[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

บุคคลทั่วไป, คุณถูกห้ามตั้งกระทู้หรือส่งข้อความส่วนตัวในฟอรั่มนี้

Fuck Advertise !!

[Kimleng]

Tweet

.

เรื่องเล่าในอดีต - แร้งวัดสระเกศ

แร้งวัดสระเกศ กำลังคอยจะจิกกันซากศพ  สัปเหร่อต้องคอยยืนถือไม้ไล่
เพื่อให้ช่างภาพถ่ายภาพนี้

แร้งวัดสระเกศ

เมื่อสมัยต้นๆ รัชกาลที่ ๕ ที่วัดสระเกศเป็นแหล่งรวมของแร้งจำนวนมาก สาเหตุที่มันมาอยู่ที่วัดนี้ ก็เนื่องจากสมัยนั้น ทางคุกเอาศพนักโทษมาทิ้งที่วัดนี้เพื่อให้เป็นเหยื่อของแร้งกากิน

นอกจากศพของนักโทษแล้ว บางทีศพของคนยากจนซึ่งไม่มีญาติพี่น้อง หรือไม่สามารถจะเผาได้ ก็ถูกนำมาทิ้งไว้ให้แร้งกินเช่นเดียวกัน  

วัดสระเกศเป็นวัดที่อยู่ใกล้กับประตูผี ซึ่งเป็นประตูเมืองเพียงประตูเดียว ที่ให้เอาศพของคนที่ตายภายในกำแพงเมืองออกไปเผานอกเมืองตามธรรมเนียมประเพณีแต่โบราณ

ดังนั้น วัดสระเกศจึงเป็นวัดที่ใครๆ ก็พากันเอาศพมาทิ้งหรือมาไว้ที่วัดนี้ เพราะสะดวกในการไปมาในครั้งกระนั้นยิ่งกว่าวัดอื่นๆ

ความจริงที่วัดสระเกศ มีฝูงแร้งคอยกินซากศพคนมาตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ ๒ แล้ว เพราะครั้งนั้นได้เกิดอหิวาตกโรคหรือที่เรียกกันในสมัยนั้นว่า “โรคห่า” หรือ “ไข้ป่วงใหญ่” ขึ้นในกรุงเทพฯ และหัวเมืองใกล้เคียง  ปรากฏว่ามีคนตายเป็นจำนวนมาก  ตามพระราชพงศาวดารกล่าวว่า เพียง ๑๕ วันกว่าๆ เท่านั้น คนตายด้วยโรคนี้เป็นจำนวนถึง ๓ หมื่นคน ถึงขนาดศพที่เอาไปทิ้งไว้ในป่าช้า และศาลาดินวัดสระเกศ  วัดบางลำพู (วัดสังเวชฯ)  วัดบพิตรภิมุข  วัดปทุมคงคา  และวัดอื่นๆ อีกหลายวัด กองเป็นภูเขาเลากาจนศพก่ายกันเหมือนกองฟืน  แม้แต่ในแม่น้ำลำคลองก็เต็มไปด้วยซากศพจนใช้กินใช้อาบไม่ได้

โดยเฉพาะที่วัดสระเกศ เนื่องจากมีศพมากกว่าวัดอื่นๆ ไม่สามารถที่จะเผาและฝังได้ทันที จึงต้องขุดหลุมขนาดใหญ่ แล้วเอาศพทิ้งลงไปในหลุมสุมกันอยู่อย่างนั้น จนมีฝูงแร้งกาและหมามาลงมากินเป็นประจำ

มีเรื่องเล่าว่า แร้งที่มาลงกินศพที่วัดสระเกศตัวหนึ่ง เป็นแร้งที่อยู่ถึงเมืองพิจิตรโน่น  แร้งตัวนี้มีชื่อว่า “หงส์ทอง”  เป็นแร้งที่พระภิกษุเมืองพิจิตรรูปหนึ่งเลี้ยงไว้จนเชื่องตั้งแต่ยังเป็นลูกแร้ง  โดยพระภิกษุรูปนั้นได้เอาผ้าแดงผูกคอไว้เป็นเครื่องหมาย

สาเหตุที่ทราบว่าเป็นแร้งเมืองพิจิตร ก็เนื่องพระภิกษุรูปนั้นลงมากรุงเทพฯ ซึ่งการเดินทางในสมัยนั้นต้องมาทางเรือเป็นแรมเดือน ได้มาพบหงส์ทองของท่านกำลังจิกกินซากศพที่วัดสระเกศเข้าโดยบังเอิญ

[Kimleng]

.

