บุคลิกพิเศษของ "หลวงปู่มั่น" ที่ทำให้ท่านเป็น "สาวกที่สมบูรณ์แบบ" ของพระพุทธเจ้า

เพชรน้ำเอกแห่งพระศาสนา!! บุคลิกพิเศษของ "หลวงปู่มั่น" ที่ทำให้ท่านเป็น "สาวกที่สมบูรณ์แบบ" ของพระพุทธเจ้า!!

"พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต" เป็นผู้มีปฏิปทามักน้อย สันโดษ ไม่ระคนด้วยหมู่ แสวงหาวิเวก ปรารภความเพียร ตั้งแต่วันบรรพชาอุปสมบทจนกระทั่งวาระสุดท้าย เรียกว่าครบบริบูรณ์

ธุดงควัตรของท่านคือบิณฑบาตเป็นวัตร ฉันมื้อเดียวเป็นวัตร ฉันในบาตรเป็นวัตร ใช้ผ้าบังสุกุลเป็นวัตร ผู้ที่จะไปถวาย ถ้าเป็นจีวรสักผืนหนึ่ง ผ้าสบง ผ้าเช็ดหน้า หรือผ้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ตาม เรียกว่าผ้าก็แล้วกัน ถ้าจะถวายท่าน เขามักจะไปวางไว้ที่บันไดบ้าง วางใกล้ ๆ กุฏิของท่านบ้าง วางตรงทางเดินไปห้องน้ำบ้าง ท่านเห็นก็บังสุกุลเอา บางผืนก็ใช้ บางผืนก็ไม่ได้ใช้ ผู้ไม่รู้อัธยาศัยไปถวายกับมือ ท่านจะไม่ใช้

พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต เป็นพระนักปฏิบัติ เป็นสาวกของพระพุทธเจ้าที่มีลักษณะสมบูรณ์แบบด้วยลักษณะภายนอกและภายใน เพราะเหตุนั้น เกียรติคุณของท่านจึงขจรขจายถึงทุกวันนี้ แทนที่จะเป็น ๖๐ ปี แล้วก็เลือนหายไป กลับเพิ่มขึ้น ๆ ทั้งในประเทศและต่างประเทศ เพราะบุคลิกของท่านนั้นเป็นบุคลิกที่สมบูรณ์แบบ

ตลอดชีวิตของท่านนั้น ท่านเดินทางข้ามเขาไปไม่รู้กี่ลูกจนเท้าพอง

ท่านมีไฝตรงระหว่างคิ้ว ลักษณะคล้ายกับพระอุณาโลมของพระพุทธเจ้า ไฝอันนี้เป็นจุดดำเล็ก ๆ ไม่ได้นูนขึ้นมา มีขนสามเส้น ไม่ยาวมาก และโค้งหักเป็นตัวอักษร ก. เป็นเส้นละเอียดอ่อนมาก ถ้าไม่สังเกตจะไม่เห็น เวลาท่านปลงผมจะปลงขนนี้ออกด้วย แต่จะขึ้นใหม่ในลักษณะเดิมอีก

หูของท่านมีลักษณะยาน จมูกโด่ง แววตาของท่านก็เหมือนแววตาไก่ป่า บางคนอาจไม่เคยเห็นไก่ป่า คือเป็นวงแหวนในตาดำ มือของท่าน นิ้วชี้จะยาวกว่า แล้วไล่ลงมาจนถึงนิ้วก้อย นิ้วเท้าก็เหมือนกัน

หลวงปู่หล้าท่านก็เคยเล่าว่า เวลาล้างเท้าหลวงปู่มั่น เห็นฝ่าเท้าของท่านเป็นลายก้นหอยสองอัน และมีรอยอยู่กลางฝ่าเท้าเหมือนกากบาท เวลาท่านเดินไปไหน ท่านเดินก่อน สานุศิษย์จะไม่เหยียบรอยท่าน พอท่านเดินผ่านไปแล้ว ชาวบ้านจะไปมองดู จะเห็นเป็นลายตารางปรากฏอยู่ทั้งสองฝ่าเท้า

รอยนิ้วเท้าก็เป็นก้นหอยเหมือนกัน จะเรียกก้นหอยหรือวงจักรก็ได้ มีอันใหญ่กับอันเล็กสองอัน เป็นลักษณะพิเศษของท่าน

บุคคลทุกระดับเมื่อเข้าไปถึงท่านแล้ว ท่านจะเป็นกันเองมาก คุยสนุกสนานเหมือนคนรู้จักกันมานาน แต่เป็นที่น่าสังเกตว่า บุคคลที่มักจะเอาเปรียบเพื่อนมนุษย์ ท่านจะไม่ค่อยเป็นกันเองเท่าไหร่ ถามคำไหน...ได้คำนั้น ถ้าไม่ถาม...ท่านก็นั่งเฉย

พระอาจารย์มั่นเคยพูดว่า

"ผู้ที่จะมาศึกษาธรรมะกับเรา จะเป็นญาติโยมก็ดี หรือเป็นพระสงฆ์ก็ดี ขอให้เก็บหอกเก็บดาบไว้ที่บ้านเสียก่อน อย่านำมาที่นี่ ... อยากมาปฏิบัติ มาฟังเทศน์ฟังธรรม ถ้านำหอกนำดาบมาจะไม่ได้ฟังเทศน์ของพระแก่องค์นี้"

แม้กระทั่งเด็กที่ไม่รู้เดียงสา ป.๒-๓-๔ ท่านก็ทำเป็นเพื่อนได้ ในความรู้สึกของผู้อยู่ใกล้ชิด เวลาท่านอยู่กับเด็ก กิริยาของท่านก็เข้ากับเด็กได้ดี เพราะฉะนั้น ความโดดเด่นของท่าน ใครเข้าไปแล้ว...กลับออกมาก็อยากเข้าไปอีก ใครได้ฟังเทศน์ฟังธรรมแล้ว...กลับออกมาก็อยากฟังอีก

ที่มา : เกร็ดประวัติและปกิณกธรรมของหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ๑ จากหนังสือ "รำลึกวันวาน" โดย หลวงตาทองคำ จารุวัณโณ

จาก http://panyayan.tnews.co.th/contents/204982/