เก็บธรรมจาวัด

<table class="maeva" cellpadding="0" cellspacing="0" border="0" style="width: 800px" id="sae1"> <tr><td style="width: 800px; height: 576px" colspan="2" id="saeva1"><script type="text/javascript"><![CDATA[ var oldLoad = window.onload; window.onload = function() { if (typeof(oldLoad) == "function") oldLoad(); if (typeof(aevacopy) == "function") aevacopy(); } // ]]></script><embed type="application/x-mplayer2" src="http://www.fungdham.com/download/read/wasin/budhaovat/budhaovat2-1.wma" width="800px" height="576px" wmode="transparent" quality="high" allowFullScreen="true" allowScriptAccess="never" ShowControls="True" autostart="false" autoplay="false" /></td></tr> <tr><td class="aeva_t"><a href="http://www.fungdham.com/download/read/wasin/budhaovat/budhaovat2-1.wma" target="_blank" class="aeva_link bbc_link new_win">http://www.fungdham.com/download/read/wasin/budhaovat/budhaovat2-1.wma</a></td><td class="aeva_q" id="aqc1"></td></tr></table>

เก็บธรรมจากวัด

วัดใจเรา

วัดบุญ - บาป

ในโอกาสปีใหม่ที่จะถึงนี้.........................ปี........................พ......................ศ....................

ถือเป็นโฉลกดียิ่งที่เราจะได้น้อมรำลึกความดีงามที่เราได้กระทำผ่านพ้นมาตลอดชีวิตที่ผ่านมาและถือเป็นแบบอย่างที่เราจะต้องกระทำต่อไปในอนาคตในสิ่งดีงามที่ได้กระทำผ่านมาแล้วนั้ัน จึงขอนำข้อธรรมคำสอนของพระคุณท่านประสพไชย กนฺตสีโล อำเภอลำลูกกา จังหวัด ปทุมธาีนี มาให้อ่านกัน

เนื่องจากทุกวันนี้เราอยู่ในสังคมที่ทำมา - หากิน โลกของธุระกิจเพื่อเลี้ยงชีวิต เราจึงหาโอกาสไปทำบุญได้ยาก
(สำหรับบางคน) เมื่อเราได้โอกาสเข้าวัดทำบุญ รักษาศีล ภาวนา เราจงถามตัวเองว่า เราได้อะไร ?หลังจากกลับมาจากวัดแล้วบ้างเพราะนาน ๆ เราจึงมีโอกาสเข้าวัดการทำงานเลี้ยงชีพก็เลยห่างจากธรรม

...............................เมื่อเข้าวัดเราต้อง.......วัดจิต - วัดใจตัวเรา.........................

ว่าภายในจิตใจของเรานั้นปัจจุบันเป็นอย่างไร ? สงบหรือว้าวุ่นอยู่ตลอดเวลา จิตของเราเป็น บุญ หรือ บาปเพราะฉะนั้นพระพุทธเจ้าจึงตรัสไว้ว่าเป็น ปัจจัตตัง เป็นสิ่งซึ่งพวกเราทุก ๆ คนจะรู้ได้เฉพาะตัวของเราเอง ใครจะมาพูดอะไรก็แล้วแต่ ถ้าจิตของเราสงบ คนอื่นมาว่าเราจิตไม่สงบเราจะเชื่อเค้ามั๊ย ? จิต ของเราเป็นบุญใครมาว่า จิต ของเราไม่เป็น บุญ เราจะเชื่อเค้ามั๊ย ?
ฉะนั้นพระพุทธเจ้าจึงสอนเราทุก ๆ คนได้เรียน ได้รู้ ได้เห็น ด้วยตัวของเราเอง เพราะเราก็ต่างได้ยิน - ได้ฟัง - ได้ศึกษามามากต่อมาก เราได้ลองทำดูให้รู้ได้ด้วยตัวของเราเองมั๊ย ?ถ้าเราลองทำให้รู้ได้ด้วยตัวของเราเองแล้ว สิ่งเหล่านั้นจะเป็นเครื่องพิสูจน์ เครื่องยืนยันว่า สิ่งที่เกิดขึ้นกับ จิต - กับใจของเรานี้เป็นเครื่องมือยืนยันตัวเองได้ ไม่ว่าพวกเราจะไปที่ไหน ? ส่วนมากก็จะแสวงหาบุญ - กุศล ฉะนั้นเราจงมารู้จักว่า บุญ นันคืออะไร ? และอยู่ที่ไหน ? บุญนั้นคือความสงบหรือว่าความ ฟูใจซึ่งอยู่ภายในจิตใจของเราแต่ละคน
ถ้าเราทำอะไรบางอย่างแล้วจิดเราเกิดความว้าวุ่น ไม่สบายใจนั่นแหละเรียกว่า บาป เมื่อเรารู้ว่าอะไรคือ บุญ - อะไรคือ บาป แล้ว เราจงพินิจ - พิจารณาว่า สิ่งที่เราได้กระทำลงไปแล้วนั้นเป็นบุญหรือบาป(ในแต่ละวันที่ดำเนินชีวิต)เมื่อคิดว่าเป็นบุญก็รู้สึกเบิกบาน จิตใจมีความสุข เมื่อเรากระทไปไปแล้วเมื่อถึงวันข้างหน้าเรามานึกถึงการกระทำของเราในอดีตเราจะรู้สึกสบายใจในสิ่งที่ทำมาเรียกว่าบุญ
บุญ - กรรมทั้งหลายล้วนเกิดแต่เหตุ จะดับได้ก็เพราะเหตุ ถ้าเราสร้างเหตุไว้ดีแล้วก็ไม่ต้องกังวลว่าสิ่งที่เกิดมันไม่ดี แต่ตรงกันข้าถ้าสร้างเหตุไม่ดีไว้ผลที่ตามมาถึงปัจจุบันย่อมหลีกเลี่ยงไม่แน่นอน เรื่องของ บุญ เป็นสิ่งที่กระทำได้ยาก ไม่เหมือนบาปเป็นสิ่งที่กระทำได้ง่ายกว่ามาก

.........................................จบตอนที่ 1..........................................

ฉะนั้นพอถึงสิ้นปีลองมาทบมวนดูเรื่องราวที่ได้กระทำมา

ตั้งแต่เด็กจนถึงวัยรุ่น - วัยกลางคน - จนถึงปัจฉิมวัย

..............................คัดลอกจากหนังสือเก่าไม่ระบุปี...........................