เมื่อเกิดมีคนตายด้วยโรคนี้เป็นจำนวนมากเช่นนั้น ทำให้คนกลัวตายไปทั้งพระนคร  พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย จึงโปรดฯ ให้มีพระราชพิธีอาพาธพินาศเป็นการบำรุงขวัญราษฎรตามโบราณราชประเพณี  นอกจากนั้นพระองค์ยังโปรดฯ ให้เจ้าพนักงาน ซื้อปลาและสัตว์สองเท้าสี่เท้าที่มีผู้จะฆ่าซื้อขายในกรุงเทพฯ  มาทรงปล่อย และโปรดฯ ให้ประกาศห้ามฆ่าสัตว์ตัดชีวิต ให้อยู่แต่ในบ้านตลอดจนทรงปล่อยคนโทษที่ต้องเวรจำอยู่ในคุกตารางอีกด้วย

ในรัชกาลที่ ๓  รัชกาลที่ ๔  ก็เกิดอหิวาตกโรคในกรุงเทพฯ และหัวเมืองใกล้เคียง

และมาในสมัยรัชกาลที่ ๕   ได้เกิดอหิวาตกโรคหลายครั้ง  ครั้งแรกสุดก็คือเมื่อปีระกา พ.ศ. ๒๔๑๖  คือหลังจากที่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เสด็จขึ้นครองราชย์ใหม่ๆ ครั้นถึง พ.ศ. ๒๔๒๔,  พ.ศ. ๒๔๓๔  และ พ.ศ. ๒๔๔๓ ก็เกิดระบาดใหญ่อีก

โดยเฉพาะการระบาดสองครั้งหลัง ในหนังสือ “MCFARLAND OF SIAM”  แต่งโดย BERTHA BLOUNT MCFARLAND กล่าวว่า  เมื่อ พ.ศ. ๒๔๓๔  เป็นปีที่มีอหิวาตกโรคระบาดร้ายแรงที่สุดคราวหนึ่ง  ปรากฏว่ามีคนตายหลายหมื่นคน และ พ.ศ. ๒๔๔๓  ก็ได้เกิดอหิวาตกโรคในกรุงเทพฯ อีกครั้งหนึ่ง  ปรากฏว่า มีคนตายหลายพันคน จนแม่น้ำเจ้าพระยามีซากศพคนตายลอยเต็มไปหมด

ทุกครั้งที่เกิดโรคระบาด ก็ไม่สามารถที่จะจัดการฝังหรือเผาซากศพได้ทัน  ดังนั้น ซากศพดังกล่าว จึงเป็นเหยื่อของแร้งกาตลอดมา และโดยเฉพาะทำให้แร้งวัดสระเกศมีส่วนได้กินซากศพเหล่านี้ด้วย

จากการบอกเล่าของหลวงปู่เทียน  อดีตเจ้าอาวาสวัดโบสถ์ ปทุมธานี ได้ความว่า  เมื่อสมัยรัชกาลที่ ๕ ท่านคุ้นเคยกับสมเด็จพระสังฆราชวัดสระเกศ  ตั้งแต่ยังเป็น “มหาอยู่”  ท่านมาที่วัดนี้บ่อย เพราะต้องเอาพระและเณรมาฝากเรียนพระปริยัติธรรมที่วัดนี้  ท่านยังเห็นแร้งวัดสระเกศเป็นฝูงๆ ลงกินศพอย่างเอร็ดอร่อยอยู่เลย

