อุบัติเหตุรถตู้ 9 ศพสุดสะเทือนขวัญ ได้ให้บทเรียนสำคัญกับคนไทยว่า...1. อย่าขับรถเร็ว อย่าขับรถประมาท
2.เยาวชนอายุต่ำกว่า 18 ปีไม่ควรขับรถ ยิ่งไม่มีใบขับขี่ ยิ่งห้ามขับ
3. อย่าให้คนไม่มีใบขับขี่ยืมรถ เพราะถ้าเขาทำผิด คุณเองก็ผิดด้วย
4. บางเรื่องเมื่อเล่าต่อๆ กันไปสักพักจะมีการเสริม เติม แต่ง ผนวกจินตนการส่วนบุคคลให้ดูเวอร์ จนแทบจะกลายเป็นมหากาพย์แฟนตาซี
แต่ความจริงที่เราทุกคนต้องรู้คือ “ไม่มีใครรู้ความจริง” และการอ้าง “คนวงใน” ก็เป็นแค่นามสมมติ ซึ่งเชื่ออะไรไม่ได้
และ “มักมีคนทำตัวรู้จริง ประหนึ่งอยู่ในสถานการณ์ื ทั้งที่ฟังมาจากคนอื่นอีกที” เสมอ
5. กับบางเรื่องคนที่น่านับถือที่สุด ไม่ใช่คนที่แสดงความเห็นอย่างเกรี้ยวกราดที่สุด
แต่เป็นคนที่ไม่พูดอะไร จนกว่าทุกอย่างจะกระจ่างแจ้งว่าอะไรผิดใช่ หรือ ไม่ใช่ แล้วจึงพูด
6. คุณไม่มีทางรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตคุณ ดังนั้นจงทำทุกวันของคุณให้ดีที่สุด และควรมอบสิ่งดีๆ ให้คนที่คุณรักให้มากที่สุด
เพราะไม่แน่คุณอาจจะได้เจอเขาเป็นครั้งสุดท้าย อย่าทำอะไรที่จะทำให้คุณต้อง เสียใจภายหลัง บางอย่างมันย้อนกลับไปแก้ไขไม่ได้จริงๆ…
7. ไม่มีใครหนีความจริงได้
8. ข้อคิด 7 ข้อที่คุณอ่านมาทั้งหมดคือ “เรื่องเบสิคๆ ที่ทุกคนรู้อยู่แล้ว” เป็น ที่พ่อแม่สอนเรามาตั้งแต่เด็ก ไปโรงเรียนอาจารย์ก็สอน
วิชาจริยธรรม วิชาพุทธศาสนาก็มีบอก เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นนับครั้งไม่ถ้วนกับสังคมไทย และ เชื่อว่าช่วงนี้หลายคนจะจดจำทั้ง 7 ข้อนี้ได้ขึ้นใจ
9. จนเมื่อเวลาผ่านไป เมื่อกระแสเรื่องนี้จางหาย ข้อคิดทั้งหมดจะเริ่มเลือนหายไปจากใจคนไทย เพราะ “มันไม่ใช่ของใหม่ที่ต้องเห่อ”
เพราะ “มันไม่ตามกระแส” และเพราะ “มันก็แค่เรื่องเก่าๆ” นิสัยเราชอบเห่อ ชอบแห่ตามเรื่องโน่นเรื่องนี้ไปวันๆ สิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเพียง
“บทเรียนอายุสั้น” (ขีดเส้นใต้สิบห้าล้านเส้น) จนเมื่อเกิดเรื่องอีกครั้ง เราก็จะกลับมาสำนึก มาได้ข้อคิดกันใหม่
เพราะเราเป็นพวกเจ็บ ก็รักษา แต่รักษาเสร็จ แล้วไม่จำ มันก็เลยต้องวนเวียนกับความเจ็บนั้น
เป็นวงจรอุบาทว์ซึ่งจะอยู่คู่สังคมไทยตลอดไป ตลอดกาล ชั่วกาลนาน…
ขอให้คดีถูกคลี่คลายอย่างยุติธรรม
ขอไว้อาลัยกับผู้เสียชีวิตทุกท่าน ขอให้ดวงวิญญาณจงสู่สุขคติ
และขอให้สังคมไทยรู้จักเจ็บ รู้จักรักษา และรู้จักจำเสียที
สาธุ….