สรรพสิ่งในในโลกมีเป็นคู่.........คือ.....ดีตรงข้ามกับ ชั่ว บุญ ตรงข้ามกับ - บาป สะอาดตรงข้ามกับ - สกปรก ดำ - ตรงข้ามกับ
ขาว (:LOVE:)ดังนั้นถ้ามี พุทธะ ก็ต้องมี ปุถุชน ซึ่งเป็น 2 ทางที่มนุษย์ให้เดิน .......................ทางปุถุชน..................................
ทางปุถุชน คือ วิถีทางที่สุดแล้วแต่มนุษย์จะสรรหา เช่นการกิน การแต่งตัว การมีครอบครัว หมกมุ่นอยู่ในโลยวิสัย สุรา นารี พาชี กีฬาบัตร ลาภ ยศ เงินทอง เพื่อให้ได้สิ่งที่ตนเองปรารถณาโดยไม่คำนึงถึงความทุกข์ของผู้อื่น โดยการใช้เล่ห์เหลี่ยมต่าง ๆ เพียงเพื่อให้ตนเองได้อยู่อย่างสบาย จะเห็นได้ว่าอายุมนุษย์ไม่เกิน 100 ปี แต่ได้ถูกพยาบาท อาฆาต จองเวร กันเป็น 10,000 เป็น 1,000,0000 ในที่สุดเมื่อเวลแห่งความตายมาถึง ก็ต้องจากไปด้วยมือเปล่า ไม่ว่าลูกที่แสนรัก สมบัติที่แสนหวง ก็ไม่อาจที่จะติดตัวไปได้ ไปพบยมบาลเพื่อรับโทษฑัณฑ์ ทนทุกข์ทรมาน เวียน - ว่าย - ตาย - เกิดอยู่ในร่างของ สัตว์ เดรัจฉาน ยากที่จะเกิดในร่างมนุษย์อีก นี่คือ ผลตอบแทนของ ปุถุชน...............................ทางแห่งพุทธะ.....................................
ทางแห่งพุทธะ คือ วิถีที่ปลงต่อชีวิต ยึดมั่นในคุณธรรม ตัดขาดด้วยความรัก - อาลัย พ้นจากเรื่องกามรมณ์ หลีกเลี่ยงการทะเลาะวิวาท มุ่งสู่กรรมดี ตั้งใจปฏิบัติธรรม สำนึกผิดในสิ่งที่ผ่านมา อยู่ในศีล - งดเว้นเนื้อสัตว์ ทำใจให้บริสุทธิ์ดั่ง พุทธะ ตั้งมั่นสัตย์จริง เสียสละแรงงานและทรัพย์สินที่มีอยู่ เพื่อให้กุศลนั้นสมบูรณ์ เมื่อสมบูรณ์แล้วก็จะคืนสู่แดน นิพพานไม่เวียน - ว่าย - ตาย - เกิดการบรรลุพุทธะต้องอาศัยตนช่วยตน
ข้างบนใส - ข้างล่างขุ่น 2 ทางเดิน
ตั้งปฏิภาณด้วยใจจริงไม่สั่นคลอน
สัจธรรมนำพา.........สู่แดนเดิม
คัดมาจากในหนังสือประจักษ์จริงไม่ทราบปีที่ตีพิมพ์