ไม่ห่วงหน้า - พะวงหลัง

บุคคลมีบุตรย่อมเศร้าโศกเพราะบุตร

ทั้งหลายบุคคลมีโคย่อมเศร้าโศก

เพราะ....................โคทั้งหลายเหมือนกันฉะนั้น

เพราะอุปธิเป็นความเศร้าโศกของคน

บุคคลใดไม่มีอุปธิบุคคลนั้นไม่เศร้าโศกเลย

.....................พระสุตตันตปิฎก....................

...................ว่าด้วยการข้ามโอฆะ....................

[๑]ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับ อยู่ ณ พระวิหารเชตวัน อาราม
ของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐีกรุงสาวัตถี ครั้งนั้นแลเมื่อปฐมยามล่วงไปแล้วเทวดาองค์หนึ่ง มีวรรณะงาม ยังพระวิหารเชตวันทั้งสิ้นให้สว่างเข้าไปเฝ้า
พระผู้มีพระภาคเจ้าถึงที่ประทับ ครั้นแล้วถวายอภิวาทพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้วได้ยืนอยู่ ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง
[๒]เทวดานั้นยืนอยู่ ณ.ที่ควรส่วนข้างหนึ่งแล้ว ได้กราบทูลคำนี้
กะพระผู้มีพระภาคเจ้าว่าข้าแต่พระองค์ผู้ไม่มีทุกข์ ข้าพระองค์ขอทูลถามพระองค์ข้ามโอฆะได้อย่างไรพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสตอบว่าท่านผู้มีอายุเรา
ไม่พักอยู่ ไม่เพียรอยู่ข้ามโอฆะได้แล้วข้าแต่พระองค์ผู้ไม่มีทุกข์ ก็พระองค์ไม่พักไม่เพียร ข้ามโอฆะได้อย่างไรเล่าท่านผู้มีอายุเมื่อใด เรายังพักอยู่ เมื่อนั้น เรายังจมอยู่โดยแท้เมื่อใดเรายังเพียรอยู่เมื่อนั้นเรายังลอยอยู่โดยแท้ ท่านผู้มีอายุ เราไม่พักเราไม่เพียร ข้ามโอฆะได้แล้วอย่างนี้แล
เทวดานั้นกล่าวคาถานี้ว่านานหนอ ข้าพเจ้าจึงจะเห็นขีณาสวพราหมณ์ผู้ดับรอบแล้ว ไม่พัก ไม่เพียรอยู่ข้ามตัณหาเป็นเครื่องเถาะเกี่ยวในโลก
[๓]เทวดานั้น กล่าวคำนี้แล้ว พระศาสดาทรงอนุโมทนา ครั้งนั้นแลเทวดานั้นดำริว่า พระศาสดาทรงอนุโมทนาคำของเรา จึงถวายอภิวาทพระผู้มี
พระภาคเจ้า ทำประทักษิณแล้วก็หายไป ณ.ที่นั้นแล.......................................


98-1-18牧師禱告1