ภัยจากความเสน่หา

ภัยจากความเสน่หา

ในอดีตกาล ครั้งพระเจ้าพรหมทัตเสวยราชสมบัติอยู่ในกรุงพาราณสี
พระโพธิสัตว์ถือกำเนิดในตระกูลเศรษฐี มีแม่โคนมหลายพันตัว
ซึ่งโคบาลนำไปเลี้ยงไว้ในป่าแห่งหนึ่งในฤดูข้าวกล้า
ครั้งนั้นนายโคบาลนำน้ำนมโคมาให้ เมื่อเศรษฐีเห็นน้ำนมโคใสผิดปกติจึงถามถึงสาเหตุ
นายโคบาลเล่าว่าพวกแม่โคนมกลัวราชสีห์ตัวหนึ่ง ซึ่งอยู่ในบริเวณป่าใกล้ๆ ทำให้ซูบผอมผิดปกติ
พระโพธิสัตว์ถามว่าราชสีห์นั้นมีความสนิทสนมกับสัตว์ประเภทใด
ก็ได้รับคำตอบว่าสนิทสนมกับแม่เนื้อตัวหนึ่ง จึงสั่งให้จับแม่เนื้อตัวนั้นทายาพิษทั่วร่างให้แห้ง
แล้วทาซ้ำๆ อีก ให้ขังแม่เนื้อไว้ ๒ - ๓ วันแล้วจึงค่อยปล่อยแม่เนื้อนั้นไป
พอปล่อยแม่เนื้อไปไม่ทันใดราชสีห์ก็รีบมาคลอเคลีย
และเลียที่ร่างของแม่เนื้อด้วยความเสน่หา และสิ้นชีวิตลงในเวลาต่อมา

เมื่อเศรษฐีโพธิสัตว์ทราบเหตุนั้นแล้ว
จึงได้กล่าวเป็นสุภาษิตออกมาว่า

"บุคคลไม่ควรไว้วางใจในผู้ที่ยังไม่คุ้นเคยกัน
แม้ผู้ที่คุ้นเคยกันแล้ว ก็ไม่ควรไว้วางใจ
ภัยย่อมมาจากผู้ที่คุ้นเคยกัน
เหมือนภัยของราชสีห์เกิดจากแม่เนื้อ ฉะนั้น"

จบ อรรถกถาวิสสาสโภชนชาดกที่ ๓ เอกนิบาต ลิตตวรรค ข้อ ๙๓
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เอกนิบาตชาดก เล่ม ๓ ภาค ๒