หลวงปู่เทียนเล่าถึงสภาพที่ทิ้งศพให้แร้งกินในวัดสระเกศว่า มีบริเวณล้อมรอบเหมือนเป็นบ่อ  ศพจะถูกตัดเป็นชิ้นๆ  โยนให้แร้งแย่งกันกิน  จนเหลือแต่กระดูกขาวโพลนไปหมด ต่อจากนั้นสัปเหร่อจึงจะเอากระดูกไปเผาหรือฝังอีกทีหนึ่ง  แต่กว่าสัปเหร่อจะเอากระดูกไปเผาหรือฝังได้ก็ตั้งหลายวัน  ดังนั้น เศษเนื้อคนที่ติดกระดูกจึงส่งกลิ่นเหม็นตลบอบอวนไปทั่วบริเวณ

ส่วนแร้งเมื่อกินอิ่มหนำสำราญดีแล้ว ก็จะบินขึ้นไปจับเจ่าอยู่บนต้นไม้ใกล้ๆ กับที่ทิ้งศพแล้วก็ปล่อยมูลลงมาขาวโพลนไปทั่วโคนต้น

[Kimleng]

.

เรื่องเล่าในอดีต - แร้งวัดสระเกศ

เรื่องแร้งวัดสระเกศนี้  จากในหนังสือนาวิกะศาสตร์เรื่อง “ฝรั่งเศส-สยาม ร.ศ. ๑๑๒”  ซึ่งเป็นรายงานของเรือเอก หลุยส์ ดารติช ดูฟูรเนต์  ผู้บังคับการเรือโคเมตของฝรั่งเศสที่เดินทางเข้ามากรุงเทพฯ ระหว่างเกิดกรณีพิพาทเรื่องดินแดนทางฝั่งซ้ายของแม่น้ำโขง  แล้วผู้นำเที่ยวได้พามาที่วัดสระเกศ ได้บรรยายถึงสภาพของแร้งวัดสระเกศและสถานที่ทิ้งศพไว้ว่า

เมื่อได้เห็นและได้กลิ่นซากศพ ภาพนกอันน่าเกลียด ซึ่งกำลังเกาะอยู่บนหลังคาวัดผุๆ พังๆ เพื่อคอยอาหารของมัน  และได้ฟังคำอธิบายจากพระภิกษุรูปร่างพิลึกน่ากลัว ในบริเวณอันน่าสลดใจนี้  ก็ได้ทำให้เกิดความอึดอัดใจเสมือนฝันร้าย และกล่าวว่าสภาพที่นี้เป็นนรกอเวจีส่วนหนึ่ง  ซึ่งเป็นบริเวณที่ประหลาดที่สุดของกรุงเทพฯ

เรือเอก หลุยส์  ดารติช  ดูฟูรเนต์  ยังได้ระบายความรู้สึกในเรื่องการทิ้งศพให้แร้งกินว่า กรุงเทพฯ มีทั้งอาระธรรมสมัยเก่ากับอารยะธรรมสมัยใหม่ควบคู่กันไป  เพราะกรุงเทพฯ สมัยนั้น มีไฟฟ้าใช้แล้ว ตามถนนสายต่างๆ มีรถรางไฟฟ้าวิ่ง มีสายโทรเลข โทรศัพท์ระเกะระกะทั่วๆ ไป  มีเรือจอดในแม่น้ำ  มีโรงทหารแบบยุโรป และใช้ปืนเล็กแบบใหม่สุด  แม้แต่รถไฟก็มีวิ่ง  ซึ่งสิ่งเหล่านี้เป็นความเจริญแบบใหม่ที่ไทยนำมาใช้  แต่ก็ยังมีความรู้สึกนึกคิด จารีตประเพณีโบราณระคนปนอยู่ด้วย เช่น การทิ้งซากศพให้แร้งกิน เป็นต้น

[Kimleng]

.

มีเรื่องเล่าเกี่ยวกับซากศพที่วัดสระเกศในสมัยนั้นว่า พระท่านชอบใช้เป็นสถานที่ปลงอนิจจัง แม้แต่สมเด็จพระสังฆราชป๋าวัดโพธิ์  เมื่อสมัยเป็นเณร ก็เคยมาปลงที่นี่  โดยสมเด็จพระวันรัต เผื่อน  พระอาจารย์ นำมาพร้อมกับลูกศิษย์อื่นๆ อีก ๒ – ๓ องค์  เพื่อจะให้เห็นว่า คนเราเมื่อยังมีชีวิตอยู่มียศถาบรรดาศักดิ์  เป็นผู้ดีเข็ญใจอย่างไรก็ตาม แต่พอตายแล้วก็เน่าเปื่อยส่งกลิ่นเหม็นเหมือนกันหมด

