ด้วยจิตนึกถึงครู

ครูคือใคร...

มนุษย์เราทุกๆคนตั้งแต่แรกเริ่มเกิดมา จะต้องมีครูบาอาจารย์กันมากมาย
หลายท่านอย่างสุดคณานับ หรืออาจจะนับไม่ถ้วน หรือไม่ทั่วถึง
ตั้งแต่แรกเกิดมาก็จะต้องมีครูประจำถึง ๒ คน คือพ่อกับแม่ ที่เอาใจใส่สอนให้ตั้งไข่ สอนยืน
สอนเดิน สอนพูด สอนให้รู้ในทุกสิ่งทุกอย่าง ชั่วดีถี่ห่างทั้งหลาย
ตลอดจนกระทั่งสอนและอบรมในทางที่ดีงาม เพื่อที่จะให้ลูกของตนเป็นคนดี
ในอนาคตสืบต่อไป และจะได้เป็นที่พึ่งของพ่อแม่

ครูคนที่ ๓,๔,๕,๖ ขึ้นไป ก็ตอนที่เราเข้าโรงเรียน จะเรียนสักกี่ชั้นก็ตาม
หรือจะมีครูสอนสักกี่คนก็ตาม นั่นก็เป็นครูที่ควรเคารพสักการะ
และไม่ควรที่จะก้าวร้าวหรือลบหลู่ดูถูกแต่อย่างใด จะกลายเป็นบาปกรรมติดตัวตลอดไป

ครูต่อไปก็คือครูสวดอุปปัชฌาย์ ที่ได้อนุเคราะห์บวชให้และยังได้อบรมสั่งสอน
ในหลักธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และพึงอบรมวิปัสสนากรรมฐาน
หรือเกร็ดความรู้ต่างๆในด้านคาถาอาคมมนตร์ขลัง กระแสจิตศักดิ์สิทธิ์ที่พึงจะมี
และได้ร่ำเรียนพระธรรมวินัย ให้สมลักษณะกับการเป็นสมณะ

ครูฝึกครูหัด ไม่ว่าเราจะดำรงอาชีพแบบไหน ก็จะต้องมีครูฝึกหัดให้เสมอ
เราจะทำเองหรือว่าเป็นเองนั้นเป็นไปไม่ได้ ในเมื่อมีครูเป็นผู้ฝึกสอน
ให้เราได้ทำสิ่งนั้นสิ่งนี้เป็น ก็นั่นแหละคือครูที่มีพระคุณในอาชีพนั้นๆ

ครูแนะครูนำ ในเมื่อเราทำอะไรลงไปเป็นที่ขัดๆขวางๆผิดพลาดไม่ถูกต้อง
จะมีผู้รู้มาสะกิดบอกว่าทำอย่างนั้นไม่ถูก ทำอย่างนี้ไม่ถูกต้อง
และแนะนำให้ทำอย่างนั้นอย่างนี้ถึงจะถูกต้อง เมื่อเราปฏิบัติตามเขาจนถูกต้อง
ได้พอสมควรแล้ว ก็ควรระลึกถึงพระคุณผู้ที่ได้แนะนำนั้นด้วย
การไหว้ครูจึงไหว้ไปถึงครูแนะครูนำ คือผู้ที่บอกให้เราทำถูกนั่นเอง

ครูพักลักจำ อันนี้แหละสำคัญนักก็เพราะว่าเราไม่รู้หรือยังทำไม่เป็น
เมื่อไปได้รู้ได้เห็น คนอื่นเขาทำอย่างนั้นอย่างนี้ ให้เราได้รู้ได้เห็น
เมื่อได้ดูเขาทำ เห็นเขาทำเป็นที่พอใจเราหรือประทับใจเรา ก็จำแบบอย่างเขามากระทำบ้าง
จนกระทั่งได้ผล จึงถือว่าบุคคลนั้นก็เป็นครู ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้สอนเรา
ไม่ได้แนะนำเราก็ตาม เพียงแต่เราไปแอบลักขโมยจำเขามาทำบ้าง หรือว่าทำตามเขา
ก็จึงได้เรียกว่าครูพักลักจำ

ครูร้อง ครูรำ ครูมโนห์รา ครูหนัง ครูโขน ครูหนังตลุง ครูประดิษฐ์ ครูสังคีตดีดสีปี่ชวา
ครูระนาด ครูฆ้องกลองรำมนา ครูหมอ ครูยา ครูช่างต่างๆ
แม้กระทั่งช่างดอกไม้และบายสี ล้วนแล้วแต่ฝึกหัดให้การแนะนำมาด้วยกันทั้งนั้น

โดยเฉพาะเทพ หรือร่างทรงด้วยแล้ว จำเป็นอย่างยิ่ง ในเรื่องครูร้องครูรำบางทีก็เอยเอื้อนร้องส่งปี่พาทย์
แตร-มโหรี-หรือดนตรีต่างๆ ถึงจะเป็นเพลงหรือไม่เป็นเพลงก็ตาม ก็ยังถือว่าจำเขามาร้อง
หรือว่าร้องตามอย่างผู้อื่นเขาก็ได้ บางที ปี่พาทย์ มโหรี ดนตรีอื่นๆกำลังบรรเลงเพลงยั๊วะๆมันๆ เป็นที่สบอารมณ์
ก็ลุกขึ้นเต้นรำกันให้ยั๊วเยี้ี็ยไปหมด แล้วจะมีใครบ้างไหมที่จะปฏิเสธไม่ยอมรับในด้านครูร้องหรือครูรำ
หรือครูพักลักจำ ครูแนะครูนำก็เหมือนๆกัน

