ฟ้าสนั่นจ้า ฟ้าสนั่นร้อนๆ เรื่องขำขันของคนเมืองเหนือ

เป็นเรื่องขำขันของคนเมืองเหนือ แม่เล่าให้ฟังตอนเป็นเด็ก ลองอ่านดูขำขำ

บทสนทนาอาจมีภาษาเหนือบ้าง

เรื่องมีอยู่ว่ามีป้าอยู่คนนึง ชื่อป้าสี ป้าสีแกชอบไปเที่ยวงานวัดมากถ้ามีงานวัดที่ไหนต้องมีป้าสีที่นั่น และแล้วปีนี้ก็เหมือนทุกปี วัดในหมู่บ้านก็จัดงานประจำปีเหมือนเคย ตกเย็นหลังจากที่ป้าสีกลับจากสวนลำใย ก็อาบน้ำแต่งตัวเตรียมที่จะไปเที่ยวงาน พอตกค่ำป้าสีก็ปั่นรถถีบคู่ใจ ไปงานวัดในหมู่บ้านพอไปถึง ป้าสีก็เดินดูรอบๆงาน แต่สายตาก็มองหาของกินว่ามีอะไรขายบ้าง สักพักก็ได้ยินเสียงโฆษณาดังขึ้น
ฟ้าสนั่น จ้า ฟ้าสนั่น ฟ้าสนั่นฮ้อนๆจ้า ว่าแล้วป้าสีก็รีบเดินตรงไปหาเจ้าของเสียงทันที ไปถึงก็เห็นห่อใบตองเป็นห่อพอประมาณเต็มถาดไปหมด (บทสนทนาเริ่มขึ้น)

คนขาย: ฟ้าสนั่น ก่อป้า ฮ้อนๆ เลยนา (ฟ้าสนั่นไหมป้า ร้อนๆเลย)

ป้าสี : เอ่อ อะหยังก๋อ ฟ้าสนั่นก่า (อะไรนะ ฟ้าสนั่นเหรอ)

คนขาย : คับ ป้า เอาก่อคับ (จะเอาไหม)

ป้าสี : ขายหยังใดอะ (ขายยังไง)

คนขาย : ห่อละห้าบาทครับ

ป้าสี : เออ อันเอามาสองห่อลอ (เอามาสักสองห่อซิ)

หลังจากจ่ายเงินเรียบร้อยป้าสีก็เดินดูรอบงานสักพักก็กลับบ้าน พอรุ่งเช้าป้าแกก็ตื่นเช้ามานึ่งข้าวหุงหาอาหารเหมือนเช่นเคย แต่วันนี้ป้าสีพูดกับตัวเองว่า เช้านี้คงนึ่่งแต่ข้าวก็พอ เพราะเมื่อคืนนี้ซื้อฟ้าสนั่นมาสองห่อ น่าจะพอเป็นกับข้าวเช้านี้ ว่าแล้วพอข้าวสุก ป้าสีก็เปิดห่อใบตองออก และแล้วป้าแก ก็ตาเบิกโต พร้อมกับ สบถออกมาอย่างดังว่า " ฟ้าสนั่นหาป้อคิงหยัง นี่มันเมล็ดบะขามคั่ว บ่าจาดวอก " แปลว่า ฟ้าสนั่นพ่องคุณสิ นี่มันเมล็ดมะขามคั่ว #######!!!!!!!!!!!!"

บ่าฟ้าสนั่นกรูจะจำจนวันตาย

หมายเหตุ ตั้งแต่นั้นคนก็จะรู้จักว่าฟ้าสนั่น คือเมล็ดมะขามคั่วนั่นเอง