หลวงพ่อเปลื้อง วิสัฏโฐ วัดใหญ่ชัยมงคล อ.พระนครศรีอยุธยา จ.พระนครศรีอยุธยา

หลวงพ่อเปลื้อง วิสัฏโฐ
วัดใหญ่ชัยมงคล ต.คลองสวนพลู อ.พระนครศรีอยุธยา จ.พระนครศรีอยุธยา

หลวงพ่อเปลื้อง วิสัฏโฐ หรือ พระครูภาวนารังษี อดีตเจ้าอาวาสวัดใหญ่ชัยมงคล ต.คลองสวนพลู อ.พระนครศรีอยุธยา จ.พระนครศรีอยุธยา อดีตพระเกจิอาจารย์รุ่นเก่าที่เรืองวิทยาคม มีชื่อเสียงโด่งดังด้านเมตตามหานิยม

เกิดในสกุล เริงวิเชียร เมื่อปี พุทธศักราช 2445 ที่บ้านและอำเภอบางบาล จ.พระนครศรีอยุธยา นายแว้ดและนางเปี่ยม ครอบครัวประกอบอาชีพทำนา ทำสวน

อุปสมบทเมื่ออายุได้ 21 ปี จำพรรษาอยู่วัดบางบาล 1 พรรษา ก่อนย้ายไปอยู่วัดมณฑป 3 พรรษา ด้วยความเป็นผู้มีความมุ่งมั่นที่จะแสวงหาความสงบวิเวกและโมกขธรรม ท่านจึงได้ย้ายไปสำนักแห่งใหม่ เพื่อมุ่งหวังที่จะได้ศึกษาและปฏิบัติวิปัสสนากัมมัฏฐาน คือวัดถ้ำตะโก จ.ลพบุรี

จากนั้นได้กลับภูมิลำเนาเดิม ไปจำพรรษาที่วัดยม อ.บางบาล ซึ่งเป็นวัดร้างไม่มีพระอยู่จำพรรษา แต่ท่านตั้งใจมุ่งมั่นที่จะบูรณปฏิสังขรณ์พัฒนาขึ้นมาอีก และในที่สุดได้รับอนุญาตให้เป็นวัดที่มีพระสงฆ์อยู่จำพรรษาปีละหลายรูป

ในครั้งนั้น ได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระครูสัญญาบัตร ในราชทินนาม พระครูภาวนาพิริยคุณ เมื่อจำพรรษาอยู่ที่วัดยมได้ 15 พรรษา ย้ายมาอยู่จำพรรษาที่วัดใหญ่ชัยมงคล ซึ่งเป็นโบราณสถานที่รกร้างมาตั้งแต่เสียกรุงปี พ.ศ.2310

ในปี พ.ศ. 2494 ฟื้นฟูบูรณปฏิสังขรณ์เป็นการใหญ่ จนได้รับอนุญาตจากคณะสงฆ์มณฑลให้เป็นวัดที่มีพระสงฆ์อยู่จำพรรษาซึ่งต่างจากพุทธสถานโบราณอื่นๆ ของเมืองกรุงเก่า

พ.ศ.2500 ได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์ในราชทินนาม พระครูภาวนารังษี ก่อนจะมาอยู่วัดใหญ่ชัยมงคลแห่งนี้ เริ่มแรกท่านได้รู้จักกับพระอาจารย์ฉลวย สุธัมโม ซึ่งท่านได้บุกเบิกตั้งสำนักสงฆ์แถบนี้ ก่อนย้ายไปสำนักแห่งใหม่ แต่ก่อนท่านได้ชักชวนหลวงพ่อเปลื้องให้มาอยู่แทน

ในระยะแรก เดินตระเวนสำรวจดูรอบพุทธาวาส ไม่ว่าจะเป็นบริเวณลานวัดหรือลานพระเจดีย์ใหญ่ชัยมงคล เห็นมีแต่เศษอิฐปูนปรักหักพังสภาพเป็นป่ารกเป็นที่อาศัยของสัตว์ เช่น งูเห่า งูจงอาง เสือ ฯลฯ

จึงปรารภว่า วัดต้องพึ่งพระพุทธรูปเป็นประธาน เป็นสัญลักษณ์ เป็นหลักยึด หากไปก็เหมือนเรือขาดหางเสือ จึงได้บูรณะซ่อมแซมพระพุทธรูปชัยมงคล หรือชาวบ้านเรียกว่า "หลวงปู่ชัยมงคล" ที่ชำรุดแตกหัก ให้กลับมามีพุทธลักษณะ ที่สวยงดงาม จนได้รับความเลื่อมใสศรัทธาจากผู้คนทั่วไป เข้ามากราบไหว้นมัสการ

ด้านการปฏิบัติธรรม ท่านถือเป็นงานสำคัญ โดยจัดให้มีประชุมพระภิกษุ-สามเณร แสดงธรรมเทศนาทุกเย็นหลังจากสวดมนต์ทำวัตรเย็นเสร็จแล้ว จากนั้นนั่งวิปัสสนากัมมัฏฐาน ครั้นเมื่อถึงวันพระจะต้องถือเนสัชชิธุดงค์ (คือไม่นอนทั้งคืน) มีการเสวนาธรรม ในระหว่างถือปฏิบัติ

ตลอดเวลาในการปกครองพระเณร หลวงพ่อเปลื้องยึดหลักเมตตาธรรม ส่งผลให้พระภิกษุสามเณรในปกครองไม่เคยปฏิบัติตนออกนอกลู่นอกทาง แต่ละปีจึงมีภิกษุ สามเณร มาจำพรรษาที่วัดแห่งนี้จำนวนมาก หลวงพ่อเปลื้องปฏิบัติหน้าที่รับใช้พระพุทธศาสนาโดยไม่เคยขาดตกบกพร่อง

ช่วงปีพุทธศักราช 2513-2517 สำนักเรียนวัดใหญ่ชัยมงคลมีพระภิกษุ-สามเณรมากที่สุดในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา รวมพระภิกษุ-สามเณร 114 รูป มี พระอาจารย์มหาเสวียน จันทโสภโณ เปรียญธรรม 7 ประโยค เป็นพระอาจารย์ใหญ่ฝ่ายอำนวยการศึกษา มีพระอาจารย์เป็นครูสอนนักธรรม-บาลีรวม 7 รูป มีสอนตั้งแต่นักธรรมชั้นตรี-เปรียญธรรม 6 ประโยค

สร้างคุณูปการมากมาย พัฒนาทางด้านถาวรวัตถุและพัฒนาด้านจิตใจควบคู่กันไป

มรณภาพอย่างสงบ เมื่อวันที่ 21 ม.ค.2528 สิริอายุ 83 ปี พรรษา 62

อริยะโลกที่ 6 ข่าวสดออนไลน์