ประโยชน์ของบทความทางธรรม

บรรยากาศในงานวันที่ วันอังคารที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

ภาพจากงานสัปดาห์วัน วิสขบูชา ณ.มลฑลพิธีท้องสนามหลวงวิทยากรรับเชิญได้ให้เกียรติ์ตอบกระทูทางธรรมแก่ผู้ที่สนใจฟัง

บรรยาศส่วนหนึ่งที่ศาลา เวที่เสวนาธรรมมีกิจกรรมให้ร่วมสันทนาการอย่างอบอุ่นยิ่งใครตอบคำถามถูกได้รางวัลเป็นหนังสือธรรมมะซึ่งจะมีจนถึง

วันศุกร์ที่ 28 พฤภาคม 2553 เป็นสุดท้าย ซึ่งตรงกับวัน วิสาขบูชา


ชุมชนนิมนต์ยิ้ม @ 23 - 04 - 2010 part 1

ได้บทความนี้มาจากสัปดาห์วัน วิสาขบูชา โลก ณ.มลฑลพิธีท้องสนามหลวง 15 - 18 พฤษภาคม 2553

บัณฑิตผู้รู้แจ้งต้องหลีกเลี่ยง มิตร 4 จำพวกเหล่านี้คือ..........................................................

1.มิตรปอกลอก

2.มิตรดีแต่พูด

3.มิตรหัวประจบ

4.มิตรชักชวนในทางฉิบหาย

มิตรทั้ง 4 อย่างนี้ ไม่ใช่มิตรแท้ พึงเว้นเสียให้ห่างไกล
เมื่อผู้อื่นยก(ตน)เราควรถ่อม ตน
เมื่อผู้อื่นตกต่ำ เราควรยกขึ้น(ช่วยเขา)
เมื่อผู้อื่นไม่ประพฤติพรหมจรรย์
เราควรประพฤติพรหมจรรย์
เมื่อผู้อื่นยินดีในกามคุณ - เราไม่ควรยินดีในกามคุณ
ผู้ใดไม่ทะเยอทะยานในโลกนี้หรือโลกอื่น ผู้นั้นเป็นผู้จบไตรภพ เป็นผู้สันโดษ สำรวมแล้วไม่ติดอยู่ในธรรมทั้งปวง เป็นผู้รู้แจ้งซึ่งความเกิดขึ้นและความเสื่อมไปของโลก ผู้ใดจักเป็นผู้ไม่ประมาท อยู่ในพระธรรมวินัย(ศาสนา) นี้ ผู้นั้นจักละการเวียนเกิด ทำที่สุดแห่งทุกข์ได้

............................ข้อความบางตอนจากอัจจยสูตรและพระสุตันตปิฏก..........................

ขอความโกรธจงอยู่ในอำนาจของท่านทั้งหลาย
ขอความเสื่อมคลายในนิมิตธรรมอย่าได้เกิดมีแก่ท่านทั้งหลาย..............................................................................
ท่านทั้งหลายอย่าได้ติเตียน - ผู้ไม่ควรติเตียน และอย่าได้พูดส่อเสียด - ก็ความโกรธเปรียบปานภูเขาย่อมย่ำยีคนลามก
หนึ่งขณะ-จิตพุทธะ-อย่าได้ล่วงเลยจากท่านทั้งหลายไปเสีย
เพราะบุคคลที่ปล่อยเวลาให้ล่วงเลยไป พากัน แออัดอยู่ในนรกย่อม เศร้าโศกา - อาดูร หากเขาไม่สำเร็จ อริยมรรค อันเป็นธรรมตรงต่อสัทธรรมในโลกนี้ได้
เขาผู้มีประโยชน์อันล่วงเสีย จักเดือดร้อนตราบสิ้นกาลนาน
ผู้ไม่เศร้าโศกถึงสิ่งที่เป็นอดีต -ไม่บ่นถึงสิ่งที่เป็นอนาคตยัง
อัตภาพให้เป็นไปด้วยสิ่งปัจจุบัน ท่านเรียกว่า{ ผู้สันโดษ }
ผู้มีความโกรธย่อมไม่รู้อรรถรส ผู้มีความโกรธย่อมไม่เห็นธรรมเมื่อ นรชน ถูกความโกรธ เข้าครอบงำย่อมมืดตื้อทันทีความโกรธก่อซึ่งถึงความพินาศ - ความโกรธทำให้จิตกำเริบ
พึงระงับความโกรธด้วย การดำรงไว้ซึ่ง{สติสัมปชัญญะ}

........................................จิตกับกาย............................

ชีวิตต้องมีทั้ง กาย และ จิต กายเป็นสภาพที่มองเห็นได้ สัมผัสได้ มีความเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ทั้งแบบค่อยเป็นค่อยไป และแบบเฉียบพลัน เช่น จากผิวเด็กที่เต่งตึง แปรสภาพไปสู่ความเหี่ยวย่นเมื่อถึงวัยชราเป็น ความเปลี่ยนแปลงที่ไม่รู้ตัวค่อย ๆ เปลี่ยนไป แต่ถ้าถูกน้ำร้อน หรือถูกไฟไหม้หรือถูกแสงแดดมากเกินไปก็จะเห็นความเสื่อมสลายได้ในทันที กายอย่างเดียวเป็นสิ่งที่รับรู้ความดี ความชั่ว ความสุข ความเจ็บปวดทรมานไม่ได้ เช่น คนตาย กายไม่มีการเคลื่อนไหว ถึงจะถูกน้ำร้อน หรือไฟไหม้ ก็ไม่มีความรู้สึกสะทกสะท้านแต่อย่างใด กาย ใน ภาษาธรรม เรียกว่า รูป อาการของกาย ก็คือ อาการของรูป กายนั่ง จึงหมายถึง รูปนั่ง รูปเป็นธรรมชาติที่ย่อมแตกสลายไปด้วยอำนาจของความร้อนและเย็น
และรูปเป็นสิ่งที่รับรู้อารมณ์ใด ๆ ไม่ได้