เจตนามี กรรมมา...เจตนาไม่มา กรรมไม่มี

เจตนามี กรรมมา...เจตนาไม่มา กรรมไม่มี

กรรม...... ที่แท้จะต้องประกอบด้วยหลักเกณฑ์ 2 ประการคือ...
หลักเกณฑ์ข้อที่ 1. 'ผู้ทำมีเจตนา'
มีหลักการที่พระพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ในนิพเพธิกสูตร ฉักกนิบาต อังคุตตรนิกาย ว่า...

'เจตนาหัง ภิกขเว กัมมัง วทามิ'...แปลว่า ภิกษุทั้งหลาย เรากล่าวว่าเจตนาเป็นกรรม...

เจตนา...... ได้แก่ ความตั้งใจหรือความรับรู้ ซึ่งแบ่งได้เป็น 3 อย่างคือ...

1. บุพเจตนา...เจตนาก่อนทำ
2. มุญจนเจตนา...เจตนาในเวลาทำ
3. อปราปรเจตนา...เจตนาเมื่อได้ทำไปแล้ว

การกระทำโดยมีเจตนา เกิดขึ้นในตอนใดตอนหนึ่ง ถือว่าเป็นกรรมทั้งสิ้น
ส่วนการกระทำที่ไม่มีเจตนา คือใจไม่ได้สั่งให้ทำ
ไม่จัดว่าเป็นกรรม เช่น คนเจ็บซึ่งมีไข้สูง เกิดเพ้อคลั่ง แม้จะพูดคำหยาบออกมา

เอามือหรือเท้าไปถูกใครเข้าก็ไม่เป็นกรรม ในทางวินัยก็ยกเว้นให้
พระที่วิกลจริตซึ่งล่วงเกินสิกขาวินัย
ไม่ต้องอาบัติ ทั้งนี้ก็โดยหลักที่ว่าถ้าผู้ทำไม่มีเจตนา การกระทำนั้นก็ไม่เป็นกรรม...

ส่วนหลักเกณฑ์ข้อที่ 2 การกระทำนั้นจะต้องให้ผลเป็นบุญหรือบาป
ก็เพื่อแยก การกระทำของพระอรหันต์
ออกจากการกระทำของปุถุชนเนื่องจากพระอรหันต์ เป็นผู้หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ

ไม่มีความยึดถือในตัวตน การกระทำเรียกว่า อัพยากฤต ไม่นับว่าเป็นกรรมดี
หรือกรรมชั่ว บุญและบาปไม่มี การกระทำของพระอรหันต์
จึงไม่เรียกว่า กรรม...แต่เรียก กิริยา...

ส่วนปุถุชน ยังมีความยึดมั่นถือมั่นในตัวตนอยู่ จะทำอะไรก็ยังยึดถือ
ว่าตนเป็นผู้กระทำ
'การกระทำ' ของปุถุชน..จึงเป็นกรรม ย่อมจะก่อให้เกิดวิบาก หรืิอผล..เสมอ....

'กรรมดี'...ก็ก่อให้เกิด...บุญ... 'กรรมชั่ว'...ก็ก่อให้เกิด...บาป...

~~พระธรรมสิงหบุราจารย์~~
หลวงพ่อจรัญ จิตธัมโม

: http://www.tamdee.net/main/read.php?tid-522.html
อนุโมทนาสาธุธรรมค่ะ