อิทัปปัจจยตา ท่านพุทธทาสภิกขุ

อิทัปปัจจยตา
โดย
ท่านพุทธทาสภิกขุ

อิทัปปัจจยตา คือหลักเหตุปัจจัย เมื่อมีเหตุก็ย่อมมีผล อุปมาเราทำความดีไม่ทำความผิด
นั่นคือเหตุเมื่อมีเหตุก็ย่อมมีผล
ก็คือทำให้จิตใจเป็นสุขไม่เดือดร้อน

ตัวอย่างเช่น เราหาเงินได้แล้วก็ใช้อย่างประหยัดเก็บออมนั่นเป็นเหตุ แล้วผลที่ได้ก็คือพอมีเงินเก็บ
เหตุดีผลก็ออกมาดี เหตุไม่ดีผลก็ไม่ดี
สภาวะธรรมชาติของโลกนั้นอาศัยเกี่ยวเนื่องอยู่กับเหตุปัจจัย เมื่อมีสิ่งนั้นเกิดสิ่งนั้นก็เกิด ยกตัวอย่างเช่น

มีการตัดไม้ทำลายป่ามากๆ เมื่อมีเหตุแห่งการกระทำอย่างนี้ ผลที่ได้จากเหตุนั้นคือความแห้งแล้งตามมา
เมื่อมีความแห้งแล้งเป็นเหตุทำให้เกิดความเสียหายต่อการปลูกพืชพันธุ์ต่างๆ
การเลี้ยงสัตว์ บกสัตว์น้ำ ก็ประสบปัญหา เมื่อการเกษตรประสบปัญหา เมื่อสิ่งนี้เป็นเหตุ ผลกระทบจาก

เหตุการณ์นี้คือความอดอยาก เมื่อมีความอดอยากขาดแคลนอาหารเป็นเหตุก็มีการอพยพไปสู่แหล่งอื่น
เพื่อความอยู่รอด การลักการปล้นก็จะเกิดขึ้น เ
มื่อปัญหาเศรษฐกิจฝืดเคืองเป็นเหตุ ผลกระทบก็นำไปสู่ปัญหาสังคม การเมือง ระดับประเทศระดับโลก

อกาลิโก แปลว่า (พระธรรม)ไม่ประกอบด้วยกาล หมายความว่า พระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้านั้น
ให้ผลแก่ผู้ปฏิบัติโดยไม่จำกัดกาลเวลา ไม่ขึ้นกับกาลเวลา

พุทธทาสภิกขุ

การทำหน้าที่ คือ ธรรมะ เราสามารถทำได้โดยไม่ใช่การถูกบังคับ ไม่เช่นนั้นเราจะทำงานไปพลาง ตกนรกไปพลาง
เมื่อทำหน้าที่ให้เป็นธรรมะแล้ว จะเกิดผลคือว่า เราจะมีธรรมะและมีความสุขในทุกอิริยาบถ
หรือตลอดเวลาที่ได้ทำหน้าที่ เราจึงต้องทำหน้าที่ให้เป็นธรรมะ จะได้เป็นสุขในการทำหน้าที่ กล่าวคือเราจะทำงาน
ไปพลาง เป็นสุขไปพลาง และพอใจเป็นสุขได้ทุกเวลา

(มีหลากหลายค่ะ ลองแวะไปเลือกชมนะคะ
ขอบพระคุณ
รองศาสตราจารย์ ดร.มณีวรรณ ฉัตรอุทัย

เรียนขออนุญาตนำมาเผยแพร่)
อนุโมทนาสาธุธรรมค่ะ

คลิ๊กค่ะ...http://www.drmaneewan.com/religion/religion012.html