ตามรอยกรรม

<table class="maeva" cellpadding="0" cellspacing="0" border="0" style="width: 800px" id="sae1"> <tr><td style="width: 800px; height: 576px" colspan="2" id="saeva1"><script type="text/javascript"><![CDATA[ var oldLoad = window.onload; window.onload = function() { if (typeof(oldLoad) == "function") oldLoad(); if (typeof(aevacopy) == "function") aevacopy(); } // ]]></script><embed type="application/x-mplayer2" src="http://www.se-ed.com/ads/pr/sile/song/03.%20TracK%203.wma" width="800px" height="576px" wmode="transparent" quality="high" allowFullScreen="true" allowScriptAccess="never" ShowControls="True" autostart="false" autoplay="false" /></td></tr> <tr><td class="aeva_t"><a href="http://www.se-ed.com/ads/pr/sile/song/03.%20TracK%203.wma" target="_blank" class="aeva_link bbc_link new_win">http://www.se-ed.com/ads/pr/sile/song/03.%20TracK%203.wma</a></td><td class="aeva_q" id="aqc1"></td></tr></table>

(:88:)ภาพประกอบเนื้อหาเป็นฝีในมือ...........นู๋ (บางครั้ง)เองเจ้าค่า ยิ้ม

ธรรมเป็นเรื่องละเอียดสำคัญที่จิตแม้จะมีเหตุผลใดมาอ้างในการช่วยหรือไม่ยอม

ช่วยก็ตาม จิตเป็นอะไรในขณะนั้นเป็นกุศลหรืออกุศลถ้าเป็นอกุศลจะไม่ใช่เมตตาและ

อุเบกขา{การเห็นว่าสัตว์มีกรรมเป็นของ ๆ ตนจึงวางเฉย}ดังนั้นเราจะต้องเข้าใจเรื่อง

ของเมตตาและเรื่องอุเบกขาให้ถูกต้องว่าเป็นกุศล

พระพุทธเจ้าทรงแสดงว่าไม่ควรประมาทในกุศลทุก ๆ ประการแม้การให้ทานและการ

ช่วยเหลือประการอื่น ๆ ความเมตตาคือความหวังดีอยากให้ผู้อื่นมีความสุขโดยมีการ

ช่วยเหลือบุคคลอื่น เมื่อบุคคลอื่นต้องการความช่วยเหลือผู้ที่มั่นคงในการเจริญกุศล

ย่อมให้สมควรกับฐานะของตนเท่าที่จะช่วยได้หากไม่ช่วยเพราะอะไรด้วยจิตอะไรใน

ขณะนั้น.....แม้จะกล่าวว่าสัตว์มีกรรมเป็นของ ๆ ตนแต่จิตขณะนั้นเป็นอกุศลหรือกุศลเป็น

ความไม่อยากให้ตนลำบากหรือไม่อยากเสียเงินทองดังนั้นจึงไมได้อยู่ที่เหตุผลที่พูด

ขึ้นกล่าวอ้างแต่อยู่ที่ใจของบุคคลนั้นว่าคิดอย่างไรด้วยจิตประเภทไหนเพราะฉะนั้น

การวางเฉยที่เป็นอุเบกขาเพราะเห็นว่าสัตว์มีกรรมเป็นของ ๆ ตนนั้นไมได้หมายความว่า

จะไม่ช่วยแต่ช่วยเท่าที่จะช่วยได้เมื่อรู้ว่าสุดความสามารถของเราคือเราทำเต็มที่แล้ว

ก็วางเฉยด้วยปัญญาว่าเขาก็ต้องมีกรรมเป็นของ ๆ ตนเพราะเราทำสุดความสามารถ

แล้วเราช่วยเต็มที่แล้วจึงวางเฉยด้วยปัญญาและแม้บางเหตุการณ์ก็ไม่สามารถ

ช่วยได้เพราะสุดวิสัยที่เราจะช่วยแต่ต้องไม่ลืมครับว่าเพราะอะไร กุศลเป็นกุศล{อกุศล}

เป็น{อกุศล}ขออนุโมทนา