วัดหินหมากเป้ง จังหวัดหนองคาย : กราบนมัสการหุ่นขี้ผึ้ง หลวงปู่เทศก์ เทสรังสี

หลวงปู่เทศก์ เทสรังสี

หนองคายเป็นเมืองสงบเงียบ อากาศเย็นสบายตลอดปี มีภูมิทัศน์ทางธรรมชาติสวยงามมากมาย เช่น ภูเขา ป่าไม้ น้ำตก ซึ่งปรากฎตามเส้นทางเลียบแนวแม่น้ำโขงขึ้นไปทางอำเภอศรีเชียงใหม่

หนองคายเป็นเมืองแห่งประวัติศาสตร์ และวัฒนธรรมมาแต่อดีตกาล จากการขุดหลักฐานทางวัฒนธรรมสมัยก่อนประวัติศาสตร์ สมัยทวารวดีและล้านช้าง พบว่ามีการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ตั้งแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์ตอนปลายของยุคเหล็ก ปรากฏในแหล่งโบราณคดีที่สำคัญ ๒ แห่ง คือ แหล่งโบราณคดีภูโล้น อำเภอสังคม จังหวัดหนองคาย และแหล่งโบราณคดีบ้านโคนคอน หมู่ ๔ ตำบลโคกคอน อำเภอท่าบ่อ จังหวัดหนองคาย

หนองคายยังมีประเพณีท้องถิ่นที่มีเอกลักษณ์เฉพาะและผู้คนยังคงรักษาไว้ได้อย่างเข้มแข็งตราบจนปัจจุบัน เช่น งานประเพณีบุญบั้งไฟ งานตักบาตรเทโว และงานแข่งเรือมิตรภาพไทย-ลาว โดยเฉพาะหนองคายเป็นหนึ่งเดียวในประเทศไทยและในโลก ที่มีจุดชมบั้งไฟพญานาคในวันออกพรรษา ผู้คนทั้งชาวไทยและชาวต่างประเทศให้ความสนใจเดินทางเข้ามาชมปีละนับหมื่นนับแสนคน ที่สำคัญเป็นประตูไปสู่สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว นักท่องเที่ยวสามารถเดินทางข้ามไปฝั่งลาวได้สะดวกโดยทางรถยนต์ข้ามสะพานมิตรภาพไทย-ลาว

และด้วยความที่เป็นเมืองที่งสงบเงียบ ทรัพยากรทางธรรมชาติอุดมสมบูรณ์ ผู้คนส่วนใหญ่มีจิตใจอ่อนโยน ยึดมั่นศรัทธาในพุทธศาสนาอย่างแน่นแฟ้น เมื่อปี ค.ศ. ๒๐๐๕ หรือ พ.ศ. ๒๕๔๘ นิตยสาร Modern Maturity ของสหรัฐอเมริกา จัดให้หนองคายเป็นเมืองน่าอยู่ลำดับที่ ๗ ของโลก สำหรับคนวัยเกษียณชาวอเมริกัน จากการสำรวจ ๔๐ เมืองทั่วโลก โดยประเมินจากปัจจัยแวดล้อมทางกายภาพ ๑๒ ชี้วัด คือ ภูมิอากาศ ค่าครองชีพ วัฒนธรรม ที่อยู่อาศัย สาธารณูปโภค การคมนาคม บริการทางการแพทย์ สภาพแวดล้อม กิจกรรมนันทนาการ ความปลอดภัย ความมั่นคงทางการเมือง และการเข้าถึงเทคโนโลยี

ประวัติหินหมากเป้ง
หินหมากเป้ง เป็นชื่อหินสามก้อน ซึ่งตั้งเรียงกันอยู่ตรงนี้ อันมีลักษณะคล้ายตุ้มเครื่องชั่งทองคำสมัยเก่า
คำว่าหมากเป้งเป็นภาษาภาคนี้ มีคนเฒ่าคนแก่เล่าปรัมปราสืบกันมาว่า
หินหมากเป้งก้อนที่ ๑ เป็นของหลวงพระบาง ก้อนที่ ๒ เป็นของบางกอก ก้อนที่ ๓ เป็นของเวียงจันทน์
ต่อไปอนาคตข้างหน้าจะมีกษัตริย์ทั้งสามนครมาสร้างให้เจริญ

