ข้อคิดดี ๆ จาก ท่าน ว.วชิรเมธี ธรรมะต้มยำ

<table class="maeva" cellpadding="0" cellspacing="0" border="0" style="width: 800px" id="sae1"> <tr><td style="width: 800px; height: 576px" colspan="2" id="saeva1"><script type="text/javascript"><![CDATA[ var oldLoad = window.onload; window.onload = function() { if (typeof(oldLoad) == "function") oldLoad(); if (typeof(aevacopy) == "function") aevacopy(); } // ]]></script><embed type="application/x-mplayer2" src="http://www.fungdham.com/download/song/allhits/18.wma" width="800px" height="576px" wmode="transparent" quality="high" allowFullScreen="true" allowScriptAccess="never" ShowControls="True" autostart="false" autoplay="false" /></td></tr> <tr><td class="aeva_t"><a href="http://www.fungdham.com/download/song/allhits/18.wma" target="_blank" class="aeva_link bbc_link new_win">http://www.fungdham.com/download/song/allhits/18.wma</a></td><td class="aeva_q" id="aqc1"></td></tr></table>

ยืดอกท้าความตายนั่นแหละคือ......ผู้กล้า.....

http://www.tairomdham.net/index.php/topic,2503.msg11858.html#msg11858

ขับดีถึงที่หมาย ขับร้ายถึงที่หมอง

ขับดีเป็นศรีแก่ตัว ขับมั่วน่ากลัวจะเป็นผี

ขับเร็วถึงป่าช้า ขับอย่างมีปัญญาถึงที่หมาย

เมื่อเธอตื่นรู้อยู่กับปัจจุบัน อดีตจะเป็นหมัน อนาคตจะเป็นหม้าย

ณ.ที่ที่เธออยู่กับปัจจุบันขณะ{สติ}ตัวตนของเธอจะหายไป

และที่ใดไม่มีตัวตน ที่นั้นก็ไม่มีตัวกรรม

คนไทยจำนวนมากอยากได้ปริญญาแต่ไม่อยากได้ปัญญา ค่านิยม

ทางการศึกษามองกันอย่างตื้น ๆ นี่เอง ปริญญาจึงเป็นเพียงแค่เครื่องมือใน

การแสดงสถานภาพทางสังคม ที่เอาไว้อวดกันแค่นั้นเอง

เพราะทุกอย่าง

มีความว่าง มาแต่เดิม คนที่หลงกอด ความว่าง โดย

คิดว่าเป็น ความมี ทำไมจะไม่ทุกข์ ?

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในชีวิตของเราก็ตาม สิ่งแรกที่เราต้องทำก็คือ ให้ดู

เข้ามาข้างในที่ใจของเรา ว่าเข็มไมล์ที่หัวใจของเรากระดิกหรือเปล่า{ธรรมะต้มยำ เมนูที่ 3}

สำหรับคนทั่วไป การได้สมอยากคือการมีความสุข แต่สำหรับปัญญาชน

ชาวพุทธ การเป็นอิสระจากความอยากต่างหากจึงจะเป็นความสุขที่แท้

แทนที่จะมัวหัวเสียกับการสูญเสียลาภ ทำไมเราไม่รู้เท่าทันความ

เสื่อมไปของลาภ แล้วบริหารลาภที่ได้มานั้นให้เสื่อมไปแบบเกิด

ประโยชน์แก่เพื่อนมนุษย์

การเป็น ผู้ตื่นรู้ สำคัญกว่าการเป็น ผู้รู้

เพราะการตื่นรู้ทำให้เรามีความสุขทุกเวลานาที

เราอยู่ในโลกอย่าหลบลี้หนีหน้าโลกธรรม เพียงแต่ตั้งรับให้ดี

เราจะได้ประโยชน์จากสิ่งเหล่านี้ในเชิงบวกทั้งสิ้น

มนุษย์ไม่ได้เกิดมา

เพื่อใช้กรรมเพียงอย่างเดียวเท่านั้น

แต่เรายังเกิดมาเพื่อสร้างกรรม

พัฒนากรรมและประการสำคัญที่สุด

มนุษย์มีศักยภาพที่จะอยู่เหนือกรรมก็ได้

กระบวนท่าในการดำเนินชีวิตทุกประสบการณ์ในชีวิตเราใช้ไปในการมองด้านในได้

ทุกครั้งที่เกิดการปะทะกันระหว่างธรรมะกับกิเสส มันจะแตกตัวเป็นการเรียนรู้ใหม่

เป็นปัญญาแล้วเราจะรู้ว่า เราเติบโตหรือไม่เติบโตจากการปะทะของกิเสสแต่ละครั้ง

จะรู้ว่ารุดหน้าหรือถอยหลัง เราจะมีทักษะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ

