สิ้นสุดเพื่อเริ่มต้นใหม่

http://i46.photobucket.com/albums/f112/thavee/nirux/PCS240030.jpg

<table class="maeva" cellpadding="0" cellspacing="0" border="0" style="width: 800px" id="sae1"> <tr><td style="width: 800px; height: 64px" colspan="2" id="saeva1"><script type="text/javascript"><![CDATA[ var oldLoad = window.onload; window.onload = function() { if (typeof(oldLoad) == "function") oldLoad(); if (typeof(aevacopy) == "function") aevacopy(); } // ]]></script><embed type="application/x-shockwave-flash" src="http://www.flash-mp3-player.net/medias/player_mp3_maxi.swf?mp3=http://ia310804.us.archive.org/2/items/pray_music/PMS1280006.MP3&width=250&showstop=1&showinfo=1&showvolume=1&volumewidth=35&sliderovercolor=ff0000&buttonovercolor=ff0000" width="800px" height="64px" wmode="transparent" quality="high" allowFullScreen="true" allowScriptAccess="never" pluginspage="http://www.macromedia.com/go/getflashplayer" autoplay="false" autostart="false" /></td></tr> <tr><td class="aeva_t"><a href="http://ia310804.us.archive.org/2/items/pray_music/PMS1280006.MP3" target="_blank" class="aeva_link bbc_link new_win">http://ia310804.us.archive.org/2/items/pray_music/PMS1280006.MP3</a></td><td class="aeva_q" id="aqc1"></td></tr></table>

