พระราชวิสุทธิประชานาถ (อลงกต ติกฺขปญฺโญ)

พระราชวิสุทธิประชานาถ (อลงกต ติกฺขปญฺโญ)
เจ้าอาวาสวัดพระบาทน้ำพุ อ.เมือง จ.ลพบุรี
ที่พึ่งพิงผู้ติดเชื้อเอชไอวี

โครงการ "ธรรมรักษ์นิเวศน์" บ้านพักผู้ป่วยโรคเอดส์ระยะสุดท้าย วัดพระบาทน้ำพุ ต.เขาสามยอด อ.เมืองลพบุรี ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี พ.ศ.2535 ภายใต้การดูแลของ "พระราชวิสุทธิประชานาถ" หรือ พระอาจารย์อลงกต ติกขปัญโญ เพื่อสร้างจิตสำนึกสังคมให้เมตตาและมีมนุษยธรรมต่อผู้ป่วยโรคเอดส์ที่ถูกทอดทิ้ง

มีพระสงฆ์ แพทย์ พยาบาล อาสาสมัครเป็นผู้ดูแลร่วมกัน ทั้งด้านร่างกายและจิตใจ ให้บริการสาธารณกุศล สงเคราะห์ทั้งที่พัก อาหาร เครื่องนุ่งห่ม และยารักษาโรค โดยไม่มีการเรียกเก็บค่าใช้จ่าย

โครงการดังกล่าว มีค่าใช้จ่ายเดือนละเป็นจำนวนมากมายมหาศาล บางเดือนเงินไม่มีหรือไม่เพียงพอ ภาระจึงตกอยู่ที่ท่านเพียงรูปเดียว ด้วยการออกตระเวนบอกบุญ ต่อสู้ฟันฝ่าและทำทุกวิถีทาง เพื่อช่วยเหลือผู้ป่วยให้มีชีวิตอยู่ต่อไปจนวาระสุดท้ายแห่งชีวิต

ปัจจุบัน พระราชวิสุทธิประชานาถ (อลงกต ติกขปัญโญ) สิริอายุ 63 พรรษา 33 ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดพระบาทน้ำพุ

หลวงพ่ออลงกต ถือกำเนิดในตระกูลพลธ์มุกข์ เมื่อวันที่ 9 ธ.ค.2496 ที่ อ.โพธาราม จ.ราชบุรี บิดาเป็นข้าราชการกรมทางหลวง ซึ่งต้องโยกย้ายไปทำงานตามจังหวัดต่างๆ ส่วนมารดาลาโลกไปตั้งแต่ท่านอายุเพียง 3 ขวบ ชีวิตท่านจึงอยู่ในความดูแลของคุณย่า ซึ่งเป็นคนดุและเจ้าระเบียบ

เข้าสู่วัยหนุ่ม พ.ศ.2519 สำเร็จปริญญาตรีสาขาวิศวกรรมศาสตร์ เกียรตินิยมอันดับ 2 มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ได้รับทุนไปศึกษาต่อปริญญาโท สาขาวิศวกรรมเครื่องกล ที่มหาวิทยาลัยแห่งชาติออสเตรเลีย

เมื่อบินกลับมาเมืองไทย ได้ใช้ชีวิตเสเพลพักหนึ่ง ต่อมาได้คติเตือนใจจากคนจีนที่เคารพนับถือเสมือนเครือญาติ แนะนำให้ต่อสู้ชีวิตและให้บวชเอาเคล็ดขณะอายุ 26 ปี จึงตัดสินใจอุปสมบทที่วัดบวรนิเวศวิหาร

ออกธุดงค์อยู่หลายปีตามพื้นที่จังหวัดปราจีนบุรี นครนายก เพชรบูรณ์ ฯลฯ ก่อนมาฝึกสมาธิที่ถ้ำเขาเขียวในเขตวัดพระบาทน้ำพุ

พ.ศ.2533 พระผู้ใหญ่ขอให้ลงมาดูแลวัดพระบาทน้ำพุ สอนสมาธิวันเสาร์-อาทิตย์ และแต่งตั้งเป็นรักษาการเจ้าอาวาส

ราวปี พ.ศ.2534 มหันตภัยโรคเอดส์ที่แพร่ระบาด ท่านเห็นโครงการบ้านพักผู้ป่วยระยะสุดท้ายที่เขียนขึ้นโดยนายเจฟฟรีย์ เอ.เซเกอร์ นักจิตวิทยาบำบัด ซึ่งเป็นหนึ่งในกลุ่มทำงานขององค์กรพุทธศาสนิกสัมพันธ์เพื่อสังคม ที่มุ่งหวังจะมีวัดและพระทำโครงการนี้

ท่านจึงเริ่มดำเนินโครงการธรรมรักษ์นิเวศน์ บ้านพักผู้ป่วยเอดส์ระยะสุดท้าย ช่วงปีแรกถูกต่อต้านจากชาวบ้าน มีการร้องเรียนไปถึงนายอำเภอ ผู้ว่าฯ ให้ย้ายโครงการไปที่อื่น

ท่านพยายามชี้แจงกับชาวบ้านให้เข้าใจการอยู่ร่วมกันและการดูแลอย่างมีคุณธรรม จนเกิดอาสาสมัครเข้ามาช่วยงาน เกิดการเปลี่ยนแปลงด้านทัศนคติที่ดีขึ้น จากที่เคยรังเกียจและกลัวก็เปลี่ยนมาเป็นเข้าใจ เห็นอกเห็นใจผู้ป่วยมากขึ้น

ต่อมา ภาระเพิ่มทวีคูณเนื่องจากเด็กทารกชาย-หญิงของผู้ป่วยเอดส์ ซึ่งไร้ผู้เหลียวแล ท่านจึงผุดโครงการเลี้ยงเด็กผู้ป่วยเอดส์อีกโครงการหนึ่ง

โครงการของท่านเป็นการให้เปล่า จนเงินบริจาคมีไม่เพียงพอ ต้องขอรับบริจาคข้าวสาร อาหารแห้ง ยารักษาโรค และสิ่งของต่างๆ เพื่อประทังชีวิตผู้ป่วย

ท่านได้รับรางวัลเกียรติยศ เป็นขวัญและกำลังใจ อาทิ รางวัล มหิดลวรานุสรณ์, รางวัลเสมาธรรมจักร, รางวัลแสงเทียนส่องใจ ฯลฯ

ด้วยความเป็นพระของชุมชน พ.ศ.2539 ได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระครูสัญญาบัตรชั้นเอกที่ พระครูอาทรประชานาถ

พ.ศ.2546 ได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะชั้นสามัญที่ พระอุดมประชาทร

ปีนี้ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานเลื่อนและตั้งสมณศักดิ์เป็นกรณีพิเศษ เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์พระบรมราชินีนาถ เนื่องในโอกาสมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 7 รอบ 12 สิงหาคม 2559

พระอุดมประชาทรเป็นพระเถระที่ได้รับพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ดำรงสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะชั้นราชในราชทินนามที่ พระราชวิสุทธิประชานาถ

ทุกวันนี้ หลวงพ่ออลงกต คือแสงเทียนเล่มเล็กส่องประกายเป็นความหวังสุดท้ายของผู้ป่วยเอดส์ ที่เลือกใช้ธรรมะบำบัดอาการผู้ป่วยเอดส์ ทั้งสร้างกำลังใจ ยืดเวลาพวกเขาให้อยู่ดูโลกได้นานขึ้น