พระญี่ปุ่นใจดี ตำรับธรรมะเทอราปี

พระญี่ปุ่นใจดี ตำรับธรรมะเทอราปี

เส้นทางการแสวงหาคำตอบทางจิตวิญญาณของเด็กชายชาวญี่ปุ่นผู้หนึ่ง ซึ่งออกรอนแรมไกลไปครึ่งโลก เพียงเพื่อจะพบว่า ความหมายที่แท้จริงอยู่ลึกลงไปในจิตใจ

ครั้นพากเพียรบวชเรียนเป็นภิกษุสายปฏิบัติที่เคร่งครัด กลับได้คำตอบว่า การจะพบสุขแท้ ต้องเพ่งไปที่ทุกข์ การแสวงหาความหมายของชีวิต ต้องระลึกถึงความตาย

"ที่อำเภอชิสุกุอิชิ บ้านเกิดของอาตมา มีซากุระเก่าแก่ต้นหนึ่ง เมื่อถึงเวลาออกดอก คนก็จะพากันมาชม และทุกคนก็มีความสุข..."
พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก เล่าถึงความทรงจำงดงาม ที่ไม่เคยรางเลือนไป
"ทุกครั้งที่วิทยุออกข่าวว่าซากุระต้นหนึ่งออกดอกคนทั่วประเทศก็มีความสุข ซากุระต้นเดียวยืนต้นอยู่กลางสนามในอำเภอเล็ก ๆ ทางภาคอีสานของญี่ปุ่นไม่เคยเปลี่ยนแปลง ทำให้คนจำนวนมากมีความสุขได้ จึงอยากให้ตัวเองเป็นเหมือนซากุระต้นหนึ่ง..."

ดวงหน้าที่ยิ้มละไม อารมณ์ดีสม่ำเสมอ ความปีติในดวงตาที่ราวกับแผ่ไปถึงทุกคน

หากความงาม คือ ความสุข ความงามจริงแท้ จึงมิใช่เพียงสิ่งที่เห็นได้ด้วยตา หากแต่ต้องส่งผ่านไปยังหัวใจ

ปัญหาต่าง ๆ ล้วนเกิดมาจากใจเราเองทั้งนั้น การจะมีความสุขได้ต้องเริ่มจากจิตใจที่ดี จิตใจที่ดีย่อมมาจากสุขภาพใจที่เข้มแข็ง และสิ่งเดียวในโลกที่จะช่วยให้สุขภาพใจดีก็คือธรรมะของพระพุทธเจ้า

ในพื้นที่ของวัดป่าที่กว้างขวางนับพันไร่ ร่มรื่น เงียบสงบ ราวสวนไม้เกตุสมัยพุทธกาล ถูกปรับปรุงฟื้นฟูขึ้นมาจากที่ดินไร่อ้อยเก่าเชิงเขาให้กลายเป็นสวนป่างาม

สวนที่งามในเบื้องต้น คือ ศีล งามในเบื้องกลาง คือ สมาธิ งามที่สุด คือ ปัญญา

โดยพระใจดีรูปหนึ่ง พระภิกษุที่บวชมานานกว่า 36 พรรษา ทั้ง ๆ ที่เริ่มต้นรอนแรมออกจากแผ่นดินเกิดด้วยความมุ่งหวังที่จะไปปีนภูเขา

นี่คือ เส้นทางแห่งการแสวงหาคำตอบของ พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก ศิษย์หลวงพ่อชา วัดหนองป่าพง

พระญี่ปุ่นใจดีแห่งวัดสุนันทวนาราม กาญจนบุรี

...ธรรมะเทอราปี

หากเราต้องการดำเนินชีวิตได้อย่างถูกต้องดีงาม เราต้องเข้าใจ และยอมรับความจริงเสียก่อนว่า เราเกิดมาด้วยเหตุแห่งอวิชชา คือ ความไม่รู้

ท่านอาจารย์เป็นพระวัดป่า มุ่งปฏิบัติอย่างหนัก และเคร่งครัด แต่ประสบการณ์เจริญภาวนามานาน 36 พรรษา ทำให้ท่านพบว่า การดำเนินชีวิตของมนุษย์นั้น ทางโลกทางธรรมไม่สามารถแยกออกจากกันได้

