใจเลยถ้าไม่ใช่ผู้เจริญสติปัฏฐานจริง ๆ แต่ถ้าเป็นผู้มีปกติเจริญสติปัฏฐาน

โดยถูกต้องและอบรมแล้วจะรู้ได้เลยว่าสภาพธรรมทั้งหลายไม่อยู่ในอำนาจ

บังคับบัญชา แล้วก็ไม่มีตัวตนแล้วสภาพธรรมที่อาศัยเหตุปัจจัยเกิดขึ้น ทางตา...

ทางกาย ทางใจ เป็นไปอย่างรวดเร็วและสั้นมากถ้าสติไม่เกิดขณะนี้อาจจะกำลัง

จดจ้องอยู่ที่หนึ่งที่ใดกำลังสนใจที่หนึงที่ใดแต่ว่าถ้าสติเกิดละคลายความติด  

เพราะฉะนั้นก็แล้วแต่สภาพธรรมใดจะมีปัจจัยเกิดขึ้นปรากฏจะเห็นสภาพธรรมนี้

ละเอียดขึ้นเพราะว่าเพียงเสียงนิดเดียวก็ได้ยินแล้ว(ลองสิค่ะ)เวลานี้อาจจะเป็น

น้ำฝนหยด นี่โดยพยัญชนะ ที่ใช้คำว่าเสียงน้ำฝนหยดแต่ความจริงนั้นเสียงนั้น

เล็กแผ่ว แต่ก็ดัง และก็รู้แล้วเพราะฉะนั้นปัญญาที่รู้นี้ รู้ในขณะที่เสียงปรากฏ

ไม่ใช่สัตว์ บุคคล ตัวตน แล้วทันทีที่เสียงนั้นหมดไปสภาพธรรมอื่นมีปัจจัยเกิด

สติก็ระลึกรู้ในลักษณะของสภาพธรรมนั้นเพราะฉะนั้น.....จะเห็นความเป็นปริตธรรม    

คือ ธรรมซึ่งอาศัยเหตุปัจจัยเกิดแล้วดับอย่างรวดเร็วจนกระทั่งเห็นว่าไม่มีสาระ

ไม่ว่าจะสุขความรู้สึกนิดเดียวก็เปลี่ยนเป็นเห็น เปลี่ยนเป็นได้ยิน เปลี่ยนเป็นการ

รู้สึกแข็งสามารถที่จะยิงไกล คือสี่งซึ่งเวลาที่สติปัฏฐานไม่เกิดแล้วจะเหมือน

ไม่ปรากฏแต่ความจริงแล้วจิตได้ยินแต่โมหะแทนปัญญาเพราฉะนั้นจึง

ไม่รู้ในเสียงที่ปรากฏผ่านไปเหมือนกับว่าไม่ได้ยินหรือว่ากำลังเห็นก็ผ่านไป

เหมือนไม่เห็นแต่ถ้าปัญญาสามารถที่จะระลึกรู้ลักษณะได้ทั่วทั้ง ๖ ทวารแล้วเป็น

ผู้ที่ยี่งรู้ก็ยี่งละสภาพธรรมก็จะยี่งปรากฏโดยละเอียดขึ้นเหมือนกับการยิงซึ่งยิง

ได้ไกลมาก ไม่ว่าสี่งนั้นจะปรากฏเพียงเล็กน้อย นิดหน่อย สักเท่าไร ทางตา......ทาง

กาย ทางใจ เพียงแวบเดียวที่เกิดขึ้นปรากฏก็สามารถจะรู้ในลักษณะที่เป็นนามธรรม

หรือรูปธรรมได้  นี่คือผู้ยิงไกล  คือสี่งซึ่งแต่ก่อนนี้ไม่เคยสังเกตุ ไม่เคยรู้ว่าเกิดขึ้น

เพียงชั่วขณะสั้น ๆ แล้วดับเพราะว่าเป็นผู้ที่ไม่สนใจในเสียงนั้นในกลิ่นนั้นแล้วก็

หลงลืม{สติ}เพราะว่าอวิชชาทำให้ไม่รู้ลักษณะของสภาพธรรมนั้นแต่สติมีลักษณะ

ตรงกันข้ามกับอวิชชา เพราะว่าสภาพธรรมใดที่ปรากฏเป็นปกติ เวลาสติระลึกสภาพ

ธรรมนั้นก็ปรากฏเหมือนปกติ แต่ปรากฏกับสติด้วย อย่างแข็งนี้ทุกคนก็กระทบได้

ก็มีสภาพที่รู้แข็งคือกายวิญญาณจิต ไม่ใช่เรา เป็นสภาพรู้อาศัยกาย จึงเกิดขึ้นรู้

สิ่งที่กำลังกระทบสัมผัสว่าแข็ง ขณะนั้นโดยปกติ และหลงลืมสติ แต่ถ้าเป็นผู้ที่มี

{สติ}แข็งนั้นก็ปกติกับ{สติ}ด้วย ด้วยเหตนั้นจึงรู้ลักษณะของแข็งแล้วก็รู้ว่าเป็นสภาพ

ธรรมอย่างหนึ่ง พร้อมกันนั้นก็รู้ว่าไม่ใช่เราที่กำลังรู้แข็ง แต่เป็นสภาพรู้ เป็นอาการรู้

เท่านั้น นี่คือปกติธรรมดาจริง ๆ แต่ปัญญาเท่านั้นที่เจริญขึ้น ๆ ๆ จนสามารถที่จะ

ประจักษ์การเกิดขึ้นและดับไป จึงชื่อว่ายิงไว เพราะว่าทันทีที่สภาพธรรมเกิด

แล้วดับ ก็สามารถที่จะรู้ได้ตามความเป็นจริง


มูลนิธิเพื่อการศึกษาและเผยแพร่พระอภิธรรมบ้านธรรมมะ บุคโล ธนบุรี