ทำไมคนถึงชอบพูดแต่เรื่องคนอื่น{นินทา}

ถาม เห็นคนไปไหนมีแต่มีแต่พูดเรื่องของคนอื่นเช่น นินทา ว่าร้าย บุคคลนั้นลับหลังคนที่

กระทำเช่นนี้ เขาเป็นคนอย่างไร หรือมีกรรมเก่าติดตัวมาหรือไม่ ?

ตอบ ตราบใดที่ยังไม่สามารถดับกิเลสใด ๆ ได้เลยชีวิตที่ดำเินินไปในแต่ละวัน

ไม่ว่าจะเป็นกาย หรือวาจา หรือใจก็ย่อมประกอบไปด้วยกิเลสนานาประการโลภะบ้าง โทสะ

บ้าง โมหะ บ้าง เป็นต้น อยู่ตราบนั้นเป็นไปด้วยอำนาจของกิเลสที่แต่ละบุคคล

ได้สะสมมาแม้ในเรื่องของการพูดก็เช่นเดียวกันขณะใดคำพูดเป็นไปเพราะอกุศล -

จิตคำพูดเหล่านั้นจะเป็นวจีทุจริต ทั้งหมด(พูดเท็จ พูดส่อเสียด พูดคำหยาบ

พูดเพ้อเจ้อ)แม้แต่ตัวอย่างที่ผู้ถามได้ยกมา คือ การพูดนินทา ว่าร้ายรวมไปถึง

พูดกระทบ พูดเสียดแทงให้เจ็บช้ำน้ำใจบางครั้งก็ด่าว่าสบประมาทหวังที่จะให้ผู้อื่น

เกิดความอับอาย เป็นต้น ทั้งหมดทั้งปวงนั้นเป็นเรื่องของคำพูดที่เกิดขึ้นเพราะกิเลส

ผู้ที่มีคำพูดอย่างนี้เกิดขึ้นเป็นผู้ประกอบด้วยอกุศลธรรมและเป็นการสะสมอกุศลให้

มีมากยิ่งขึ้นด้วยแต่ก็ไม่ใช่ว่าวันหนึ่ง ๆ จะมีแต่อกุศลตลอดเวลากุศลจิตก็สามารถเกิดขึ้นได้ใน

ชีวิตประจำวันการพูดด้วยกุศลจิต ก็ย่อมจะมี ด้วยเช่นกันแต่อกุศลจะเกิดมากกว่า

ถ้าเป็นผู้ที่ได้ฟังพระธรรมได้สะสมปัญญาไปตามลำดับถึงแม้ว่าจะยังไม่สามารถ

ดับกิเลสใด ๆ ได้ก็สามารถรู้ได้ว่าถ้าเกิดคำพูดที่ไม่ดีอย่างนั้นขึ้นจิตในขณะนั้น

เป็นอกุศลอย่างไรแล้วพร้อมที่จะขัดเกลาตนเองต่อไปเพราะเหตุว่าผู้ที่จะดับวจี -

ทุจริตได้ต้องเป็นพระอริยบุคคลเท่านั้น

จะเห็นได้ว่าคำพูดที่พูดกันมีมากมายการที่ไปสนใจคนอื่นหรือไปมองคนอื่น

ก็ไม่มีประโยชน์เท่ากับมองตัวเองพิจารณาตัวเองโดยขอให้เริ่มพิจารณาสังเกตแม้

คำพูดของตนเองให้ทราบว่าขณะนั้นเป็นเพราะอกุศลประเภทใด จึงทำให้คำพูดชนิด

นั้นเกิดขึ้นในลักษณะต่าง ๆ อย่างนั้นการพูดด้วยอกุศลจิตไม่มีประโยชน์กับบุคคลใด

ทั้งสิ้นเป็นสิ่งที่ควรละเว้นควรระลึกได้ว่าไม่ควรเลยที่จะกล่าวควรกล่าวเฉพาะวจี -

สุจริตเท่านั้นเมื่อเป็นอย่างนี้ได้การพูดด้วยกุศลจิตก็จะมีมากขึ้นการพูดด้วย

กุศลจิตทั้งหมดย่อมจะเป็นประโยชน์แก่ผู้ฟังพร้อมทั้งเป็นประโยชน์แก่ตนเองด้วย

เพราะเหตุว่าในขณะนั้นกุศลธรรมเจริญขึ้นไม่เบียดเบียนทั้งตนเองและผู้อื่น

พระธรรมที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงเป็นไปเพื่อความเข้าใจถูก เห็นถูก เป็นไป

เพื่อขัดเกลากิเลสของตนเองเป็นสำคัญแต่ละบุคคลมีการสะสมที่แตกต่างกันเราไม่

สามารถเปลี่ยนแปลงการสะสมของผู้อื่นได้แต่เราสามารถที่จะขัดเกลากิเลสของตน

เองได้ปรับปรุงตนเองให้ดีขึ้นได้ด้วยกุศลธรรม..................................

ดูก่อนภิกษุทั้งหลายก็ทรัพย์คือ{โอตตัปปะ}เป็นไฉน

ดูก่อนภิกษุทั้งหลายอริยสาวกในธรรมวินัยนี้

เป็นผู้มีความสะดุ้งกลัว คือ..............................................

สะดุ้งกลัวต่อกายทุจริต

วจีทุจริต

มโนทุจริต

สะดุ้งกลัวต่อการถูกต้องอกุศลธรรมอันลามก

นี้เรียกว่าทรัพย์คือ{โอตตัปปะ}

ข้อมูลนี้มาจาก มูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนาบ้านธัมมะ 136 หมู่ 5 ต.หนองควาย อ.หางดง จ.เชียงใหม่ 50230

<table class="maeva" cellpadding="0" cellspacing="0" border="0" style="width: 800px" id="sae1"> <tr><td style="width: 800px; height: 576px" colspan="2" id="saeva1"><script type="text/javascript"><![CDATA[ var oldLoad = window.onload; window.onload = function() { if (typeof(oldLoad) == "function") oldLoad(); if (typeof(aevacopy) == "function") aevacopy(); } // ]]></script><embed type="application/x-mplayer2" src="http://www.fungdham.com/download/song/allhits/21.wma" width="800px" height="576px" wmode="transparent" quality="high" allowFullScreen="true" allowScriptAccess="never" ShowControls="True" autostart="false" autoplay="false" /></td></tr> <tr><td class="aeva_t"><a href="http://www.fungdham.com/download/song/allhits/21.wma" target="_blank" class="aeva_link bbc_link new_win">http://www.fungdham.com/download/song/allhits/21.wma</a></td><td class="aeva_q" id="aqc1"></td></tr></table>