ผลบุญที่เห็นทันตา เรื่องราวของนาง ปุณณะทาสี ที่ถวายรำย่างไฟแด่พระพุทธเจ้า

ผลบุญ ที่เห็น ทันตา!?

ภาพประกอบจากอินเทอร์เนต
เป็นภาพนางสุชาดาครับ ไม่เกี่ยวกับเนื้อหาแต่ประการใด

วัน ก่อน ผมไปฟังการแสดงธรรมของ หลวงพ่อวิชัย เขมิโย วัดถ้ำผาจม อ.แม่สาย จ.เชียงราย ฟังแล้วเห็นว่าน่าจะนำมาให้แฟนๆ "คม ชัด ลึก" ได้อ่านกันบ้าง เพราะหน้าที่ที่ผมทำอยู่ทุกวันนี้

เกี่ยวข้องกับเรื่องของเงินๆ ทองๆ อยู่เสมอ และพอดีช่วงนี้เป็นช่วงการเข้าพรรษาด้วย ได้โอกาสอันดี วันนี้จึงขอนำเรื่องของ นางปุณณะทาสี ที่หลวงพ่อวิชัย เขมิโย แสดงธรรมไว้ มาเล่าสู่กันฟัง เพื่อเป็นประโยชน์แก่ท่านทั้งหลาย ดังนี้

ในสมัยของพุทธกาล เมื่อครั้งที่พระพุทธเจ้าประทับอยู่ที่วัดเชตวันวรวิหาร มี นางปุณณะทาสี เกิดมาในตระกูลยากไร้เข็ญใจ โตขึ้นมา จึงมาเป็นทาสรับใช้ เลี้ยงหมูให้ท่านเศรษฐี พระพุทธองค์เสด็จโคจรบิณฑบาตผ่านมาถึงสถานที่ที่นางเลี้ยงหมูเป็นประจำ และ นางปุณณะทาสี เห็นพระพุทธเจ้า นางมีจิตศรัทธาอยากจะใส่บาตรกับพระพุทธเจ้าสักครั้ง เพราะเกิดมาทุกข์ยากไร้เข็ญใจอยู่ทุกวันนี้ เพราะไม่เคยได้ทำบุญไว้อดีตชาติปางก่อน ชาตินี้จึงมีชีวิตที่ต้องเป็นคนใช้ให้เหนื่อยยากทุกวันคืน ก็ได้แต่คิดเท่านั้น เพราะว่าไม่มีทรัพย์ที่จะซื้ออาหารข้าวปลามาถวายใส่บาตร พระพุทธเจ้า

วันหนึ่งนางมีศรัทธาความเชื่อ ความเลื่อมใสมาก จึงตัดสินใจเอา รำที่เลี้ยงหมู มาผสมกับน้ำ เพื่อทำให้เป็นแผ่นบางๆ แล้วนำมาย่างไฟให้สุก ตั้งใจจะใส่บาตรพระพุทธองค์ให้ได้ในวันนี้ แต่ใจหนึ่งก็คิดว่า พระพุทธองค์ จะทรงรับทานของเราหรือเปล่า? เพราะของที่จะใส่บาตรนั้น ไม่ประณีตเหมือนของคนอื่น แต่นางก็มีจิตศรัทธาต่อ พระพุทธองค์ อย่างแรงกล้า เมื่อถึงเวลาโคจรบิณฑบาต พระพุทธเจ้า ก็เสด็จมาเหมือนทุกวัน นางปุณณะทาสี จึงนำเอารำที่ย่างไฟเตรียมไว้แล้ว ซ่อนไว้ในชายผ้า เพราะกลัวว่าถ้าถือไปแล้ว เมื่อ พระพุทธเจ้า เห็นขึ้นมา อาจจะไม่รับทานอาหารของตนเอง เพราะเป็นแค่ รำย่างไฟ เท่านั้น
แต่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าล่วงรู้วาระจิตของนาง จึงทรงประทับยืน รับเจตนาของนาง โดยเปิดฝาบาตรให้นางได้ถวายของที่นำมา เมื่อนางปุณณะทาสีใส่บาตรแล้ว พระพุทธองค์ให้พรว่า เอวัง โหตุๆ ขอความปรารถนาอย่างนี้ๆ จงสำเร็จแก่เธอเถิด

นางปรารถนาว่าด้วยผลทานที่ข้าพเจ้าถวายพระพุทธองค์ในวันนี้ จงดลบันดาลให้ข้าพเจ้าเกิดภพใดชาติใด ถ้ายังไม่ถึงพระนิพพานแล้วไซร้ ชื่อว่าความยากไร้เข็ญใจ ความไม่สมหวังในสิ่งที่ข้าพเจ้าปรารถนานั้น อย่าได้บังเกิดในชีวิตของข้าพเจ้าเลย

เมื่อ พระพุทธเจ้า ให้พรแล้ว ก็เสด็จจากไป แต่ นางปุณณะทาสี ยังไม่วางใจ กลัวว่าพระพุทธองค์จะไม่ฉันอาหารของเธอ จึงเดินตามไปดูห่างๆ แต่ พระพุทธเจ้า รู้วาระจิตของนาง และอยากให้ศรัทธาของนางมีมากขึ้น จึงไปประทับนั่งที่โคนต้นไม้ แล้วเปิดฝาบาตรทรงฉันรำข้าวย่างที่นางถวายมา นางปุณณะทาสีเห็นเช่นนั้น ก็มีความปีติดีใจมาก จึงเดินกลับมาที่เลี้ยงหมู แต่ยังไปไม่ถึงบ้านก็ถูกงูพิษกัดตาย!! แต่ด้วยจิตที่เลื่อมใส ดีใจต่อทานที่ตนเองถวายแล้ว พอดับจิตจากชาติที่เป็นมนุษย์ ก็ได้ไปเกิดเป็นเทวดาในสรวงสวรรค์เทวโลกทันที และมีบริวารมากถึงหนึ่งพัน แล้วลงมาเฝ้าพระพุทธองค์ พอ นางปุณณะทาสี เป็นเทวดา ก็มีรัศมีสว่างไสวไปทั่วบริเวณ วัดเชตวันวรวิหาร ภิกษุทั้งหลายเมื่อเห็นเช่นนั้นก็แปลกใจ จึงกราบทูลพระพุทธองค์ว่า นางเทวดาเมื่ออยู่ในโลกมนุษย์ได้ทำบุญอะไรไว้ จึงมีแสงสว่างและมีบริวารมากมายถึงปานนี้

ที่มา : โซนไอที หัวข้อที่ 50405