เรื่อง อานิสงส์ของทาน
ในการถวายสิ่งของต่าง ๆ เล่มนี้เป็นภาษิตของท่านพระปิลินทวัจฉมหาเถระผู้เป็นพระอรหันต์ที่ได้รับยกย่องจากพระบรมศาสดาว่าเป็นผู้เลิศกว่าภิกษุทั้งหลายในด้านผู้เป็นที่รักที่ชอบใจของเหล่าเทวดาภิกษุ ภิกษุณี และคฤหัสถ์ทั้งปวง ซึ่งเป็นหนึ่งในพระมหาเถระ ๘๐ องค์
บุญที่ท่านพระเถระเคยกระทำไว้ท่านพระปิลินทวัจฉเถระได้กล่าวถึงบุญที่ตนเองได้กระทำไว้ในด้านต่าง ๆ มาในชาตินี้จึงได้รับผลบุญวิบาก บุญหรือที่เรียกว่าอานิสงส์ของการทำบุญที่ได้กระทำไว้ในอดีตเมื่อผู้เรียบ เรียงอ่านภาษิตของท่านแล้วเห็นว่ามีประโยชน์มากเพราะทำให้คนทั้งหลายได้รู้ ว่าเมื่อได้ทำบุญแล้วจะได้รับผลบุญจะได้รับอานิสงส์ของการทำบุญเป็นอย่างไรมีอะไรบ้าง แตกต่างกันอย่างไรในเรื่องนี้ จะบอกเรื่องอานิสงส์ในการถวายสิ่งของถึง๔๖ ประการไว้อย่างชัดเจน
บุญที่ท่านพระมหาเถระเคยทำไว้ กล่าวคือเมื่อสมัยเกิดเป็นคนเฝ้าประตูเมือง กรุงหงสวดีได้ ทำหน้าที่อย่างสุจริตและเป็นเวลาช้านานภายหลังก็มีทรัพย์สมบัติมากมายต่อมา คิดอยากจะถวายทานสิ่งของอะไรก็ตามที่คนทั้งหลายยังไม่เคยได้ถวายสิ่งนั้นนั่นแหละตนเองจะถวายเป็นคนแรก ต่อมาท่านก็ได้ถวายบริขารเป็นอันมากดังมีเรื่องเล่าอดีตชาติของ พระปิลินทวัจฉมหาเถระ พอสรุปได้ว่า
เมื่อแสนกัปที่ผ่านมา ท่านพระปิลินทวัจฉมหาเถระนี้ เกิดเป็นคนเฝ้าประตูคิดอยากจะทำถวายทาน ต่อมาได้ถวายทานแด่พระพุทธเจ้าพระนามว่า ปทุมะ ตามที่ได้คิดด้วยทานวัตถุเป็นอันมาก เพราะผลแห่งทานนั้น ในชาติต่อ ๆ มา ท่านไม่รู้จักทุคคติเลยคือ ท่านได้เกิดเป็นท้าวสักกะ ๑,๐๐๐ ชาติ เกิดเป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ๑,๐๐๐ ชาติเกิดเป็นพระเจ้าประเทศราชนับชาติไม่ถ้วน ทุกชาติที่เกิดมาได้สมบูรณ์ด้วยสมบัติทุกประการ ในชาติสุดท้ายนี้ ท่านได้บรรลุพระอรหัตตผลพร้อมด้วยคุณวิเศษ นอกจากนี้ เวลาท่านเไปอยู่ที่ไหน จะมีพวกเทวดา อสูรและคนธรรพ์สักการะ และเป็นผู้เป็นที่รักของภิกษุ ภิกษุณี และคฤหัสถ์ทั้งปวงต่อจากนี้ไป ผู้เรียบเรียงจะได้นำเสนอการถวายสิ่งของ มีร่มเป็นต้นแล้วได้รับอานิสงส์ของการทำบุญแต่ละอย่าง ดังต่อไปนี้
เรื่อง อานิสงส์ของทาน
กรรมที่ข้าพเจ้า(นามว่าปิลินทวัจฉะ)กระทำแล้วใน ๑๐๐,๐๐๐ กัปได้แสดงผลแก่ข้าพเจ้าแล้วในอัตภาพสุดท้ายนี้ ข้าพเจ้าหลุดพ้นดีแล้วดุจความเร็วของลูกศรที่หลุดพ้นไปจากแล่ง เผากิเลสทั้งหลายได้แล้ว น่าปลื้มใจกรรมข้าพเจ้าได้ทำไว้ดีแล้ว ในเนื้อนาบุญอย่างยอดเยี่ยมซึ่งเป็นฐานะที่ข้าพเจ้าทำสักการะแล้ว ได้บรรลุบทที่ไม่หวั่นไหวมาณพใดได้ให้ทานอย่างประเสริฐไม่บกพร่อง มาณพนั้นได้เป็นหัวหน้าคนแรกนี้เป็นผลแห่งทาน