พระอนุวัตราชนิยม

<table class="maeva" cellpadding="0" cellspacing="0" border="0" style="width: 800px" id="sae1"> <tr><td style="width: 800px; height: 64px" colspan="2" id="saeva1"><script type="text/javascript"><![CDATA[ var oldLoad = window.onload; window.onload = function() { if (typeof(oldLoad) == "function") oldLoad(); if (typeof(aevacopy) == "function") aevacopy(); } // ]]></script><embed type="application/x-shockwave-flash" src="http://www.flash-mp3-player.net/medias/player_mp3_maxi.swf?mp3=http://www.fungdham.com/download/song/allhits/29.mp3&width=250&showstop=1&showinfo=1&showvolume=1&volumewidth=35&sliderovercolor=ff0000&buttonovercolor=ff0000" width="800px" height="64px" wmode="transparent" quality="high" allowFullScreen="true" allowScriptAccess="never" pluginspage="http://www.macromedia.com/go/getflashplayer" autoplay="false" autostart="false" /></td></tr> <tr><td class="aeva_t"><a href="http://www.fungdham.com/download/song/allhits/29.mp3" target="_blank" class="aeva_link bbc_link new_win">http://www.fungdham.com/download/song/allhits/29.mp3</a></td><td class="aeva_q" id="aqc1"></td></tr></table>

พ่อปู่เจ้ายี่กอฮง ท่านผู้นี้ เดิมมีบรรดาศักดิ์เป็น รองหัวหมื่น พระอนุวัฒน์ราชนิยม (ฮง เตชะวนิช)
ท่านเป็นลูกจีนที่เกิดในเมืองไทย เมื่อปี 2392 เป็นบุตรนายเกีย กับ นางเกิด ชาวไทย
เมื่อยี่กอฮงถือกำเนิดมานั้น นายเกียผู้เป็นบิดาได้ตั้งหลักฐาน อยู่ในพระนคร โดยเปิดร้านค้า ขายผ้าอยู่ที่หัวมุมสี่กั๊กเสาชิงช้า ด้านถนนบำรุงเมือง แต่พออายุได้ประมาณ 7 ขวบ บิดาถึงแก่กรรม ญาติฝ่ายบิดาที่เป็นคนจีนจึงรับกลับ ไปอยู่ที่เมืองจีน จนกระทั่งอายุได้ 16 ปี จึงกลับมายัง ประเทศไทย และก็ไม่ได้กลับไปเมืองจีนอีกเลย แต่ก็ปรากฏว่า ตอนนั้นนางเกิดผู้มารดาได้ถึงแก่กรรมไปแล้ว ท่านจึงต้องอาศัยอยู่กับญาติชาวจีนช่วยประกอบกิจการต่าง ๆ จนอายุได้ 30 ปี จึงขึ้นไปทำการค้าที่เชียงใหม่ และแต่งงานกับบุตรีของคหบดีบ้านสัน ป่าข่อย นามว่านางสาวเจียน กิจเฟื่องฟู
(นางอนุวัฒน์ราชนิยม - เจียน เตชะวนิช) จากนั้นจึงได้พาภรรยาลงมาอยู่ที่พระนคร โดยปลูกเรือนแพอยู่ที่หน้า บ้านพระยาโชฏิกราชเศรษฐี ที่หน้าวัดอรุณราชวรารามฝั่งธนบุรี
ต่อมาท่านได้มาปลูกบ้านอยู่ที่ ย่านพลับพลาไชย หน้าวัดคณิกาผล & เรียกว่า บ้านพลับพลาไชย ท่านยี่กอฮงได้ประกอบกิจการค้าหลายอย่าง แต่ที่ได้สร้างฐานะให้ท่านจนรุ่งเรืองก็คือ การเป็นเจ้าภาษี โรงต้มกลั่นสุรา โรงบ่อนเบี้ย โรงหวย กอขอ
รัชกาลที่ 6 จึงโปรดเกล้าฯ พระราชทานบรรดาศักดิ์ให้เป็นรองหัวหมื่น พระอนุวัฒน์ราชนิยม และพระราชทานนามสกุลให้ว่า…..
(เตชะวนิช)
เมื่อมีการออกพระราชบัญญัติเลิกอากร บ่อนเบี้ย และ หวย กอขอ ท่านจึงได้หันไปประกอบกิจการค้าอื่น ๆ อาทิ เรือเดินทะเลไปเมืองจีน ทำโรงสีข้าวและอื่น ๆ แต่ปรากฏว่ากิจการเหล่านั้นกลับสร้าง หนี้สินให้ท่านเป็นจำนวนมาก ซึ่งในที่สุดท่านก็ถูกฟ้องเป็นคนล้มละลาย และถูกยึดทรัพย์เป็นของหลวงแต่เนื่องจากท่านเป็นผู้ที่เสียสละเพื่อส่วนรวม มาโดยตลอด ทั้งการตั้งมูลนิธิป่อเต๊กตึ๊ง และมูลนิธิอื่น ๆ ตั้งโรงเรียน สร้างสะพาน สร้างถนน พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวจึงโปรดฯ ให้ยี่กอฮงอาศัยอยู่ในบ้านนี้ต่อไปจนตลอดชีวิต
เมื่อพระอนุวัฒน์ราชนิยม เสียชีวิตในปี 2479 ขณะที่มีอายุได้ 87 ปี ในปีต่อมาครอบครัวของท่านก็ต้องย้ายออกจากบ้านพลับพลาไชย เนื่องจากในเวลานั้นหลวงอดุลยเดช จำรัส อธิบดีตำรวจต้องการใช้ที่ตรงนี้ตั้งเป็นโรงพักกลางแทนโรงพักสามแยก ที่ถูกเพลิงไหม้เสียหาย ซึ่งในต่อมาก็ได้รื้ออาคารของเก่าลงหมด แล้วสร้างเป็นตึกสี่ชั้นขึ้นมาแทนที่สืบมาจนถึงทุกวันนี้ ต่อมาจึงได้มีการสร้างศาล ศาลเจ้าปู่ยี่กอฮง ขึ้นบนชั้นสี่ของโรงพักพลับพลาไชย ซึ่งจนแม้บัดนี้ก็ยังอยู่ และเป็นที่นับถือของตำรวจที่นี่และบุคคลทั่วไป

