รวมเด็ดสะเก็ดกลอน{เพื่อนซี้}

สักวา ป้า แป๋ม มาแล้วเหรอ ?

น้องนั่งเจ๋อคอย พี่ แป๋ม ที่นี่หนา

เขียนกลอนไปน้ำตาไหลน่ะพี่ยา

น้องแทบ{บ้า}ไม่เห็นพี่ที่ {สุขใจ}

มีคนเดียวในโลกนี้

เป็น{เพื่อนซี้}ของฉันนั่นแหละหนา

แม้ใครอื่น{เจ๋อ}มาอ้อนจำนรรย์จา

ฉันไม่กล้าตอบเขาเพราะเศร้าใจ

เดินท่องโลกโดดเดี่ยวไม่เปลี่ยว{จิต}

ไปไกลริบปราศจากคนรู้จัก

ถือดาบเดียวโฉบเฉี่ยวไปในยุทธจักร

คนไม่ทัก - ไม่มีใครรู้จัก{บางครั้ง}เอย

ทุกสิ่งอย่างบนโลกนี้ล้วนปรวนแปร

ไม่แน่แท้{พลันคิดได้}เข้าใจหนอ

คิดแล้วเศร้าจน{บางครั้ง}เกิดบ้าบอ

ถึงบาง{อ้อ}จึงเข้าใจไม่จีรัง

ร่ำสุราแล้ว{ชมจันทร์}สักพันจอก

ไม่วอกแวกนึกถึงเรื่องแต่หนหลัง

นึก นึก ไปให้กลัดกลุ้มพลันวัล

เพราะฉะนั้นอยู่คนเดียว - เดี๋ยวรู้เอง

อนิจจาอยู่คนเดียวเปลี่ยว{ดวงจิต}

หากไม่คิดจะเอา{ธรรม}มาค้ำหนุน

อยู่บนโลกต่อไปก็ป่วยการน่ะ{แม่คุณ}

แสนสุดกลุ้มหา{ทางออกไม่ได้}ควรจากไป

เรื่องแม่ตายยังคอย{หลอกหลอน}อยู่เสมอ

ยามนิ่งเผลอกลับมาหลอน{นอนไม่หลับ}

ชัดยานอนหลับเข้าไปก็ไม่{ม้วย}

{บางครั้ง}ร่ำสุราอย่าง{งง - งวย}เป็นเพราะ

ด้วยความ{อาดูร}ไม่เคยหายไปจากใจ

สักวา {สุขใจ} นี้มีแต่เพื่อน

ซึ่งคอยเอื้อ - คอยอาทร เล่นซ่อนหา

เดี๋ยวคนโน้นไป - คนนี้{วิ่งรี่}มา

ในไม่ช้า{สุขใจ}เว็ปใหญ่จริง

สักวา ใช้{ธรรมะ} ชะโลมจิต

เพ่งพินิจจิตต้องมอง{แก่นสาร}

อยู่{สุขใจ}มาแล้วก็แสนนาน

ไม่ย้อนถาม{วันวาน}ที่ผ่านเลย

ถามแก่นสาร - มีหรือไม่ที่ไหน{พี่}

แต่ที่นี่หามีไม่ที่แก่นสาร

อยู่ทำไมต่อไปอีก - นาน - นาน

กาลเวลาผ่านพ้นพิสูจน์คน

450 กระทู้คงพอแล้ว

ทว่าแล้วเคย POST มากว่านี้อีกหนักหนา

4,000 กระทู้กว่าที่ผ่านมา

ย่อมแน่ว่า{เจ้าบางครั้ง}ตั้งใจจริง

กล่าวทิ้งท้าย{อาวรณ์}ในตอนนี้

ขอลาที {สุขใจ} ทำไมหนา

มีบางสิ่งไม่เข้าท่าที่ผ่านมา

จำต้องลา{สุขใจ}ไปนิรันดร์

ขอจารึกหมึกลงคงเอาไว้

เป็น{เพื่อนใจ}มิ่งมิตรยามคิดถึง

ถึงตัวไกลใจ - ไม่ห่างพลาง{คนึง}

สลักตรึงในดวงจิตนิจนิรันดร์

มีหลายสิ่งต้องทำในตอนนี้

จะมัวชี้ที่{สุขใจ}กระไรหนา

สิ่งควร{ทำ}ไม่ได้ทำนานแล้วนา

ถ้าเกิดว่าไม่{ตัดใจ}ในทันที

ทั้ง รูป รส กลิ่น เสียง สำเนียง{เสนาะ}

จะทำเปราะทั้งกายใจไม่วายหนี

POST ทุกครั้งได้นำมาสิ่งดี {ดี}

ทั้ง{กระพลี้}เปลือก - แก่นแน่นจริง{จริง}

ถึงเวลาวางมือเว็ป{สุขใจ}

ไปก่อตั้งพรรค{มาร}ใหม่ใช่แล้วหนอ

ก่อไว้ตั้งนานแล้ว - รอ - แล้ว - รอ

ไม่ได้ จร -ระ - รี จาก - สุขใจ - ไปพรรค{มาร}

อาณาจักรแห่ง.......ธรรมที่.........{สุขใจ}

สว่างใส - ด้วยแสง - สี - {กวีศีลป์}

แต่ง - แต้ม - เติม{ธรรม}ล้ำค่าเป็นอาจิน

แม้กายม้วยสิ้น{กวีธรรม}อยู่ค้ำปฐพี................

ธรรม คือ {ธรรม} นำมาชำระ{จิต}

วันละนิด - วันละ - หน่อย - ค่อย - เสาะ - หา

อยากงามล้ำด้วย{ธรรม}สมดั่งจินตนา

ต้องศึกษา{พระธรรม}ผ่องอำไพ............

ถ้าอยากเป็นคนเก่งอย่าง........{โกวเล้ง}

ต้องจัดเจนเรื่อง{ธรรม}อันดับหนึ่ง

จากนั้นจึงฝึกขั้นต่อไปใน........{ครั้งหลัง}

ฝึก ฝึก ไปดั่ง{กระบี่}คมเฉียบจัง

{ตวัด}ฟันเพียงกระบี่เดียว{มาร}เสียวทรวง

พุทธองค์ทรงตรัสไว้

{ธรรม}อยู่ในใจไม่ไปไหน

{ธรรม}คือ ............ธรรม...........ประดับใน{ดวงใจ}

ที่แน่.......ไซ้........ทุกอย่างบนโลกนี้ไม่จีรัง

{ปรัชญา}หลายแนวทาง{สาน}ความคิด

ไม่ยึดติดกับสิ่งใดให้{โง่ขม}

อีกทั้งทุกสิ่ง - ทุกอย่างไม่น่าชม

โอ้ โลก กลม กลม โลก เบี้ยว เบี้ยว เสียวจริง จริง

<a href="http://www.youtube.com/v/AgvOGIpi0wI?fs=1&amp;hl=en_US" target="_blank">http://www.youtube.com/v/AgvOGIpi0wI?fs=1&amp;hl=en_US</a>

<a href="http://www.buzzidea.tv/Newplayer/buzzideaplayer.swf?id=982&username=Guest" target="_blank">http://www.buzzidea.tv/Newplayer/buzzideaplayer.swf?id=982&username=Guest</a>