เกิดเป็นชาย ชาตรี นี้ลำบาก
บรรจงจับ ส่วนปลาย มือไม้สั่น…
ออกแรงดันจนเหงื่อไหล แต่ใจสู้…
ของมันอ่อน แหย่อย่างไร ไม่เข้ารู
อยากจะกู่ ตะโกนก้อง ร้องว่าเซ็ง !
ลองแหย่ใหม่ อีกหน ผลเหมือนเก่า
เราแก่เฒ่า แล้วหรือไร ไม่เหมาะเหม็ง
คนหนุ่มสาว เขาสดชื่น ใจครื้นเครง
แหย่ ตรงเผง ไม่ขมขื่น ชื่นดวงแด
ด้วยดวงตาเลือนลาง มองฟางฝ้า
ความชรา เข้ามาเยือน ชักจะแย่
เส้นด้ายอ่อน รูเข็มเล็ก เฝ้าเล็งแล
กว่าจะแหย่ เข้าเข็มได้ แทบ วายปราณ
ไปเจอมาจากเฟซบุ๊คเพื่อนครับ
ตลกดีเลยเอามาให้อ่าน