เมื่อใดก็ตามที่เธอฆ่าความสำคัญมั่นหมายว่า ฉันต้องเป็นที่หนึ่งตลอดกาล

หรือ ฉันต้องเป็นคนสำคัญที่สุด ให้อันตรธานไปเสียได้ เมื่อนั้นไซร้

ชีวิตของเธอจะคลี่คลาย เรียบง่าย และเข้าใกล้โมงยามแห่งความสงบสุขอย่างไม่น่าเชื่อ

การหายใจอย่างมี{สติ} คือ มรรควิธีอยู่กับปัจจุบันที่ให้ผลเป็นความสุข สดชื่น เบิกบาน

แจ่มใส ทันตาเห็น ความจริงข้อนี้ใคร ๆ ก็รู้แต่มีเพียงไม่กี่คนที่ลงมือปฏิบัติในชีวิตจริง

สิ่งสำคัญไม่ได้อยู่ที่ว่าโลกหน้ามีหรือไม่มี แต่อยู่ที่ว่าโลกนี้มันมี แล้วคุณใช้ชีวิตในโลกนี้อย่างไร

เพราะถ้าคุณใช้ชีวิตในโลกนี้ให้ดีที่สุด โลกหน้าดีเอง ถ้าคุณใช้ชีวิตในโลกนี้ไม่ดี

โลกหน้ามันก็ต้องแย่ของมันอยู่แล้ว ชาติที่แล้วส่งผลถึงชาตินี้ ชาตินี้ส่งผลถึงชาติหน้า

บริหารจัดการชีวิตนี้ ชาตินี้ให้ได้ ไม่ต้องไปกังวลชาติไหนเลย เพราะฉะนั้นทำดีลูกเดียว แล้วจะกำไรทุกชาติ

เราบริโภคแบรนด์ แทนที่จะบริโภคสิ่งที่ร่างกายต้องการจริง ๆ ทุกวันนี้คนจำนวนมากไม่ได้ใส่เสื้อผ้า

แต่ใส่ยี่ห้อของเสื้อผ้า หรือไม่ได้สวมนาฬิกา แต่เขาสวมยี่ห้อของนาฬิกา ไม่ได้กินอาหาร แต่กินบรรยากาศ กินรสนิยม

ทุกอย่างย่อมมีทั้งดีทั้งไม่ดี มีทั้งได้ทั้งเสีย ไม่มีใครได้ทุกอย่างดังใจหวัง

และก็ไม่มีใครที่ชีวิตนี้จะพลาดหวังหมดทุกอย่าง ชีวิตย่อมมีผิด มีถูก มีขึ้นมีลง

ดังนั้นเราจึงต้องเตรียมตั้งตัวรับมือกับการขึ้นลงของชีวิตให้ดี อะไรเข้ามาก็รับให้ทัน

แล้วเรียนรู้จากมัน สุขก็เรียนรู้ ทุกข์ก็เรียนรู้ สมหวังก็เรียนรู้ ผิดหวังก็เรียนรู้ผิดหวังก็เรียนรู้

ถ้าเราตั้งกติกาให้ตัวเองไว้อย่างนี้ ชีวิตนี้จะมีแต่กำไรทั้งหมด

๙๙ % ของคนที่ลุกขึ้นมาทำงานเชิงสร้างสรรค์ล้วนถูกริษยา และความ

จริงก็มีอยู่ว่า ๙๙ % ของผู้ที่ถูกริษยา ล้วนประสบความสำเร็จ ส่วน ๙๙ %

ของคนที่เป็นตัวริษยา ล้วนหยุดอยู่กับที่และไม่มีความสุข

ลมหายใจแห่งพระพุทธองค์{อานาปานสติ}ดำรงอยู่ที่เดียวกับลมหายใจของเราทุกคน

หากเราวิ่งตามความอยากไปอย่างขาดสติ ไม่ต่างอะไรกับคนที่พยายามวิ่งไปเพื่อให้

ถึงเส้นขอบฟ้า หรือคนที่เพียรตักน้ำไปเติมทะเลเพื่อให้เต็ม

ได้รับจากป่า จงให้คืนแก่ป่า ได้รับจากน้ำ จงให้คืนแก่น้ำ ได้รับจากดิน

จงให้คืนแก่ดิน ได้รับจากสังคม จงให้คืนแก่สังคม ได้รับจากโลก จงให้คืนแก่โลก

อย่ามัวคิดแต่ว่า ฉันจะได้อะไร จงคิดแต่ว่า ฉันจะให้อะไร

โลกก็เหมือนสะพาน เราแค่เดินผ่านแล้วก็ต้องจากไป

เราต่างเป็นคนเหมือนกันหมด แต่โดยสมมติทางสังคม วันหนึ่งเรากลายเป็นข้าราชการ

ดังนั้นจะแปลกอะไร ถ้าหลังเกษียณเราจะกลับมาเป็นคนธรรมดาอีกครั้ง

จาก....facebook ของท่านมหาวุฒชัย วชิรเมธี