วัดหินหมากเป้ง
อำเภอศรีเชียงใหม่ จังหวัดหนองคาย

ด้วยธรรมชาติอันสวยงาม สงบร่มเย็น ผู้คนส่วนใหญ่มีจิตใจละเอียดอ่อน โอบอ้อมอารี เป็นสัปปายะ เหมาะสมเกื้อกูลแก่การบำเพ็ญประคับประคองรักษาจิตแก่ผู้ปฏิบัติธรรม พระอาจารย์จวน กุลเชฏฺโฐ, หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี, หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ, หลวงปู่บัวพา ปัญญาภาโส พระอริยคณาจารย์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตตเถระ จึงเลือกอาศัยสิ่งแวดล้อมของผืนแผ่นดินหนองคายเป็นสถานที่บำเพ็ญสมณธรรม

...ออกพรรษาที่ ๔๒ ปี พ.ศ. ๒๕๐๗ แล้ว พระอาจารย์ขาว อนาลโล พาคณะลูกศิษย์ขึ้นไปเยี่ยม พระอาจารย์เทสก์ เทสรังสี ณ วัดถ้ำขาม พระอาจารย์ขาว อนาลโย ขอร้องให้ พระอาจารย์เทสก์ เทสรังสี ไปอยู่ถ้ำกลองเพล ขณะเดียวกัน พระอาจารย์ขาว อนาลโย ขออนุญาต พระอาจารย์ฝั้น อาจาโร มาพำนักอยู่ ณ วัดถ้ำขาม แทนที่

"แต่เราปลดเปลื้องภาระแล้วไม่ต้องการยุ่ง" เป็นบทสรุปจาก พระอาจารย์เทสก์ เทสรังสี หลังจากนั้นไม่นาน พระอาจารย์เทสก์ เทสรังสี ก็รับนิมนต์ไปบุญงานศพที่จังหวัดอุดรธานี แล้วได้ไปเยี่ยมถ้ำกลองเพลเป็นครั้งแรก "เราไม่ค่อยชอบอากาศ" นี่คือเหตุผลอันเป็นพื้นฐาน

ดังนั้น พอเสร็จงานพิธี พระอาจารย์เทสก์ เทสรังสี ก็ได้ออกเดินทางจากจังหวัดอุดรธานีไปพักที่วัดพระสถิต จากนั้น จึงได้ลงเรือไปพักวิเวกอยู่ที่หินหมากเป้ง ณ แห่งนี้เองคือสัปปายะอันเป็นที่ต้องกับอารมณ์และความต้องการ

วัดหินหมากเป้ง เดิมเป็นที่ปฏิบัติธรรมของหลวงปู่เทสก์ เทสรังสี ตั้งอยู่ที่บ้านไทยเจริญ ตำบลพระพุทธบาท หินหมากเป้ง เป็นที่รู้จักกันทั่วไปในหมู่ชนแถบนั้นในความที่หนาวจัด ดังคำพังเพยที่ว่า "ไม่มีผ้าฟา (ผ้าห่ม) อย่าไปนอน หินหมากเป้ง" ในแถบนี้หินหมากเป้งอากาศหนาวกว่าเขาทั้งหมดในฤดูหนาว และมีผีดุ ทั้งเป็นที่อยู่ของสัตว์ร้ายต่างๆ เมื่อก่อนราว ๔๐ ปีก่อนหน้า พระอาจารย์เทสก์ เทสรังสี มาถึง คนมาทางเรือพอมาถึงบริเวณนี้ จะพากันเงียบกริบไม่มีเสียงเลย แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นดูตลิ่งก็ไม่อยากดู ณ แห่งนี้เอง ที่ตรงกับเป้าหมายแท้จริงของ พระอาจารย์เทสก์ เทสรังสี ปี พ.ศ. ๒๕๐๘ พระอาจารย์เทสก์ เทสรังสี ตัดสินใจเลือกหินหมากเป้ง เป็นที่ปฏิบัติธรรม เป็นการตัดสินใจหลังจากธุดงค์ แสวงหาความวิเวก ปฏิบัติธรรมปรารภความเพียรทั้งภาคเหนือ ภาคตะวันออก ภาคกลาง ภาคใต้ ในที่สุดก็มาลงเอยที่วัดหินหมากเป้ง อำเภอศรีเชียงใหม่ จังหวัดหนองคาย

