สายลมที่พัดผ่านไป
กับลมหายใจ อารมณ์ และความรู้สึก
ถ่ายทอดเรื่องราว ตามชะตากรรม
ที่ไม่รู้่ว่า...ผู้ใด?...ขีดเขียนไว้
ระหว่าง
โลกของสังคมภายนอกแห่งความเป็นจริง
..มีความรื่นรมย์ แลเศร้ารันทด พอๆ กัน
กับโลกส่วนตัว..ที่ใจหาคำตอบไม่ได้..
อำพรางหมกตัวอยู่ท่ามกลางสายลมแห่งกาลเวลา
ที่พัดผ่านทุกสรรพสิ่งไป อย่างไม่เคยหยุดนิ่ง
เย็นแล้วนะ..เย็นแล้ว..
กระซิบแผ่วๆ ผ่านม่านแดด..รำไร..รำำไร
ว่าแต่!...
คนดีจ๊ะ....อยู่หนไหนน๋า?
ไม่มาให้เห็นสักที...
ความคิดถึง..รออยู่นะ...รู้มั้ย.