............................. คำอนุโมทนา.................................
คำแผ่เมตตา อุทิศส่วนกุศลแด่ ดวงวิญญาณไร้ญาติ………...
สัพเพสัตตา(สพสตตา)สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์เกิด - แก่ เจ็บตายด้วยกันทั้งสิ้น อเวรา จงเป็นสุขเป็นสุขเถิดอย่าได้มีเวรซึ่งกันและกันเลย ข้าแต่.....องค์สัมมาสัมพุทธเจ้า องค์พระไต้ฮงกง องค์พระโพธิสัตว์กวนอิม องค์ยมบาล ท่านยี่กอฮง
ข้าพเจ้า .....................................................................................
(นึกถึงชื่อตัวเองและครอบครัว)
ขออุทิศส่วนบุญกุศลแด่ดวงวิญญาณไร้ญาติขาดมิตร ผู้ล่วงลับและเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายขอบารมีจากทุกพระองค์จงบันดาลให้เกิดผล เป็นเนื้อนาบุญหนุนเนื่องต่อตัวข้าพเจ้าเพื่อประโยชน์และความสุขตลอดจนถึง ครอบครัววงศ์ตระกูลญาติสนิทมิตรสหาย ครูบาอาจารย์ จงประสบแต่ความโชคดีมีสุขคิดสิ่งใดขอให้สมมาดปรารถณา ขอให้พบพานแต่สิ่งที่ดีชีวิตมีแต่ความสว่างรุ่งโรจน์ รุ่งเรือง เจริญในหน้าทีการงานชื่อเสียงลาภยศ สรรเสริญ ศัตรูคิดร้ายขอให้พ่ายแพ้เป็นมิตรทำมาค้าขึ้น ร่ำรวยเงินทอง อยู่เย็นเป็นสุข โรคภัยไม่เบียดเบียนแคล้วคลาดปลอดภัยจากภยันตรายทั้งหลาย - ทั้งปวงด้วยเทอญ . สาธุ.....สาธุ......สาธุ....
หนังสืออีเล็คโทรนิค ชุดนี้จัดทำขึ้นสำหรับผู้ที่สนใจใฝ่หาศึกษาธรรม ถ้าผู้ใดได้ไป กรุณาพิมพ์แจกต่อ ๆ ไปเพื่อเป็นธรรมทานและเป็นการสร้างกุศลบารมี ขออนุโมทนาด้วย ณ...................โอกาสนี้
ขออนุโมทนาบุญแก่ผู้มีจิตศรัทธาพิมพ์เผยแพร่เพื่อประโยชน์ส่วนรวม วันพฤหัสบดีที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2553