สรรพสิ่งบนโลกใบนี้ ล้วนอยู่ภายใต้กฏที่ว่า เกิดขึ้น - ตั้งอยู่ - ดับไป เหมือนฤดูกาลที่แปรเปลี่ยน จากฤดูฝนสู่ฤดูหนาวจากฤดูร้อนสูฤดูใบใบผลิ หมุนเวียนผลัดเป็นอยู่เช่นนี้ไม่สิ้นสุด
ความจริงทุกอย่างมันสิ้นสุดไปนานแล้วสิ่งที่เห็นและทำอยู่คือสิ่งใหม่ คนที่ไม่รู้ความจริงมักโอดครวญว่า......เมื่อไรเรื่องร้าย ๆจะสิ้นสุดลงซ่ะที เรื่องร้าย ๆ จะไม่มีวันสิ้นสุดถ้าเรายังไม่ยอมรับว่ามันได้เกิดขึ้นแล้ว เราต้องรู้ตัวว่า ตนเองกำลังคิด พูด - ทำสิ่งใหม่ ๆอยู่บางครั้งอาจคิดว่าตัวเองเดินย่ำอยู่กับที่แต่รอยเท้าที่เราเหยียบย่ำไปนั้น ไม่ใช่รอยเดิมแน่นอน ทุกสิ่ง - ทุกอย่างที่เรากำลังทำล้วนเป็นสิ่งใหม่ทั้งสิ้น
ชีวิตก็เหมือนเกมหมากรุก ตอนเริ่มเล่นเกมทั้ง 2 ฝ่ายมีหมากข้างละ 16 ตัวเท่ากัน ถ้ารู้ว่าเดินต่อไปยังงัยก็ต้องแพ้ดันทุรังเล่นไปก็มีแต่เสียเวลา ถ้าเรายอมรับและตั้งกระดานใหม่เราจะได้หมากที่ถูกกินไปคืนมาทั้งหมดเหมือนกับถ้าเรายอมให้รื่องบางเรื่องสิ้นสุดลงเราก็จะได้โอกาสทั้งหมดกลับคืนมาเพื่อเริ่มต้นสู้ใหม่อีกครั้ง
รอยอดีตเหมือนจุดดำบนกระดาษขาว ยิ่งพยายามลบกระดาษก็จะยิ่งขาดและใช้ประโยชน์อะไรไม่ได้อีก ลองใช้ปากกาวงเล็ก ๆ (๐)ลงไปบนกระดาษสีขาวแล้วลองลบออกดูสิ ไม่ว่าเราจะใช้ความพยายามแค่ไหนก็ลบออกไม่ได้ในเมื่อลบออกไม่ได้แล้วจะทำอย่างไร ลองลากเส้นตรงขึ้นไปจากวงกลมที่เราวาดไว้ในกระดาษแล้วตวัดโค้งไปข้างหน้าดูสิ เราจะได้ตัว ว.แหวน โดยไม่ต้องวาดหัวตัว - ว ซ้ำเข้าไปอีกจากนั้นก็เติมสระ - าอ่านได้ว่า"วา"เมื่อเติม - ง . - งู เข้าไปอีกจะอ่านได้ว่า"วาง"กลายเป็นแก่นธรรมในพระพุทธศาสนาไปเลย เห็นมั๊ยว่า ? ทุกอย่างมันเริ่มจากรอยตำหนิในอดีตที่ไม่ได้เรื่องได้ราวอะไร เป็นเพียงรอยสกปรกที่ต้องลบทิ้งเท่านั้นแต่ถ้าหากเรารู้จักเติมอะไรลงไปอย่างสร้างสรรค์แล้วก็จะได้สิ่งใหม่ทีดีกว่าเดิมเสมอ เหมือนเรากินข้ามาตังแต่เกิดแต่ทำไมเราไม่เบื่อข้าวเพราะข้าวที่เราตกกินเข้าปากในแต่ละมื้อนั้นไม่ใช่ข้าวคำเดิม โลกก็มีแต่กลางวันและกลางคืนแต่เราไม่รู้สึกเบื่อวัน - คืนเพราะวันคืนล้วนเป็นวันใหม่ ฟ้าใหม่ - เมฆกลุ่มใหม่ กลิ่นเย็นชื่นของอายหมอกยามเช้าช่วยกระตุ้นเส้นประสาทให้ตื่นขึ้นมาเตียมพร้อมสำหรับรับมือกับเรื่องน่าตื่นเต้นในแต่ละวันได้เสมอ
ความจริงทุกอย่างมันจบไปนานแล้วตัวเรานั่นแหละไม่ยอมให้มันจบชอบขุดคุ้ยเรื่องราวเดิม ๆขึ้นมาทำร้ายจิตใจตัวเองครั้งแล้ว - ครั้งเล่า เรื่องราวร้าย ๆ ทิ่มแทงเราแค่ครั้งเดียวแต่เรานั่นแหละที่ใช้มีดเล่มเดิมแทงตัวเองซ้ำ ๆจนเจ็บระบมไปทั่วเรือนใจ
เพียงแค่ยอมรับและเริ่มต้น เราก็จะได้โอกาสที่เคยสูญเสียไปกลับคืนมา ถอนมีดที่ปักอกออกเสียแล้วโยนทิ้งไปยอมเจ็บอีกครั้งเป็นครั้งสุดท้าย
หลายคนเคยเจ็บปวดกับการแข่งขันเจ็บปวดกับเส้นชัย เส้นชัยอาจเป็นฝันร้ายสำหรับคนที่วิ่งเข้ามาเป็นคนสุดท้ายและอาจเป็นฝันอันแสนหวานที่ควรจดจำสำหรับคนวิ่งเข้ามาเป็นคนแรก แต่หากชีวิตไม่มีเส้นชัยไว้คอยตัดสิน เราก็คงไม่รู้ว่าต้องวิ่งอีกไกลแค่ไหน แม่ว่าเราไม่ได้วิ่งเข้าเส้นชัยเป็นคนแรกแต่ สถิติของเราอาจไม่ดีสำหรับคนอื่นแต่มันอาจดีกว่าทุกครั้ง(ที่เราเคยทำได้)ผลงานเพียงเท่านี้เราจะอนุญาตให้ตัวเองเป็นผู้ชนะ
ได้มั๊ยล่ะ ?............

คัดมาจากหนังสือ กระเป๋า สติ รจนาโดย............โรมรันต์ เสวิคาร