สำหรับศพรายที่สมเด็จพระวันรัต เผื่อน  นำสมเด็จพระสังฆราชวัดโพธิ์ไปปลงอนิจจัง ปรากฏว่า เป็นศพผู้หญิงสาวสวยคนหนึ่งในสมัยนั้น  สมเด็จพระวันรัต เผื่อน อนุญาตให้เณรทุกองค์ไปกอดจูบลูบคลำศพผู้หญิงสาวคนนั้นได้ แต่ก็ไม่มีท่านใดทำ!

เนื่องจากแร้งเป็นนกที่กินซากศพสัตว์และคน  คนไทยจึงถือว่าแร้งเป็นนกอัปมงคล  ถ้าบินมาเกาะต้นไม้ภายในบริเวณบ้านหรือหลังคาบ้านถือกันว่าไม่ดี  แต่บางท่านก็ไม่ถือ มีเรื่องเล่ากันว่า มีแร้งวัดสระเกศตัวหนึ่งบันไปเกาะหลังคากุฏิพระมหาอยู่วัดสระเกศ  ท่านก็บอกกับใครๆ ว่าดี  ท่านจะได้เป็นใหญ่เป็นโต  แล้วท่านก็ได้เป็นสมเด็จพระสังฆราชในที่สุด

อีกเรื่องหนึ่ง แร้งมาจากไหนไม่ทราบ  บินมาเกาะหลังคาบ้านเจ้าพระยาธรรมาฯ (ปัจจุบันเป็นสำนักงานการพลังงานแห่งชาติ)  ยศเส  แม่ครัวได้กล่าวต้อนรับเป็นใจความว่าพญาหงส์ทองบินมาเกาะหลังคาบ้าน ท่านจะได้ดียิ่งๆ ขึ้นไปอีก  เจ้าพระยาธรรมาฯ จึงให้เงิน ๘๐ บาท เป็นรางวัล

เมื่อตอนสงครามโลกครั้งที่ ๒  แถวหน้าวัดลาด  จังหวัดเพชรบุรี  สมัยนั้นมีกองขยะอยู่ข้างวัด  ปรากฏว่ามีฝูงแร้งลงมากินซากสุนัข  ซึ่งมีผู้เอามาทิ้งไว้เป็นประจำ แร้งดังกล่าวเชื่องมาก ขนาดเข้าไปใกล้ๆ ก็ไม่หนี  ถึงกับต้องใช้หนังสติ๊กยิงแต่ก็ไม่ทำให้มันเกิดความสะดุ้งสะเทือนอย่างใด  มันก็คงตั้งหน้าตั้งตาจิกทึ้งอาหารของมันเหมือนปกติ  

เท่าที่สังเกต ตัวหัวหน้าจะมีลักษณะ ที่หัวและคอเป็นสีแดงเหมือนคนหัวล้าน พอตัวหัวหน้าบินลงมา พวกตัวอื่นๆ ก็จะพากันหยุดกิน ปล่อยให้ตัวหัวหน้าลากเอาไส้ออกมากินก่อน พอตัวหัวหน้ากินอิ่มดีแล้วมันก็จะบินไปทันที ปล่อยให้ตัวลูกน้องจิกกินกันตามสบาย


อ้างอิง : แร้งวัดสระเกศ, เทพชู  ทับทอง   หนังสือกรุงรัตนโกสินทร์ เมื่อ ๒๐๐ ปี  

[หมีงงในพงหญ้า]

เหยื่อแร้งต้องวัดสระเกศ ถ้าเปรตต้องวัดสุทัศน์

[คำค้น:]

