อนิจจาสังขารา

อนิจจาสังขารา

อนิจจาสังขารา นั้นไม่เที่ยง วะตะเพียงลาลับดับสังขาร
สังขารากลายกลับนับชั่วกาล ไม่ช้านานละร่างไปห่างไกล
อุปะทะ เกิดกายทั้งชายหญิง ล้วนแต่สิ่งปรุงแต่งตำแหน่งไหน
จะดีชั่วปะปนระคนไป งามวิไล อัปลักษณ์ กรรมชักพา

วะยะธัมมิโน โอ้แปรเปลี่ยน ต้องหมุนเวียนชั่วกาลนานหนักหนา
เกิดแล้วแปร แลเห็นเป็นธรรมดา ไม่นานหนาต้องสิ้น ชีวินไป
อุป ปัช ชิตวา ท่านว่าเกิด จะงามเลิศ ขี้เหร่ ไม่เก๋ไก๋
เป็นบุรุษ สตรี ศรีวิไล จะเป็นไพร่ เศรษฐี มีเงินทอง

นิรุช ฌันติ ต้องดับ กลับร่าง ไม่มีว่างมีเว้น เป็นเจ้าของ
ต้องเวียนเกิดเวียนตายเป็นก่ายกอง ตามทำนอง ดำรัส พระศาสดา
เตสัง วูปะสะโม อย่าโง่เขลา ทุกค่ำเช้าท่องบ่น มนต์คาถา
สงบจิต ใจไว้ ภาวนา คงไม่ช้า ต้องถึง ซึ่งนิพพาน

สุโข โอ้สุขแท้ ไม่แปรเปลี่ยน ไม่หมุนเวียนเข้าระงับ ดับสังขาร
ไม่ปรุงแต่งตัวตน ปนวิญญาน ดับดวงมาลย์เชื้อดับไม่กลับมา
การเกิดแก่ เจ็บตาย สลายแล้ว เพราะรู้แนว ระงับ ดับสังขาร์
นามรูป สงบลับ ดับกิริยา ไม่กลับมาเกิดใหม่ ไร้กังวล

โดย อริยบุตร จาก พุทธภาษิต
แนวทางปฏิบัติ เพื่อแก่นของพุทธศาสนา
พลังจิตดอทคอม

บทพิจารณาสังขาร

สัพเพ สังขารา อะนิจจา, สังขารคือ ร่างกาย จิตใจ,
แลรูปธรรม นามธรรม ทั้งหมดสิ้น,
มันไม่เที่ยง; เกิดขึ้นแล้วดับไป มีแล้วหายไป.
สัพเพ สังขารา ทุกขา, สังขารคือ ร่างกาย จิตใจ,
แลรูปธรรม นามธรรม ทั้งหมดสิ้น,
มันเป็นทุกข์ทนยาก; เพราะเกิดขึ้นแล้ว, แก่เจ็บตายไป
สัพเพ ธัมมา อะนัตตา, สิ่งทั้งหลายทั้งปวง,
ทั้งที่เป็นสังขาร แลมิใช่สังขาร ทั้งหมดทั้งสิ้น,
ไม่ใช่ตัวไม่ใช่ตน; ไม่ควรถือว่าเราว่าของเรา ว่าตัวว่าตนของเรา.

อะ ธุวัง ชีวิตัง, ธุวัง มะระณัง,
อะวัสสัง มะยา มะริตัพพัง,
มะระณะปะริโยสานัง เม ชีวิตัง, ชีวิตัง เม อะนิยะตัง,
มะระณัง เม นิยะตัง, วะตะ, อะยัง กาโย, อะจิรัง,
อะเปตะ วิญญาโณ, ฉุฑโฑ,
อะธิเสสสะติ, ปะฐะวิง, กะลิงคะรัง อิวะ, นิรัตถัง,

คำแปล
ชีวิต เป็นของไม่ยั่งยืน, ความตายเป็นของที่ยั่งยืน;
อันเราจะพึงตายเป็นแท้;
ชีวิตของเรา มีความตายเป็นที่สุดรอบ; ชีวิตของเรา เป็นของไม่เที่ยง;
ความตายของเรา เป็นของเที่ยง. ควรที่จะสังเวช; ร่างกายนี้
; มิได้ตั้งอยู่นาน;
ครั้นปราศจากวิญญาณ; อันเขาทิ้งเสียแล้ว; จักนอนทับ; ซึ่งแผ่นดิน;
ประดุจดังว่าท่อนไม้และท่อนฟืน; หาประโยชน์มิได้.