ถ้าเราต้องการดำเนินชีวิตที่ดีในทางโลก ก็ต้องใช้ธรรมะ

"ปัญหาต่าง ๆ ทั้งหมดเกิดขึ้นมาจากใจของเราเองทั้งนั้น ปัจจุบันนี้คนเป็นโรคซึมเศร้า โรคเครียด นอนไม่หลับกันมากขึ้น ๆ องค์การอนามัยโลกคาดการณ์ว่าในอีก 10 ปีข้างหน้า ปัญหาใหญ่ของมนุษย์ในวันนั้นจะเป็นโรคที่เกิดจากใจ"

เป็นอย่างนี้จึงเห็นว่า เราน่าจะนำเอาธรรมะมาเป็นเครื่องบำบัด และนำมาใช้ในชีวิต

"ถ้าแยกออกจากกันเสียแล้วระหว่างทางโลกทางธรรม พระก็ไม่รู้ว่าจะปฏิบัติธรรมไปทำไม เพราะธรรมะเป็นเครื่องนำทางไปสู่ความกระจ่าง ทำให้โลกดีงาม ซึ่งเป็หน้าที่ของพระ"

ด้วยเหตุนี้ ท่านอาจารย์มิตซูโอะจึงเรียบเรียงหนังสือธรรมะออกแจกจ่าย เผยแพร่ แต่หนังสือเหล่านี้จะเข้าถึงคนหมู่มากได้ ก็ต้องผ่านได้เข้าใจง่าย พกติดตัวง่าย จึงทำเป็นหนังสือเล่มกะทัดรัด ให้เด็กอ่านได้ ผู้ใหญ่ก็อ่านได้ หัวข้อต่างๆ ก็เป็นการประยุกต์มาจากหลักธรรมของพระพุทธเจ้า แต่หันมาเล่าจากเรื่องใกล้ตัวเล็ก ๆ

"คำสอนของพระพุทธเจ้าก็มาจากสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวันรอบ ๆ ตัว มาจากประสบการณ์ตรงเพียงแต่เรื่องต่าง ๆ เกิดขึ้นในสมัยพุทธกาล สังคมบางอย่างเปลี่ยนไป คนจึงอาจไม่เข้าใจ เราจึงต้องยกตัวอย่างประกอบจากประสบการณ์ของเราเอง"

เหตุผลสำคัญที่ท่านอาจารย์ให้ความสนใจเป็นพิเศษในการจัดทำหนังสือ ไม่เพียงเพราะท่านเองมีความจำกัดในการใช้ภาษาไทย ในการเทศน์ การพูด แต่เป็นเพราะการเขียนนั้นทำให้ได้ทบทวนความคิด และตรวจทานแก้ไขอย่างละเอียดลออได้ และเมื่อเผยแพร่ออกไป ญาติโยมก็สามารถนำติดตัวไปได้ตลอดเวลา เหมือนกับได้ปฏิบัติธรรม โดยไม่ต้องมาฝึกอานาปานัสสติถึงวัด แต่อยู่ที่ไหนก็ทำได้

บางคนได้หนังสือเล่มเล็กเรื่องความโกรธเอาไว้กับตัว อ่านทุกวันซ้ำ ๆ กันเป็นสิบปี ใช้เป็นเครื่องรักษาชีวิต บ้างเขียนจดหมายมาบอกว่า เป็นโรคประสาทเรื้อรังต้องไปพบแพทย์ ต้องกินยามานาน 7 ปี ครั้นได้ฝึกอานาปานัสสติจากในหนังสือ ก็ไม่ต้องกินยาอีกแล้ว

อย่างนี้แล้ว ธรรมะจึงเป็นดั่งเครื่องบำบัดอาการป่วยไข้ที่ได้ผล

(เรื่องและภาพจาก นิตยสาร ฅ.คน ธันวาคม 2552)

http://www.prachachat.net/news_detail.php?newsid=1260773032&grpid=07&catid=no&sectionid=0225