เริ่มต้นจริงจังตั้งหลักได้

<table class="maeva" cellpadding="0" cellspacing="0" border="0" style="width: 800px" id="sae1"> <tr><td style="width: 800px; height: 576px" colspan="2" id="saeva1"><script type="text/javascript"><![CDATA[ var oldLoad = window.onload; window.onload = function() { if (typeof(oldLoad) == "function") oldLoad(); if (typeof(aevacopy) == "function") aevacopy(); } // ]]></script><embed type="application/x-mplayer2" src="http://www.fungdham.com/download/song/allhits/23.wma" width="800px" height="576px" wmode="transparent" quality="high" allowFullScreen="true" allowScriptAccess="never" ShowControls="True" autostart="false" autoplay="false" /></td></tr> <tr><td class="aeva_t"><a href="http://www.fungdham.com/download/song/allhits/23.wma" target="_blank" class="aeva_link bbc_link new_win">http://www.fungdham.com/download/song/allhits/23.wma</a></td><td class="aeva_q" id="aqc1"></td></tr></table>

ในข้อปฏิบัติที่เป็นรายละเอียดมากมายนี้เอาง่าย ๆ ว่าก็เป็นเรื่องของการที่จะให้เรามีจุดเริ่มต้นถ้าไม่มีการปฏิบัติการเริ่มต้น
ก็ไม่มีสักทีจึงต้องมีการเริ่มต้น
พอเริ่มต้นแล้วเมื่อทำไปปฏิบัติไปก็ให้ได้อีกอย่างหนึ่งคือให้เกิดความเคยชินการเกิดความคุ้นชินนี่สำคัญมากที่ให้มีวินัยเป็นต้น ก็เพื่อให้เกิดความชินด้วย ทำให้คุ้นให้ชินจนกระทั่งเป็นวัฒนธรรมเลย วินัยพอทำไปชินแล้วก็เป็นวัฒนธรรม คนที่เกิดมาอยู่ในสังคมที่เป็นแบบนั้น ๆ ก็ทำอย่างนั้น ๆ ไปเองโดยไม่ต้องรู้ตัว เมื่อเราทำอะไรจนชินเป็นธรรมดาแล้ว มันก็เป็นวิถีชีวิตไป วิถีชีวิต วิถีสังคม เราเรียกว่าวัฒนธรรม
นี่ก็คือเรื่องของข้อปฏิบัติ เราต้องทำให้เกิดเป็น วัฒนธรรม ให้เป็นวิถีชีวิตขึ้นมา วัตถุประสงค์อย่างหนึ่งของข้อปฏิบัติก็คืออย่างนี้
แล้วก็เป็นจุดเริ่มต้นอย่างที่บอกเมื่อกี้ ต่อไปเมื่อเราทำจุดเริ่มได้แล้ว เราก็ไปขยาย แล้วก็ทำลึกซึ้งกว้างขวางออกไปจึงจะเป็นเรื่องใหญ่โตขึ้นไปได้
แล้วข้อปฏิบัติก็มีความหมายสำคัญอีกอย่างหนึ่งด้วย คือทำให้เรามีที่พักผ่อนทางจิตใจ จริงอยู่เรามีที่พักผ่อนกันมากมายแต่บางทีไปแล้วก็เป็นที่พักผ่อนในทางที่ทำให้ลุ่มหลงมัวเมา ตอนนี้เรามีที่พักผ่อนจิตใจในทางกุศลบ้าง จะเห็นว่าข้อปฏิบัติ บางอย่างนี่เป็นเรื่องของการให้ที่พักผ่อนที่ไปเดินเล่นของจิตใจบ้าง จิตใจก็ควรจะมีที่เดินเล่นบ้างนะ ไปเดินเล่นซะบ้างเหมือนอย่างไปชมนก ชมไม้ ชมสวน ให้จิตใจมีที่เดินเล่นพักผ่อนแล้วก็มีสนาม
กีฬาของปัญญา ปัญญาต้องฝึกต้องหัดจึงจะเจริญงอกงาม เราต้องมีสนามฝึกปัญญาไว้บ้าง เพื่อให้ปัญญามีโอกาสที่จะเจริญงอกงามต่อไป
รวมแล้วที่วางเป็นข้อปฏิบัติอะไรต่าง ๆ ก็อยู่ในประเภทเหล่านี้ คือเป็นส่วนมาเกื้อหนุนให้ชาวพุทธเจริญงอกงามขึ้นในศีล สมาธิ ปัญญา
ด้วยการกระทำกรรมดีงามที่เป็นบุญเป็นกุศลนั่นเอง
รายละเอียดอย่างนี้อย่าไปถือสานัก อย่างที่บอกแล้วว่าให้เป็นจุดเริ่มต้น
เดี๋ยวบางคนก็จะร้องว่า โอ๊ย...ข้อนี้ไม่เห็นจำเป็นอะไร ง่ายสำหรับฉัน ฉันไม่ต้องก็ได้อีกบางคนก็ว่าทำไมเอาอย่างนี้ ทำไมไม่เอาอย่างนั้น อย่างนี้ฉันไม่เอาด้วยหรอก ต้องเอาอย่างโน้น แล้วก็ไปเถียงกัน
เวลามีการเริ่มเรื่องขึ้นมาใหม่ เขาก็คิดไปได้ขั้นหนึ่ง เอาละ ถึงจะคิดรอบคอบอย่างไรก็ตาม ก็อาจจะยังไม่สมบูรณ์ แต่ว่าให้มีจุดเริ่มต้น

...............ทางไปข้างหน้าก็จะมองเห็น - พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต)...............

.......................................หลักชาวพุทธ................................