อโหสิกรรม

<table class="maeva" cellpadding="0" cellspacing="0" border="0" style="width: 800px" id="sae1"> <tr><td style="width: 800px; height: 576px" colspan="2" id="saeva1"><script type="text/javascript"><![CDATA[ var oldLoad = window.onload; window.onload = function() { if (typeof(oldLoad) == "function") oldLoad(); if (typeof(aevacopy) == "function") aevacopy(); } // ]]></script><embed type="application/x-mplayer2" src="http://www.se-ed.com/ads/pr/sile/song/03.%20Track%203.wma" width="800px" height="576px" wmode="transparent" quality="high" allowFullScreen="true" allowScriptAccess="never" ShowControls="True" autostart="false" autoplay="false" /></td></tr> <tr><td class="aeva_t"><a href="http://www.se-ed.com/ads/pr/sile/song/03.%20Track%203.wma" target="_blank" class="aeva_link bbc_link new_win">http://www.se-ed.com/ads/pr/sile/song/03.%20Track%203.wma</a></td><td class="aeva_q" id="aqc1"></td></tr></table>

การฟังพระธรรมจึงเป็นการฟังเรื่องของตัวเองของสภาพธรรมที่เกิดกับตน

ว่าขณะไหน - วันไหนโลภะมากหรือ โทสะมาก มีเรื่องวุ่นวายใจมาก หรือ ขัดใจมากเป็น

พัก ๆ ใช่ไหมคะบางพักก็เป็นเรื่องของความสุขสำราญก็เป็นเรื่องของโลภะมูลจิต

บางครั้งก็เป็นเรื่องของความกังวล ความรำคาญใจ ความหงุดหงิดใจ ความเดิอดร้อน

ใจพักนั้นก็เป็นเรื่องของโทสะมูลจิตแต่ถ้าเป็นผู้ที่อบรมเจริญปัญญาโดยที่ได้ฟัง

พระธรรมมากและรู้ว่าสภาพธรรมทั้งหมดไม่ใช่ตัวตนก็ยังเป็นโอกาสที่หิริ

โอตตัปปะจะเกิด และระลึกได้ว่าไร้สาระ สี่งใดที่เป็นอกุศลที่เกิดแล้ว ผ่านไปแล้ว

เพราะฉะนั้นก็ตั้งต้นเสียใหม่ ถ้าคิดอย่างนี้ได้ก็จะปลอดโปร่งใจมากทีเดียวก็จะละ

คลายความกังวลที่เป็นอกุศล และสืบต่อมาอาจจะเป็แรมวัน แรมเดือน หรือบางคน

อาจจะถึงแรมปี ถ้าคิดไม่ได้ว่าเป็นแต่เพียงนามธรรมที่คิดแล้ว ก็ตั้งต้นเสืยใหม่ถ้า

อบ่างนั้นก็จะเป็นผู้ที่เห็นประโยชน์ของกุศล และได้รับประโยชน์จากกาฟังพระธรรม

ท่านผู้ฟังได้ยินคำว่า {อโหสิ} บ่อย ๆ ใช่ไหม เป็นเรื่องที่ทุกคนจะต้องเกี่ยวข้องกัน

เวลาที่เกี่ยวข้องกันก็มีการกระทำในลักษณะที่ ทำให้ขุ่นเคืองใจ ไม่มีใครสามารถที่จะ

ไม่โกรธใครไปได้เลย หรือว่าไม่มีวันที่จะโกรธใคร เพราะว่าแม้แต่คนซึ่งท่านมีความ

เคารพนับถือ{บางครั้ง}บางวัน{บางขณะ}ก็อาจมีเรื่องที่ท่านรู้สึกไม่พอใจหรือว่าขุ่นเคือง

หรือว่าไม่เข้าใจว่า ทำไมถึงเป็นอย่างนั้น เพราะฉะนั้นก็ควรที่จะได้ทราบ คำที่ใช้กัน

บ่อยๆในภาษาไทย ที่ใช้คำว่า {อโหสิ}ส่วนมากที่ใช้กันก็เพราะคิดว่า

เป็นการเลิกแล้วหรือว่าเลิกร้าง{กรรม}ที่ได้กระทำนั้นไม่ให้ผูกเวรกันต่อไป

แต่{อโหสิ}หมายความถึง ได้กระทำแล้ว

อโหสิกรรม คือกรรมที่ได้กระทำแล้ว............ซึ่งก็ได้เคยกล่าวถึงแล้ว แต่เพื่อให้ท่านผู้ฟัง

ได้ทบทวนและ ระลึกรู้ว่า อโหสิกรรมจริง ๆ คือผู้ที่เข้าใจเรื่องของกรรม ที่ได้กระทำแล้ว

แล้วก็เกิดสติ{หิริโอตตัปปะ} ระลึกรู้ว่าเป็นอกุศล ขณะที่รู้ว่าเป็นอกุศล ละอายด้วย

รังเกียจด้วยไม่ใช่ว่าเป็นอกุศลก็แล้วไป แต่ว่าเมื่อรู้ว่าเป็นอกุศล ก็เกิดความรังเกียจ

ละอายในอกุศลนั้นแล้วเจริญกุศลต่อไป ก็คือว่าจะไม่ทำอย่างนั้อีกไม่ใช่ว่าไป{อโหสิ} กันเฉย ๆ

บางส่วนของคำบรรยายธรรมของท่าน อาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ มูลนิธิบ้านธรรมมะ บุคโล ธนบุรี

http://forums.212cafe.com/boxser/