กระโดดไป: เลือกหัวข้อ: ----------------------------- จากใจถึงใจ ----------------------------- => หน้าบ้าน สุขใจ ===> สุขใจ ป่าวประกาศ (ข้อความจากทีมงาน) ===> สุขใจ เสนอแนะ (ข้อความจากสมาชิก) ===> สุขใจ ให้ละเลง (มุมทดสอบบอร์ด) ----------------------------- สุขใจในธรรม ----------------------------- => พุทธประวัติ - ประวัติพระสาวก ===> พุทธประวัติ แห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ===> ประวิติพระอรหันต์ พระสาวก ในสมัยพุทธกาล ===> ประวัติพระผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ในยุคปัจจุบัน ===> นิทาน - ชาดก =====> ชาดก พระเจ้า 500 ชาติ => ธรรมะทั่วไป ธารธรรม - ธรรมทาน ===> ธรรมะจากพระอาจารย์ ===> เกร็ดครูบาอาจารย์ => ห้องวิปัสสนา - มหาสติปัฏฐาน 4 => สมถภาวนา - อภิญญาจิต => จิตอาสา - พุทธศาสนาเพื่อสังคม => เสียงธรรมเทศนา - เอกสารธรรม - วีดีโอ ===> เอกสารธรรม ===> เสียงธรรมเทศนา =====> ธรรมะจาก สมเด็จโต =====> ธรรมะจาก หลวงปู่มั่น =====> เสียงบทสวดมนต์ =====> เพลงสวดมนต์ =====> เพลงเพื่อจิตสำนึก แด่บุพการี =====> ธรรมะ มิวสิค (เพลงธรรมทั่วไป) ===> ห้อง วีดีโอ => เกร็ดศาสนา => กฏแห่งกรรม - ท่องไตรภูมิ => ไขปัญหาโลก ธรรม และความรัก => บทสวด - คัมภีร์ คาถา - วิชา อาคม => พุทธวัจนะ - ภาษิตธรรม ===> พุทธวัจนะ ในธรรมบท ===> พุทธศาสนสุภาษิต ===> คำทำนายภัยพิบัติที่จะเกิด ===> รวมข่าวภัยพิบัติ ทั้งในอดีต และปัจจุบัน ===> รู้ เพื่อ รอด (การเตรียมการ) => ห้องประชาสัมพันธ์ ทั้งทางโลก และทางธรรม ===> ฐานข้อมูล มูลนิธิต่าง ๆ ในประเทศไทย (Donation Exchange Center) ----------------------------- วิทยาศาสตร์ทางจิต เรื่องลี้ลับ ----------------------------- => วิทยาศาสตร์ - จักรวาล - การค้นพบ ===> เรื่องราว จากนอกโลก =====> ประสบการณ์เกี่ยวกับ UFO =====> หลักฐาน และ การพิสูจน์ยูเอฟโอ =====> คลิปวีดีโอ ยูเอฟโอ => ไขตำนาน - ประวัติศาสตร์ - การค้นพบ อารยธรรม => เรื่องแปลก - ประสบการณ์ทางจิต - เรื่องลึกลับ ===> ร้อยภูติ พันวิญญาณ =====> ประสบการณ์ ผี ๆ =======> เรื่องเล่าในรั้วมหาลัย =====> ประวัติ ต้นกำเนิด ตำนานผี ===> ดูดวง ทำนายทายทัก ===> ไดอะล็อก คือ ดอกอะไร - พลังไดอะล็อก (Dialogue) ===> กระบวนการ NEW AGE => เครื่องราง ของขลัง พุทธคุณ ----------------------------- นั่งเล่นหลังสวน ----------------------------- => สุขใจ จิบกาแฟ => สุขใจ ร้านน้ำชา => สุขใจ ห้องสมุด ===> สุขใจ หนังสือแนะนำ ===> สุขใจ คลังความรู้ลวงโลก ===> สยาม ในอดีต => สุขใจ ใต้เงาไม้ => สุขใจ ตลาดสด => สุขใจ อนามัย => สุขใจ ไปเที่ยว => สุขใจ ในครัว ===> เกร็ดความรู้ งานบ้าน งานครัว => สุขใจ ไปรษณีย์ => สุขใจ สวนสนุก ===> ลานกว้าง (มุมดูคลิป) ===> เวที จำอวด (จำอวดหน้าม่าน) ===> หนังกลางแปลง (ดูหนัง รีวิวหนัง) ===> หน้าเวที (มุมฟังเพลง) =====> เพลงไทยเดิม ===> แผงลอยริมทาง (รวมคลิปโฆษณาโดน ๆ)