กฤษฎาภินิหารของสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช เมื่อทรงพระเยาว์

กฤษฎาภินิหารของสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช เมื่อทรงพระเยาว์

จากหนังสือเรื่องของสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี ฉบับพิมพ์ พ.ศ. ๒๔๘๗ หน้า ๑ บันทึกไว้ว่า

วัดโกษาวาสแห่งนี้ (วัดเชิงท่า) มีชื่อเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า วัดคลัง มีเรื่องเล่าว่า สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี

เมื่อครั้งยังทรงพระเยาว์มีนามว่า สิน ขณะพระชนมายุได้ ๙ พรรษา เจ้าพระยาจักรีได้นำไปฝาก

ให้เป็นศิษย์ของพระอาจารย์ทองดี วัดโกษาวาส ให้ศึกษาเล่าเรียนหนังสือไทย ขอม และคัมภีร์พระไตรปิฎก

เมื่อพระชนมายุได้ ๑๓ พรรษา วันหนึ่ง นายสินคิดตั้งตนเป็นเจ้ามือบ่อนถั่ว จึงได้ชักชวนบรรดาศิษย์วัดเล่นการพนัน

พระอาจารย์ทองดีทราบเรื่องจึงลงโทษทุกคน โดยเฉพาะนายสินเจ้ามือถูกลงโทษหนักกว่าคนอื่น

พระอาจารย์ให้มัดมือคร่อมกับบันไดท่าน้ำเพื่อประจานให้เข็ดหลาบ นายสินถูกมัดแช่น้ำตั้งแต่เวลาพลบค่ำ

พอดีเป็นช่วงเวลาที่น้ำขึ้น พระอาจารย์ทองดีไปสวดพระพุทธมนต์จนลืมท่าน จนกระทั่งประมาณยามเศษ

เมือพระอาจารย์นึกขึ้นได้จึงให้พระภิกษุสงฆ์ซึ่งเป็นอันเตวาสิก ช่วยกันจุดไต้ค้นหา ก็พบนายสินอยู่ริมตลิ่ง

ในสภาพที่มือยังผูกมัดติดอยู่กับบันได แต่ตัวบันไดกลับหลุดถอนขึ้นมาอย่างอัศจรรย์ เมื่อพระภิกษุสงฆ์ช่วยกันแก้มัดนายสินแล้ว

พระอาจารย์ทองดีจึงพาตัวนายสินไปยังอุโบสถ และให้นั่งลงท่ามกลางพระภิกษุสงฆ์

แล้วให้พระภิกษุสงฆ์ทั้งหลายสวดพระพุทธมนต์ด้วยชัยมงคลคาถาเป็นการรับขวัญ

ต่อมาเมื่อนายสินเรียนจบการศึกษา เจ้าพระยาจักรีก็ได้นำไปถวายตัวรับราชการเป็นมหาดเล็ก

ในราชสำนักสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ จนอายุได้ ๒๑ ปี ก็ได้อุปสมบทอยู่กับอาจารย์ทองดี ณ วัดโกษาวาส และบวชอยู่นานถึง ๓ พรรษา

ส่วน พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ซึ่งพระนามเดิมว่า ทองด้วง ซึ่งเป็นพระสหายของท่าน

ขณะนั้นก็ได้บวชอยู่ ณ วัดมหาทลาย (วัดไฟไหม้) ซึ่งตั้งอยู่ใกล้กับวัดพระญาติการาม

ด้านทิศใต้ในท้องที่ตำบลไผ่ลิง อำเภอพระนครศรีอยุธยา ปัจจุบันกลายเป็นวัดร้าง สิ่งก่อสร้างต่างๆ ภายในวัด

ได้ชำรุดทรุดโทรมปรักหักพังไปหมดสิ้นแล้ว คงเหลือแต่รากฐานเจดีย์เท่านั้น