ก่อนแม่จะสิ้นลม

ก่อนแม่จะสิ้นลม

แม่จ๋าช่วยหนูด้วย

ครวญครางให้ช่วยเจ็บปวด

กระโดดเต้นดิ้นพรวด

เฮือกสุดท้ายลมหายใจ

ดั่งหนึ่งตัวแตกดับ

มิอาจรับรู้ใดได้

ร้อนรุ่มราวสุมไฟ

อีกเย็นเยือกสลับกัน

ลูกน้อยนอนแน่นิ่ง

ทุกสรรพสิ่งมืดดับพลัน

แม่นี้จะฆ่ามัน

เจ้าชั่วช้ามาคุกคาม

เจ็บแปลบปวดแสบทั่ว

ราวเนื้อตัวต้องพิษหนาม

แผ่ซ่านรานรุกราม

ความมืดมิดเข้าครอบครอง

เลือนรางความรู้สึก

มิอาจนึกใดทั้งผอง

ตั้งจิตเข้าประคอง

เพื่อต่อต้านกับมวลพิษ

ก่อนที่จะม้วยมรณ์

ข้าขอวอนสิ่งศักดิ์สิทธิ์

ขอยลลูกสักนิด

พร้อมสั่งลาก่อนลาไกล

ลมหายสุดท้ายก่อนไกลร่าง

ทั่วสรรพางค์หน่วงหนักพักทุกสิ่ง

แว่วแว่วเสียงแม่จ๋าอย่าทอดทิ้ง

ยังเล็กยิ่งลูกจะอยู่กับผู้ใด

ความรู้สึกขาดห้วงยังห่วงลูก

เจ้าบุญปลูกของแม่อยู่ที่ไหน

มาให้แม่ยลยินจวนสิ้นใจ

ก่อนที่แม่จะหลับใหลชั่วนิรันดร์

ปีกบางกางโอบลูกน้อยกลอยใจ

มิอาจขยับได้เพียงไหวสั่น

เคลื่อนเพียงปลายปีกขนที่เบาเท่านั้น

ลูกน้อยร้องลั่นแทรกซบอกเอย

งูเห่าเอยใยเจ้าใจร้ายนัก

กล้าพรากรักแม่ลูกสุขเสวย

แล้วหลบเลื้อยหนีไปไม่เหลือเลย

สองชีวีสังเวยที่เหลืออยู่ใย

..............................กอดของแม่.......................

อุ่นอันใดในหล้าที่ว่าอุ่น

ไม่ละมุมทดแทนเท่าแขนแม่

ที่ตวัดโอบร่างอย่างดูแล

ยามลูกแพ้ด้วยฤทธิ์พิษสังคม

มือแม่นั้นโอบมาจากบ่าซ้าย

แนบเรือนกายกลางหลังฝังความขม

ตบเบาเบาหมายให้ไล่ความตรม

ดุจสายลมอบอุ่นละมุนละไม

น้ำตาลูกรินลงอยู่ตรงหน้า

แม้เหนื่อยล้าเจ็บท้อเพียงขอให้

รอยกอดนั้นลึกล้ำมาค้ำใจ

ตลอดไปชั่วกาลนานนิรันดร์

ลูกวันนี้อยู่อย่างห่างคนกอด

คำพร่ำพลอดห่วงใยไกลเกินฝัน

แขนที่โอบแนบสนิทติดชีวัน

ก็มีอันจากไปในเวลา

ลูกจะรอวันหนึ่งถึงวันนั้น

วันที่ฝันอบอุ่นยังกรุ่นฟ้า

วันที่ต้องทดท้อต่อชะตา

วันเหว่ว้ามาเตือนเยือนชีวี

ลูกจะหยิบมือแม่วางกลางศีรษะ

อย่าปล่อยนะวางไว้ตรงใจนี่

ด้วยความรักศรัทธาและปรานี

ให้ลูกนี้ยืนหยัดในบัดดล

ขอขอบคุณ กลอนวันแม่ Thaipoem.com โดยคุณ นักสืบ ไร้อันดับ ขอขอบคุณ กลอนวันแม่ โดยคุณ นรศิริ

<a href="http://www.youtube.com/v/LN0wAPeeNIo?fs=1&amp;hl=en_US" target="_blank">http://www.youtube.com/v/LN0wAPeeNIo?fs=1&amp;hl=en_US</a>