พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย จริยาปิฎก เล่ม ๙ ภาค ๓ - หน้าที่ ๔๘
ท่าน อกิตติดาบส กล่าวว่า...................................
บุคคลไม่พึงเห็นไม่พึงได้ยิน
คนพาล ไม่พึงอยู่ร่วมด้วยคนพาลไม่พึง
กระทำและไม่พึงชอบใจการสนทนาปราศรัย
ด้วยคนพาล
คนพาลย่อมแนะนำสิ่งไม่ควรแนะนำ
ย่อมขวนขวายในกิจอันไม่ใช่ธุระ คนพาล
แนะนำให้ดีได้ยากพูดดีหวังจะให้เขาเป็นคน -
ประเสริฐ กลับโกรธ คนพาลนั้นไม่รู้วินัยการ
ไม่เห็นคนพาลได้เป็นความดี
{นักปราชญ์}แนะนำสิ่งที่ควรแนะนำ
ไม่ขวนขวายในกิจที่มิใช่ธุระนักปราชญ์แนะนำ
ได้ง่ายพูดหวังจะให้ดีก็ไม่โกรธนักปราชญ์
ย่อมรู้จักวินัยการสมโคมกับนักปราชญ์เป็น
ความดี................................THE END..............................