การทำบาปไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใด ไม่มีประโยชน์ต่อจิตใจของผู้กระทำ

การทำบาปไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใด ไม่มีประโยชน์ต่อจิตใจของผู้กระทำ

คติธรรม พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ จังหวัดชลบุรี

การทำบาปนี้ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลกลไกใด ไม่มีคุณไม่มีประโยชน์ต่อจิตใจของผู้กระทำเลย มีแต่โทษเพียงอย่างเดียว เพราะฉะนั้นต้องไม่กระทำบาป ไม่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต ไม่ลักทรัพย์ของผู้อื่น ไม่เอาทรัพย์ของผู้อื่นที่เขาไม่อนุญาตให้เอาไปใช้ และก็ไม่ประพฤติผิดประเวณี ก็คือไม่ไปล่วงเกินสามีภรรยาหรือบุตรธิดาของผู้อื่น ของเหล่านี้เขามีเจ้าของ ถ้าเจ้าของเขาไม่อนุญาตก็เป็นเหมือนการลักทรัพย์ แต่เป็นลักทรัพย์ด้วยการประพฤติผิดประเวณี แล้วก็การโกหกก็เช่นเดียวกัน การโกหกก็จะสร้างความเสียหายให้กับผู้ที่ถูกโกหก อันนี้ก็เป็นการกระทำบาป ๔ ข้อ

จะปิดประตูอบายถ้าเรารักษาศีลได้ ถ้าเราจะไม่ทำบาปได้ ถ้าเราทำบาปเราก็จะเปิดประตูอบาย เราก็จะลงไปสู่อบายกัน จะเชื่อหรือไม่เชื่อนี้ไม่สำคัญ เพราะกฎแห่งกรรมนี้ไม่ได้ตั้งอยู่ที่ความเชื่อหรือไม่เชื่อว่ามีจริงหรือไม่มีจริง คนที่ไม่เชื่อว่านรกมีจริง คนที่ไม่เชื่อว่าทำบาปแล้วจะต้องไปเกิดในอบาย ถ้าทำก็จะต้องไปอบาย เหมือนกับคนที่เชื่อ คนที่เชื่อแต่ก็ยังทำอยู่ ก็ต้องไปอบายเหมือนกัน คนที่เชื่อจึงต้องไม่ทำบาป ถ้าไม่ทำบาปแล้วทีนี้ก็จะไม่ไปอบายอย่างแน่นอน ไม่ว่าจะเป็นคนเชื่อหรือไม่เชื่อก็ตาม

คนบางคนอาจจะไม่ใช่เป็นชาวพุทธ ไม่ได้ยินคำสั่งคำสอนของศาสนาที่ห้ามไม่ให้กระทำบาป แต่เขาอาจจะมีจิตสำนึกว่าการกระทำบาปนี้เป็นสิ่งที่ไม่ดี เพราะเขาคิดถึงตัวเขาเองว่า ถ้าคนอื่นมาทำกับเราบ้าง เราจะรู้สึกอย่างไร ถ้าคนอื่นเขามาฆ่าเรานี้ เราจะรู้สึกอย่างไร ถ้าคนอื่นเขามาลักทรัพย์ของเราไป เราจะรู้สึกอย่างไร ถ้าคนอื่นเขามาประพฤติผิดมาล่วงละเมิดคู่ครองของเรา เราจะรู้สึกอย่างไร ถ้าคนอื่นมาโกหกหลอกลวงเรา เราจะรู้สึกอย่างไร

คนบางคนอาจจะไม่ต้องมีศาสนาสอนก็ได้ บางคนนี้เขามีความเห็นที่ถูกต้อง สัมมาทิฏฐิโดยธรรมชาติด้วยความฉลาดของเขาก็ได้ เวลาเขาคิดถึงคนอื่น เวลาที่เขาทำอะไรกับคนอื่น เขามักจะย้อนกลับมาคิดถึงตัวเขาเอง ถ้าเราทำอย่างนี้กับเขา ถ้าเขากลับมาทำอย่างนี้กับเรา เราจะรู้สึกอย่างไร พอรู้สึกว่าไม่ดีก็จะทำให้ไม่อยากจะไปทำ ถ้าเขามาฆ่าเราอย่างนี้ เราจะรู้สึกอย่างไร เราจะรู้สึกไม่ดีเลยเพราะเรารักชีวิตของเรา เราไม่ต้องการให้ใครมาทำร้ายชีวิตของเรา ถ้าเราคิดอย่างนี้ได้เราก็จะไม่ทำบาปได้

ถึงแม้เราอาจจะไม่ได้เจอพระพุทธศาสนา ถึงแม้จะเป็นคนที่ไม่มีศาสนาก็ตาม แต่ตามหลักความเป็นจริงแล้ว เขามีศาสนาในใจของเขา เพราะศาสนาที่แท้จริงนี้ไม่มีชื่อ เป็นหลักของเหตุผล เป็นหลักของความถูกต้องนั่นเอง เป็นหลักของธรรมชาติ พระพุทธเจ้าก็ไม่ได้รู้จากใคร ก็เรียนรู้จากหลักของธรรมชาตินี้เอง ด้วยการรู้จักคิดเปรียบเทียบ ฝรั่งเขากับเรานี้ต่างกันตรงไหน เราก็รักชีวิต เขาก็รักชีวิต เราก็ไม่ต้องการให้ใครมาทำร้ายทำลายชีวิตของเรา ผู้อื่นเขาก็ไม่ต้องการให้เราไปทำร้ายทำลายชีวิตของเขาเหมือนกัน

ถ้าเรามีความเห็นแบบนี้ เขาเรียกว่ามีสัมมาทิฏฐิความเห็นที่ถูกต้อง โดยที่ไม่ได้ไปเรียนรู้จากใครก็ได้ อาจจะเป็นเรื่องของความฉลาดที่รู้จักคิด รู้จักเปรียบเทียบระหว่างคนอื่นกับตัวเราเองว่ามีความรู้สึกต่างกันไหม ก็จะรู้ว่าไม่ต่างกัน พวกเราทุกคนเกิดมานี้รักชีวิตด้วยกันทุกคน รักทรัพย์สินของเรา รักสมบัติของเรา ไม่ต้องการให้ใครที่จะมาล่วงละเมิดทรัพย์สินสมบัติของเรา ถ้าคิดอย่างนี้ได้ก็จะไม่กล้าทำบาป อันนี้เป็นสิ่งที่เราจะต้องกระทำ ในการที่เราต้องกันป้องกันไม่ให้จิตใจเราลงต่ำ ป้องกันไม่ให้เพิ่มความทุกข์ให้กับจิตใจ และลดความสุขของจิตใจให้น้อยลง