วัดหินหมากเป้ง ตั้งอยู่บนเนินเขาหินดาด ติดริมฝั่งแม่น้ำโขง ที่บ้านไทยเจริญ ตำบลพระพุทธบาท ห่างจากตัวจังหวัดหนองคาย ประมาณ ๗๕ กิโลเมตร แต่เดิมเป็นที่ปฏิบัติธรรมของหลวงปู่เทสก์ เทสรังสี บริเวณวัดมีพื้นที่กว้างขวาง สะอาดเรียบร้อย ร่มรื่น สวยงาม ด้วยพันธุ์ไม้นานาชนิด ทั้งไม้ยืนต้น และพันธุ์ไม้ดอกไม้ประดับ แต่เดิมเคยเป็นที่ปฏิบัติธรรมของหลวงปู่เทศก์ เทสรังสี ซึ่งเป็นผู้ริเริ่มจัดตั้งให้เป็นสถานที่ปฏิบัติธรรมของภิกษุสงฆ์ แม่ชี และผู้แสวงบุญทั้งหลาย (แบ่งเป็นเขตพุทธาวาส เขตสังฆาวาส และเขตอุบาสกอุบาสิกา) เป็นวัดที่เหมาะแก่การปฏิบัติธรรม

หลังจากหลวงปู่เทศก์ เทสรังสี มรณภาพ มีการก่อสร้างเจดีย์ เพื่อบรรจุอัฐิของท่าน ภายในมีรูปปั้นของหลวงปู่เทศก์ เทสรังสี พร้อมจัดแสดงอัฐบริขารและชีวประวัติของท่าน ปัจจุบัน วัดหินหมากเป้ง โดยศิษยานุศิษย์ของหลวงปู่เทศก์ เทสรังสี ยังคงสืบทอดแนวทางการปฏิบัติธรรมวิปัสสนา เปิดโอกาสให้พุทธศาสนิกชนทั่วไปเข้ามาปฏิบัติธรรม และรับฟังการเทศนาหลักธรรม แนวทางปฏิบัติตนอันดีงาม สอดคล้องกับสถานการณ์ปัจจุบัน เป็นหนทางนำไปสู่การอยู่อย่างเป็นสุขในสังคม โดยพระครูมงคลญาณโสภณ (พระอาจารย์บุญทวี สีตฺจิตโต) พระนักธรรมฝ่ายวิปัสสนา เจ้าอาวาสองค์ปัจจุบัน

หลวงปู่เทศก์ เทสรังสี
พระราชนิโรธรังสีคัมภีรปัญญาวิศิษฎ์ (เทสก์ เทสรังสี) เดิมชื่อ เทสก์ เรี่ยวแรง เกิดเมื่อวันที่ ๒๖ เมษายน ๒๔๔๕ ตรงกับวันเสาร์แรม ๔ ค่ำ เดือน ๕ ปีขาล ณ บ้านนาสีดา ต.กลางใหญ่ อ.บ้านผือ จ.อุดรธานี บิดาชื่อ อุส่าห์ มารดาชื่อ ครั่ง

อายุ ๑๔ ปี ได้ติดตามพระอาจารย์สิงห์ ขันตยาคโม ซึ่งเป็นศิษย์ของพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต อายุ ๑๘ ปี ได้บรรพชาเป็นสามเณร และเมื่ออายุ ๒๒ ปี อุปสมบทเป็นพระภิกษุ ณ วัดสุทัศนาราม จ.อุบลราชธานี ได้ติดตามปฏิบัติธรรมกับพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต ไปในที่ต่างๆ เป็นเวลายาวนาน มรณภาพเมื่อวันที่ ๑๗ ธันวาคม ๒๕๓๗ ตรงกับวันเสาร์ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือนอ้าย ปีจอ รวมอายุได้ ๙๓ ปี พรรษา ๗๒