บายสีก็ยังต้องมีครู
แมัแต่ว่าจะเอาใบตองมาม้วนพับประดับด้วยดอกไม้ต่างๆก็ตาม ก็จะต้องมีครูสอนครูหัด
หรือครูพักลักจำ หรือเขาแนะเขานำมาให้ประดิษฐ์ได้
โดยที่ออกหัวคิดของตนเองบ้าง จำเขามาบ้าง จนกระทั่งเราทำได้ดีและสวยงาม
จะเป็นหมอยา หรืออาจารย์สัก ก็ตาม ก็จะต้องมีครูสอนครูแนะครูนำในการกระทำทุกๆอย่าง เราจะเป็นเอง
หรือทำได้เองนั้นไม่มีทางที่จะเป็นไปได้เลย

แม้แต่ช่างไม้ ช่างอิฐ ช่างปูน ช่างก่อสร้าง ช่างอ๊อกก็ตาม
แม้กระทั่งช่างแก้เครื่องยนต์ ซ่อมวิทยุโทรทัศน์ หรือ ซ่อมนาฬิกา นั่นก็ต้องมีครูอาจารย์ทั้งนั้น
จะบอกว่าฉันเป็นเอง ฉันไม่ได้หัดนั้นเป็นไปไม่ได้
บางคนที่มีปัญญา เพียงแค่ซื้อหนังสือเอามาเรียนเอง โดยที่ไม่ต้องให้ใครสอน นั่นก็ต้องมีครูอีกเช่นกัน
หนังสือเล่มที่เอามาอ่านนั่นแหละเป็นครู เพราะหนังสือเล่มนั้นจะต้องมีคนที่มีความรู้และความสามารถ
อยู่ในขั้นครูอาจารย์ จึงจะเขียนตำราบรรยายได้อย่างละเอียด จึงถือกันได้ว่าคนผู้นั้นก็เป็นครู
ถึงแม้จะไม่รู้จักตัวเขาก็ตาม เราก็จะต้องหมั่นเคารพกราบไหว้ ด้วยใจระลึกนึกถึง

และนอกจากนี้ก็ยังมีอีกมากมายจนนับไม่ถ้วน แม้กระทั่ง พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
บทบัญญัติ บทภาษิตต่างๆ รวมกระทั่งพระฤษีทั้ง ๑๐๘ พระองค์ เทพที่รักษาราศีของเรา
ตลอดไปจนกระทั่งแม่ซื้อในตอนเด็กๆ เราก็ต้องกราบไหว้บูชาในยามที่เราได้ทำพิธีไหว้ครู บูชาครู

การไหว้ครูดังกล่าวนี้ จะต้องกล่าวคำเชิญให้ทั่วถึงทั้ง ๑๖ ชั้นฟ้า ๑๕ ชั้นดิน และ ๑ ชั้นมนุษย์
เมื่อรวมกันแล้วจะได้ ๓๒ ชั้น ซึ่งเป็นที่อยู่ของปวงเทพผู้ศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย
แต่ละองค์แต่ละแห่งตามสถานที่ทั่วไป แม้กระทั่ง ท้าวชมพูทวีป เจ้ากรุงพาลี พระภูมิเจ้าที่ เจ้าที่เจ้าทาง
แม่ธรณี แม่คงคา แม่พระพาย แม่พระเพลิง แม่พระโพสพ พระอาทิตย์ พระจันทร์ พระพิรุฬ
กระทั่งผีเหย้าผีเรือน เราก็จะต้องบอกกล่าวสักการะเขาทั้งนั้นเขาจะได้ไม่คอยกีดขวางกลั่นแกล้ง
ในการกระทำต่างๆของเรา ไม่ว่าจะทำอะไรทุกอย่างก็จะลุล่วงไปด้วยดี เขาทั้งหลายก็จะช่วยอวยพร
ส่งเสริมในกิจการของเราให้มีความเจริญก้าวหน้างอกงามยิ่งๆขึ้นไป และความเป็นอยู่สุขสบาย
ก็จะเป็นกับเราเองและครอบครัว มีโชคลาภตลอดกาลตลอดไป

สำหรับศิษย์คนใดก็ตาม ที่ไม่เคารพหรือลบหลู่ครูบาอาจารย์ ไม่ว่าจะเป็นต่อหน้าก็ดี
ลับหลังก็ดี ด่าว่าครูอาจารย์ คนผู้นั้นมักไม่มีความเจริญ จะทำอะไรก็จะรู้สึกติดๆขัดๆ วิชาทั้งหลาย
ที่มีอยู่ในตัวก็จะเสื่อมถอยลงไป กลายเป็นคนหลงๆลืมๆ เพราะเทพไม่ประทาน พรสวรรค์ไม่มี
ในที่สุดก็ยากแค้นแสนเข็ญลำบากอย่างที่สุด จะหันหน้าไปพึ่งพาอาศัยใคร
ก็ไม่มีใครเขาใยดี เพราะเขารู้กันอยู่ว่า คนลืมตัว ลืมคุณของผู้ที่มีพระคุณมิหนำซ้ำยังลบหลู่อีกด้วย
ในเมื่อรู้อย่างนี้แล้ว เราก็จงกราบไหว้บูชาและเทิดทูนพระคุณของท่านเพื่อเป็นสิริมงคล
ลาภผลจะดลช่วย ร่ำรวย และมีความสุข ความเจริญตลอดทั้งครอบครัว.....

นำเสนอข้อมูลโดย....กุหลาบขาว....
(หนังสืออ้างอิง พิธีทำขวัญบายสีพิธีเทพ ของอาจารย์ ว. จีนประดิษฐ์)

http://www.maameu.ath.cx/forum/index.php?topic=6542.0

อนุโมทนาสาธุค่ะ